Ούτε τα βαριά σύννεφα στην Ουκρανία, με την απόσχιση της Κριμαίας και τον οικονομικό πόλεμο που κήρυξε η Δύση κατά του νεοτσαρίζοντος κ. Πούτιν, πόλεμο ανελέητο, αδυσώπητο και εντέλει αστείο – λόγω των μπερδεμένων συμφερόντων της και της λερωμένης φωλιάς της. Ούτε ο δικός μας «μη πόλεμος» με την τρόικα, που δεν μας αφήνει να χαρούμε το πλεόνασμά μας όπως θέλουμε. Ούτε οι δηλώσεις-οιονεί αποφάσεις του κ. Ρεν για περαιτέρω μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Ούτε καν η συγκλονιστική ανακάλυψη βαρυτικών κυμάτων από τον καιρό του Bing Bang. Τίποτε. Η βελόνα της αξιολόγησης των προς προβολή θεμάτων παραμένει κολλημένη στο μαλαισιανό αεροπλάνο. Σε κάθε δελτίο ειδήσεων. Τρεις φορές ακούει τα ίδια πράγματα ο τηλεθεατής. Ωσπου να τα εννοήσει. Τα αδιανόητα.
Το επίθετο «αδιανόητο» άλλωστε σφραγίζει το συμβάν. Οσα εκτυλίσσονται φαίνονται αδιανόητα σε όλους, εξαιρουμένων όσων Ελλήνων δημοσιογράφων έχουν πάντα έτοιμη μία απάντηση (συχνά και δύο) πριν καν τεθεί ερώτηση. Ιδίως όσοι μαθητεύουμε σε ταινίες με «επικίνδυνες αποστολές» ή σε σήριαλ με αρχικά αντί τίτλου (NCIS κ.ο.κ.), έχουμε δει πλειστάκις ότι ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Τον ήλιον της τεχνολογίας εννοείται, όχι της φύσης ή της δικαιοσύνης. Εχουμε δει δηλαδή τον εξπέρ των κομπιούτερ να πατάει τρία, το πολύ τέσσερα πλήκτρα και να εμφανίζεται πάραυτα στην οθόνη το αυτοκίνητο του κακού μυριάδες μίλια μακριά· ενίοτε δε βλέπουμε τον καημένο τον κακό να προσπαθεί ν’ αλλάξει λάστιχο και να μην έχει γρύλο. Οσο για τις τηλεφωνικές του κλήσεις, και στα βάθη του ωκεανού να έχει πετάξει το κινητό του, αγρίως κοπανισθέν με βαριοπούλα, ο εξπέρ μας τις ανασύρει όλες με δύο, το πολύ τρία χάδια στο πληκτρολόγιο· ακόμα και όσες σκεφτόταν να κάνει ο κακός και δεν πρόλαβε.
Αρα; Πώς χάθηκε ένα αεροπλάνο, με τόσους μηχανισμούς και μεθόδους παρακολούθησης; Πώς έγινε δυνατό το αδύνατο, ώστε να θεωρήσουμε κατανοητό το αδιανόητο; Εξ ου και τα σενάρια. Δύο καινούρια κάθε μέρα που ξημερώνει. Και επειδή η Γη είναι στρογγυλή και έχουμε πολλά ξημερώματα στη διάρκεια ενός εικοσιτετραώρου, πολλά είναι και τα νέα σενάρια ανά εικοσιτετράωρο. Επεσε; Το έριξαν; Αεροπειρατεία; Και από ποιους; Ουιγούρους της Κίνας ή Ταλιμπάν; Ενέχεται ο πιλότος; Ο ερωτύλος συγκυβερνήτης; Ο μυστηριώδης μηχανικός-επιβάτης; Κρύφτηκε στη σκιά άλλου αεροπλάνου για να μην το πιάνουν τα ραντάρ; Λουφάζει κάπου για να χρησιμοποιηθεί σαν πύραυλος Κρουζ εναντίον αμερικανικών συμφερόντων;
Οσο ξεμακραίνουμε από το αρχικό γεγονός δίχως ουσιωδώς καινούρια στοιχεία, οδεύουμε προς την αχανή επικράτεια των εξωγηινολατρών και των τριγωνοβερμουδιστών, που έχουν βαλθεί να πάρουν το πάνω χέρι στη σεναριογραφία. Μακάρι να βρεθεί γρήγορα το αεροπλάνο, με όλους σώους. Γιατί στο τέλος θα διαβάσουμε ότι εξαφανίστηκε για να οργανωθεί ο τελειωτικός ψεκασμός των Ελλήνων.