Ο τίτλος του σημερινού κειμένου προέρχεται από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και αφορά την προειδοποίηση του Χριστού προς τον Πέτρο, ότι θα τον απαρνηθεί τρεις φορές πριν από το πρώτο λάλημα του πετεινού. Δεν μου ήρθε στο μυαλό η άρνηση αυτή λόγω των ημερών του Πάσχα που πέρασαν, αλλά λόγω των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών που έρχονται. Κάθε φορά που είχαμε εκλογές για την αυτοδιοίκηση, αυτόματα μου ερχόταν στο μυαλό η άρνηση του Πέτρου, για τον Δάσκαλό του. Θα δείτε γιατί.
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής σταδιοδρομίας μου είχα την ευθύνη για τη συγκέντρωση και μετάδοση των αποτελεσμάτων των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (δημοτικές και νομαρχιακές) του 1982, 1986, 1990, 1994, 1998, 2002 και 2006. Τι νομίζετε ότι μάζεψα από όλες τις παραπάνω αυτοδιοικητικές εκλογές; Εχω μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή από εξώδικα που πήρα από τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες, καθώς και μια ανταλλαγή επιστολών με (σχεδόν) όλα τα πολιτικά κόμματα της εκάστοτε εποχής, με απίθανο περιεχόμενο, που αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού. Πριν σας αποκαλύψω διάφορα περιστατικά, είναι απαραίτητο ένα flash back στις πρώτες αυτοδιοικητικές εκλογές του 1982.
Οι δήμοι και οι κοινότητες που είχαμε το 1982, ήταν περισσότεροι από 6.000. Είναι αμέσως αντιληπτό ότι με εξαίρεση τους μεγάλους δήμους όπου η κομματική προέλευση και κομματική στήριξη των υποψηφίων ήταν λίγο-πολύ γνωστή, κανένας δεν ήξερε πολλά πράγματα για τους υπόλοιπους χιλιάδες υποψηφίους. Ετσι αποφασίσαμε να χαρακτηρίσουμε τους υποψηφίους, ανάλογα με την κομματική στήριξη που είχαν. Η πληροφορία αυτή ήταν στη διάθεση των εκφωνητών, τόσο στην κρατική τηλεόραση όσο και στο κρατικό ραδιόφωνο. Πλην όμως, κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων δεν τη μετέδιδαν, παρά μόνο όταν ο δήμαρχος προερχόταν από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Μόνο τότε, ο συντονιστής της παρουσίασης (με τα τεράστια ακουστικά για να δέχεται οδηγίες από το control), ανακοίνωνε με υπερηφάνεια ότι «ο τάδε δήμαρχος υποστηρίχθηκε από το ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις». Ετσι συμπεριφερόταν η κομματοκρατούμενη κρατική τηλεόραση και ραδιόφωνο. Για τους υπόλοιπους κουβέντα. Φυσικά η μετάδοση των αποτελεσμάτων ήταν ένα φιάσκο, που κούρασε πολύ τους τηλεθεατές και δημιούργησε πολύ κακή κριτική στον Τύπο. Είναι χαρακτηριστική μια γελοιογραφία του Κώστα Μητρόπουλου από τα ΝΕΑ της 19/10/1982, όπου δείχνει ένα εκφωνητή στην τηλεόραση να ανακοινώνει ονόματα και ποσοστά και ένα ζευγάρι τηλεθεατές να φαίνονται κατακουρασμένοι να μισοκοιμούνται και να λένε «κοιμηθήκαμε 100%».
Στις αμέσως επόμενες εκλογές του 1986, χρησιμοποιήσαμε τα χρώματα για να χαρακτηρίσουμε τους υποψηφίους δημάρχους και έτσι ο χαρακτηρισμός ήταν μέρος της εικόνας και οι τηλεθεατές είχαν την πληροφόρηση για την κομματική προέλευση. Συμπτωματικά, το 1986 η Ν.Δ. κέρδισε και τους τρεις μεγάλους δήμους της χώρας και αντιμετώπισα την κριτική γιατί προέβαλα τη κομματική προέλευση των υποψηφίων και ενισχύθηκε επικοινωνιακά η Ν.Δ. Αυτό όμως που επιτύχαμε τότε ήταν η καθιέρωση του χαρακτηρισμού, ώστε οι τηλεθεατές να έχουν όσο το δυνατό πληρέστερη ενημέρωση. Από τότε καταρρίψαμε ένα μεγάλο taboo, γιατί δυστυχώς οι πολιτικοί μας θέλουν να προβάλλονται τα αποτελέσματα μόνο όταν κρίνουν ότι τους συμφέρει και όταν δεν τους συμφέρει θέλουν απλά να εξαφανίζονται. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1990 καθιερώσαμε τα μικρά χρωματιστά σύμβολα που μας πληροφορούσαν για την κομματική προέλευση και την κομματική στήριξη των υποψηφίων. Και από τότε άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Μετά τις εκλογές αυτές, όταν οι διάφοροι υποψήφιοι δήμαρχοι κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να μασκαρεύουν τις υποψηφιότητές τους, για να ψαρεύουν ψήφους σε όλο το πολιτικό φάσμα, άρχισαν να έρχονται τα εξώδικα.
Ισως να γίνομαι ισοπεδωτικός, αλλά αυτό που ήθελαν οι περισσότεροι υποψήφιοι ήταν το εξής αντιφατικό. Κατά την προεκλογική περίοδο να έχουν κάποια κομματική στήριξη, η οποία ανακοινωνόταν στις εφημερίδες και στο Διαδίκτυο, αλλά κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της πρώτης Κυριακής, να εμφανίζονται ως λευκοί «Ανεξάρτητοι», ώστε στον δεύτερο γύρο να μαζεύουν ψήφους από παντού. Φυσικά, τη δεύτερη Κυριακή ήθελαν να τους ξαναεμφανίζουμε με την κομματική προέλευση και στήριξη που είχαν, ώστε να μετέχουν στον κομματικό απολογισμό των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Εχω πάρει εξώδικο από υποψήφιο νομάρχη, τον οποίο υποστήριζε επίσημα η Ν.Δ. και ο οποίος μάλιστα υπήρξε και υπουργός σε προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ., στο οποίο ζητούσε να τον εμφανίζουμε σαν ανεξάρτητο υποψήφιο. Οταν έστειλα το εξώδικο στο Γραφείο Τύπου της Ν.Δ., οι υπεύθυνοι έπεσαν από τα σύννεφα. Δεν ήξεραν τι να κάνουν και τι να μου απαντήσουν. Μια άλλη κυρία, υποψήφια σε δήμο των βορείων προαστίων, δεν περιορίστηκε στο εξώδικο, αλλά πήρε πιο δραστικά μέτρα. Με κάλεσαν στο αστυνομικό τμήμα του Συντάγματος και υποχρεώθηκα να υπογράψω δήλωση «νομιμοφροσύνης», ότι δεν θα τη «χρωματίσω», αλλιώτικά κινδύνευα να κρατηθώ στο Τμήμα! Φυσικά η κυρία αυτή είχε το χρίσμα από το κόμμα που τη στήριζε, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Το μόνο που έχει σημασία είναι πώς να ξεγελάσουμε τους αφελείς ψηφοφόρους άλλων κομμάτων, για να μας δώσουν την ψήφο τους στη δεύτερη Κυριακή.
Το πιο απίθανο περιστατικό συνέβη την πρώτη Κυριακή των εκλογών του 2010. Ο καραμπινάτος υποψήφιος δήμαρχος σε πολύ μεγάλο δήμο της χώρας, τον οποίο στήριζε επίσημα ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της εποχής εκείνης, αφού ολοκλήρωσε την προεκλογική περίοδο έχοντας το χρίσμα, έστειλε επιστολή (την Κυριακή το μεσημέρι) με την οποία ζητούσε να εμφανίζεται το βράδυ στα αποτελέσματα σαν ανεξάρτητος, λευκός σαν περιστέρι! Αυτός λοιπόν σαν άλλος Πέτρος, απαρνήθηκε το Κόμμα που τον στήριζε, προσπαθώντας να ξεγελάσει τους ψηφοφόρους. Αυτή είναι η αντίληψη των υποψηφίων δημάρχων μας για το επίπεδο των ψηφοφόρων. Νομίζουν ότι μπορούν να τους ταΐζουν κουτόχορτο, για να τους υποκλέπτουν την ψήφο τους. Για την ιστορία, ο υποψήφιος αυτός δεν εξελέγη.
Και φτάνουμε στις επερχόμενες εκλογές της 18ης και 25ης Μαΐου 2014. Εδώ λοιπόν αλλάξαμε τους όρους του παιχνιδιού. Επειδή τα κόμματα έχουν αρχίσει να εξαϋλώνονται και δεν βοηθούν, οι υποψήφιοι βρήκανε καινούργια διάκριση: άρχισαν να αυτοπροσδιορίζονται σε αντιμνημονιακούς και να κατηγορούν τους αντιπάλους τους ότι είναι μνημονιακοί. Μάλιστα πληροφορηθήκαμε ότι διαφορετικά μαζεύουν τα σκουπίδια οι μνημονιακοί δήμαρχοι/περιφερειάρχες και διαφορετικά οι αντιμνημονιακοί! Βλέπετε, και πάλι γίνεται προσπάθεια να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους. Είναι ολοφάνερο ότι ακόμα και αυτοί που είναι σήμερα στην κυβέρνηση θέλουν να ξεμπερδεύουν με τα μνημόνια. Ολοι είμαστε αντιμνημονιακοί και θέλουμε να τελειώνουμε με τα μνημόνια. Απλά ορισμένοι από εμάς τα θεωρούμε σαν αναγκαίο κακό για να εξασφαλίσουμε τα δάνεια που δεν μπορούσαμε να πάρουμε από τις αγορές και άλλοι τα θεωρούν σαν μη αναγκαίο κακό αλλά δεν μας λένε από πού θα δανείζονταν για να μην οδηγηθούμε στην άτακτη πτώχευση.
Είναι ολοφάνερο ότι η διάκριση αυτή είναι εντελώς τεχνητή και γίνεται μόνο και μόνο γιατί όλοι μας είμαστε εν δυνάμει αντιμνημονιακοί και θέλουν να μας υποκλέψουν την ψήφο μας. Ειλικρινά, χαίρομαι που δεν έχω την ευθύνη για τις επερχόμενες εκλογές, γιατί είμαι βέβαιος ότι οι υποψήφιοι θα αρχίσουν να στέλνουν εξώδικα, όχι για την κομματική στήριξή τους, αλλά γιατί θα επιδιώκουν να φαίνεται δίπλα στο όνομά τους ένα σηματάκι, το οποίο να δηλώνει ότι είναι ανεξάρτητοι αντιμνημονιακοί! Το λέω μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά αν παρακολουθήσετε τις συζητήσεις τους στην τηλεόραση, θα διαπιστώσετε ότι το Μνημόνιο είναι στο επίκεντρο των αντιπαραθέσεων και όχι τα πραγματικά και ουσιαστικά προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Αν δεν έχετε πειστεί ότι τα περισσότερα κόμματα χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να σας υποκλέψουν την ψήφο, δεν έχετε παρά να μελετήσετε τις λίστες των υποψηφίων για τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές. Είναι προσβολή στη νοημοσύνη μας. Πάρα πολλά πρόσωπα επελέγησαν λόγω της αναγνωρισιμότητάς τους και μόνον. Ελπίζω ότι δεν θα επιβραβευθούν οι επιλογές αυτές.
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων