«Η ικανότητα των ανίσχυρων φαινομενικά ανθρώπων να αλλάζουν τον ρου της πολιτικής είναι ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα ιστορίας της εποχής μας». Το απέδειξε, με τον τρόπο του, ένας από τους πιο σημαντικούς ντοκιμαντερίστες, ο Καναδός Πίτερ Ουιντόνικ, ο οποίος πέθανε πρόωρα και πρόσφατα. Αφιέρωμα στο έργο του παρουσίασε το 16ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που ολοκληρώνεται σήμερα το βράδυ. Μεταφέροντας μια γενική εικόνα από ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα με ανθρώπινες ιστορίες που υπάρχουν σε όλον τον πλανήτη, θα πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα γύρω μας. Η διαπίστωση, που συμπλέει με αυτήν του Ουιντόνικ, δεν είναι ούτε καλλιτεχνικής ούτε αισθητικής φύσεως. Εχει να κάνει με την εικόνα ενός κόσμου που αλλάζει ταχύτατα, συγκλονιστικά και επώδυνα στις θερμές ζώνες (όπως στη Συρία ή την Ουκρανία), βασανιστικά, παρότι φαίνεται στάσιμη, στις αναπτυσσόμενες χώρες, ριζικά στις ανεπτυγμένες. Δεκάδες ντοκιμαντέρ το επιβεβαιώνουν, συμβάλλουν στον προβληματισμό, αμφισβητώντας «αυτονόητες» αλήθειες και «αποδεδειγμένα» ψέματα. Το ντοκιμαντέρ εξελίσσεται σε αναγκαίο εργαλείο όχι μόνο για την παρατήρηση αλλά και για την κατανόηση αυτής της παγκόσμιας ταραχής. Πάνε πια τα υποτιθέμενα ουδέτερα και ακαδημαϊκά στυλ παρατήρησης. Πρόκειται για μια διαφορετική (η τεχνολογία έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο), ανυπόμονη, διανοητικά επιθετική σχολή ντοκιμαντέρ. Είναι τυχερή η Θεσσαλονίκη που χάρη στο Διεθνές Φεστιβάλ της συμμετέχει ενεργά σε αυτήν τη διαδικασία ανασύνθεσης της νέας πραγματικότητας, μέσα από τα «βλέμματα» των δημιουργών που είναι παρόντες, όπου η ιστορία είναι ακόμη νωπή, καταγράφοντας τα γεγονότα εν τη γενέσει τους.
Οσοι υποστηρίζουν αυτήν την παραγωγική και αναπτυξιακή (να, μια σαφής εκδοχή της πολυχρησιμοποιημένης, μέχρι ακυρώσεως, λέξης) πορεία, όπου η τέχνη και η πραγματικότητα είναι αλληλένδετες, εργάζονται ανεπηρέαστοι από πολιτικές ή κομματικές σκοπιμότητες. Από τον διευθυντή και εμπνευστή του Φεστιβάλ, Δημήτρη Εϊπίδη, και όλους τους στενούς συνεργάτες του, μέχρι όσους πλαισιώνουν τον θεσμό, εκφράζοντας έμπρακτα την υποστήριξή τους. Ο διεθνής χαρακτήρας του και η μέχρι στιγμής ανεξιθρησκεία του (ο νέος πρόεδρος του Δ.Σ. και υμνητής του πρωθυπουργού, Γ. Σμαραγδής, περιμένουμε να αποδείξει ενεργά την έγνοια του για τη στήριξη της διεθνούς φυσιογνωμίας του Φεστιβάλ) ορίζουν τη δυναμική και την αξιοπιστία του. Περιζήτητα και τα δύο στην Ελλάδα της κρίσης.