Στη λίστα των απόντων από την ψηφοφορία επί της προτάσεως μομφής κατά του προέδρου της Βουλής συμπεριλαμβάνεται και το όνομα του κ. Δημ. Παπαδημούλη. Αιτία της απουσίας αυτής δεν ήταν κάποια ασθένεια ή μια συμμετοχή σε αποστολή της Βουλής στο εξωτερικό. Ο εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του κόμματος που υπέβαλε την πρόταση μομφής κατά του κορυφαίου θεσμικού παράγοντα του Κοινοβουλίου επέλεξε να συμμετέχει, την ώρα της διεξαγωγής της ψηφοφορίας, σε συζήτηση τηλεοπτικής εκπομπής.
Η, από συμβολική άποψη, μείζων αυτή πράξη απαξίωσης της Βουλής από έναν πολιτικό ο οποίος, πάντως, έχει «στις πλάτες του» πολλές δεκαετίες συνειδητής επίδειξης σεβασμού στους Θεσμούς, μοιάζει να αποτελεί έναν κρίκο στην αλυσίδα επιλογών, πράξεων και πρωτοβουλιών δηλωτικών τουλάχιστον προχειρότητας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναντι του κοινοβουλευτισμού. Οταν, σχεδόν προ διετίας -λίγο μετά τις εκλογές- ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε μία από τις «δυναμικού χαρακτήρα» πρωτοβουλίες στη Βουλή, δηλαδή τη διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας να ακυρώνεται εξαιτίας της απουσίας ορισμένων εκ των βουλευτών του που συνυπέγραφαν το αίτημα, αρκετοί μίλησαν για απειρία: Τα παραπατήματα ενός κομματικού μηχανισμού που ξαφνικά βρέθηκε από το ισόγειο στον προ του ρετιρέ όροφο του πολιτικού συστήματος «δικαιολογούνται» στην αρχή. Ωστόσο, η συνέχεια έκτοτε έως και σήμερα δίνει την αίσθηση ότι η «τουλάχιστον προχειρότητα», αν δεν είναι συνειδητή επιλογή, αποκαλύπτει πως ο σεβασμός στο γράμμα και το πνεύμα των Κανόνων δεν συμπεριλαμβάνεται στις άμεσες προτεραιότητες της συγκεκριμένης πολιτικής δύναμης. Ακραίο, από θεσμικής άποψης, παράδειγμα είναι το γεγονός, που αποτελεί τον τελευταίο, πλην όμως όχι έσχατο, κρίκο στην προαναφερθείσα «αλυσίδα»: ο κ. Γ. Δραγασάκης συμπεριελήφθη στην ομάδα των ομιλητών του ΣΥΡΙΖΑ που υποστήριξαν την πρόταση μομφής κατά του προέδρου της Βουλής. Ως αντιπρόεδρος, άρα εκ των άμεσων συνεργατών του κ. Μεϊμαράκη και συνυπεύθυνος ως προς τη λειτουργία του προεδρείου -λειτουργία η οποία καταγγέλθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ- θα έπρεπε ή να απέχει διακριτικά της διαδικασίας ή μετά το τέλος της τοποθέτησής του να παραιτηθεί από τη θέση του. Δεν μπορείς να είσαι ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές της σελήνης…
Τέτοια περιστατικά καταγράφονται μονίμως πολλά, μεγάλα και μικρά. Αλλοτε δημιουργούνται και άλλες φορές η ανάπτυξή τους διευκολύνεται εντός του πλαισίου που διαμορφώνει με την κεντρικά σχεδιασμένη τακτική του ο ΣΥΡΙΖΑ: δύσκολα κάποιος θα βρει περίπτωση νομοσχεδίου ή τροπολογίας των οποίων η συζήτηση να μη συνοδευτεί από την καταγγελία περί «κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος» ή «μνημονιακής δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα». Αν και εξαιρετικά σοβαρή η καταγγελία, ο καταγγέλλων φαίνεται είτε να την αποδυναμώνει/απαξιώνει με τη διαρκή επανάληψή της, είτε να μην την πιστεύει. Σε διαφορετική περίπτωση θα (αντι)δρούσε διαφορετικά και πάντως όχι με επιλογές και συμπεριφορές «ρουτίνας».