Στο πεζοδρόμιο της οδού Πατησίων, μπροστά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, εδώ και μερικά χρόνια λειτουργεί ένα υπαίθριο εθνολογικό μουσείο. Είναι ένα μικρό δείγμα των έργων του πρώτου παγκόσμιου πολιτισμού της ιστορίας, είδη ρουχισμού ως επί το πλείστον, μαρκαρισμένα με σπουδαία ονόματα τα οποία οι ντόπιοι τα αποκαλούν «μαϊμούδες». Και ενώ ο πραγματικός στόχος της υπαίθριας έκθεσης είναι αμιγώς πολιτιστικός, ορισμένοι εξακολουθούν να την αντιμετωπίζουν με καχυποψία. Λένε, ας πούμε, πως πρόκειται για άντρο παρεμπορίου, πως διακινούνται λαθραία προϊόντα και πως οι μετανάστες διακινητές τους όχι μόνον δεν πληρώνουν φόρους, αλλά καταπατούν και τον δημόσιο χώρο.
Το αποτέλεσμα είναι πως σε τακτά χρονικά διαστήματα διαδραματίζεται το γνωστό χιλιοπαιγμένο έργο. Οι αστυνομικές δυνάμεις παρεμβαίνουν, οι λαθρέμποροι αναζητούν προστασία στο άσυλο του πανεπιστημιακού κτιρίου και διάφοροι φιλάνθρωποι επαναστάτες που κατοικοεδρεύουν εκεί μέσα προσπαθούν με πέτρες και με καδρόνια να απωθήσουν τους αστυνομικούς οι οποίοι κάνουν χρήση χημικών και πάει λέγοντας.
Προχθές ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου αποφάσισε να κλείσει τους χώρους του κεντρικού κτιρίου «μέχρι νεωτέρας». Διαμαρτύρεται για τα χημικά και ζητεί από την Αστυνομία να βρει άλλους, προσφορότερους τρόπους για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο. Προφανώς θα έχει στο μυαλό του ταχύρρυθμη εκπαίδευση νομιμότητας των λαθρεμπόρων με απογευματινά τμήματα και δωρεάν προσέλευση ώστε να υπάρχουν κίνητρα για την παρουσία τους. Μια άλλη λύση θα ήταν να τους αναλάβει το υπουργείο Πολιτισμού, να τους αναγνωρίσει το δικαίωμα να διατηρούν το Εθνολογικό τους Μουσείο, να περιφράξει και τον χώρο και όλα, ως διά μαγείας, να γίνουν πολιτισμένα, όσο πιο πολιτισμένα γίνεται. Εμείς βέβαια δεν έχουμε φτάσει σε τέτοια επίπεδα πολιτισμού και εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως η βασική δουλειά της Αστυνομίας είναι η αποκατάσταση της τάξης και η προστασία του δημόσιου χώρου.
Ή μήπως ήρθε η ώρα να πάρουμε απόφαση πως οι πρυτανικές αρχές θεωρούν μάλλον φυσιολογική την παρουσία των λαθρεμπόρων και την προστασία που τους παρέχουν οι φιλάνθρωποι αναρχικοί και το περίφημο άσυλο; Οσο για το «κλειστό μέχρι νεωτέρας», αυτό τείνει να εξελιχθεί σε πάγιο αίτημα της ανώτατης εκπαίδευσης, μέχρι νεωτέρας τουλάχιστον.