Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να εκφέρουμε άποψη πριν ενημερωθούμε για ένα θέμα. Να εμφανιζόμαστε απόλυτοι χωρίς καν να ακούσουμε τη γνώμη των ειδικότερων πριν αποφανθούμε. Ετσι ακριβώς συνέβη και με τη σταυροδοσία των ευρωβουλευτών. Με το που ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά από την κυβέρνηση, αμέσως όλοι είχαν ξεκάθαρη άποψη. Αλλοι πανηγύρισαν γιατί «επιτέλους τους ευρωβουλευτές θα τους επιλέγουν οι πολίτες» και άλλοι κατήγγειλαν τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ για μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Και μέσα σε αυτήν την ανούσια, όπως πάντα, αντιπαράθεση, πέρασαν απαρατήρητες κάποιες δηλώσεις της κ. Μαριέττας Γιαννάκου. Τι είπε η πιο έμπειρη πολιτικός που έχουμε στην Ευρωβουλή; Οτι οι ευρωβουλευτές των χωρών που εκλέγονται με σταυρό είναι τουρίστες στις Βρυξέλλες! Ο λόγος είναι απλός. Γνωρίζοντας ότι για να επανεκλεγούν θα πρέπει να έχουν την εύνοια των συμπολιτών τους, τις περισσότερες ημέρες του χρόνου βρίσκονται στα τηλεοπτικά κανάλια των χωρών τους, όπως ακριβώς και οι εθνικοί βουλευτές.
Η ίδια, μάλιστα, επικαλέστηκε και στοιχεία για να το αποδείξει. Στις συγκεντρωτικές καταστάσεις των κρατών με τη μικρότερη συμμετοχή στο Ευρωκοινοβούλιο «πρωτεύουν» οι Βέλγοι και οι Ιταλοί, οι οποίοι, φευ, εκλέγονται με τον τρόπο που υιοθέτησε η Ελλάδα. Ειδικώς μάλιστα οι Ιταλοί, όπως αποκάλυψε η κ. Γιαννάκου, αφότου θεσπίστηκε στη χώρα τους ο σταυρός προτίμησης, πηγαίνουν στις Βρυξέλλες μόνο μία μέρα κάθε εβδομάδα (για να εξασφαλίσουν τον μισθό τους) και το ίδιο κιόλας βράδυ επιστρέφουν στη Ρώμη προς άγραν δημοτικότητας και ψήφων!
Επισήμανε όμως και κάτι εξίσου σημαντικό η ευρωβουλευτής. Οτι ακόμη και οι χώρες που έχουν σταυροδοσία εκλέγουν τους ευρωβουλευτές τους από περιφέρειες και όχι από την επικράτεια, με στόχο την τοπική, έστω, εκπροσώπηση των πολιτών. Στην Ελλάδα ούτε αυτό κάναμε. Με κίνδυνο στην Ευρωβουλή να εκλεγούν τον Μάιο μόνον πρόσωπα που είναι ήδη γνωστά από την τηλεόραση, καθώς θα είναι αδύνατον, βεβαίως, σε οποιονδήποτε άγνωστο πολιτικό να περιοδεύσει την Ελλάδα για να πείσει 10 εκατ. ψηφοφόρους για τις ικανότητές του.
Αυτός, λοιπόν, ήταν ο στόχος της κυβέρνησης; Να στείλουμε και στην Ευρωβουλή ψηφοθήρες, που θα έχουν, μάλιστα, ως μοναδικό προσόν την αναγνωρισιμότητά τους; Μα αυτή δεν παραδέχονται πια όλοι ότι ήταν κακοδαιμονία της εθνικής Βουλής;
Σημειωτέον δε ότι ο νέος νόμος εισήγαγε αίφνης και την απελευθέρωση των δημοσκοπήσεων. Ενώ η δημοσιοποίησή τους απαγορευόταν για 15 μέρες προ των εκλογών, τώρα θα επιτρέπεται μέχρι και 24 ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες. Περνάμε δηλαδή και σε αυτό το θέμα από το ένα άκρο στο άλλο, χωρίς να προηγηθεί καμία σχετική μελέτη. Και μάλιστα σε μια στιγμή που οι ίδιοι δημοσκόποι διαμαρτύρονται για το έλλειμμα σοβαρού ελέγχου του κλάδου τους και για διάφορες εταιρείες αμφιβόλου αξιοπιστίας που εσχάτως έχουν εμφανιστεί και θα μπορούν τώρα να κάνουν πάρτι σπέκουλας ακόμη και τις μέρες που μεσολαβούν μεταξύ των δύο αναμετρήσεων του Μαΐου!
Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι όλες αυτές οι μείζονες αλλαγές ανακοινώνονται έτσι αψήφιστα, δίδοντας την εντύπωση ότι ουδένα απασχολούν στα σοβαρά. Θέλετε ένα ακόμη παράδειγμα; Οπως έχει γράψει επανειλημμένως η «Κ», ο εκλογικός νόμος των ευρωεκλογών έχει από τη δημιουργία του ένα σοβαρό σχεδιαστικό λάθος το οποίο έχουν εντοπίσει και δημοσιοποιήσει διακεκριμένοι επιστήμονες, όπως οι κ. Ηλ. Νικολακόπουλος, Θ. Διαμαντόπουλος, Π. Σταθόπουλος, Π. Κουστένης κ.ά. Το λάθος βρίσκεται στην κατανομή των εδρών, καθώς στον μαθηματικό υπολογισμό της δεν εξαιρούνται, όπως θα έπρεπε, τα πολύ μικρά κόμματα που δεν δικαιούνται ευρωβουλευτές. Για να γίνει, μάλιστα, κατανοητό στους πολιτικούς το λάθος του νόμου, οι ειδικοί έχουν αναδείξει με συγκεκριμένα παραδείγματα την περίπτωση ένα μικρότερο κόμμα να εκλέξει περισσότερους ευρωβουλευτές από ένα άλλο με μεγαλύτερο ποσοστό (!). Εχουν, με άλλα λόγια, ζητήσει με ακλόνητα επιχειρήματα από την Πολιτεία να διορθώσει ένα εξόφθαλμο λάθος του συστήματος που ούτως ή άλλως στρεβλώνει την αντιπροσωπευτικότητα. Είναι λοιπόν απίστευτο ότι το υπουργείο των Εσωτερικών, ενώ χωρίς κανένα σοβαρό διάλογο επέβαλε όλες αυτές τις δομικές αλλαγές (σταυρός αντί λίστας, απελευθέρωση δημοσκοπήσεων κ.λπ.), το μόνο που κράτησε ανέπαφο στον νέο νόμο ήταν αυτό το λάθος. Αν με ρωτήσετε γιατί δεν το έχει αναδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατεξοχήν απειλείται να χάσει μία έδρα αν κερδίσει τις ευρωεκλογές, απάντηση δεν έχω. Ούτε και στο αν η κυβέρνηση διατήρησε σκόπιμα το λάθος σκεπτόμενη υστερόβουλα…