Λέγεται πως ο Μανώλης Γλέζος είναι ένα σύμβολο. Αυτό είναι λάθος. Ο Μανώλης Γλέζος είναι πολλά σύμβολα. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, είναι ένα εθνικό σύμβολο αντίστασης, ένα σύμβολο της Αριστεράς, ένα σύμβολο πολιτικής μακροζωίας. Κανείς, ίσως, δεν το αντιλαμβάνεται αυτό καλύτερα από τον ίδιο τον Μανώλη Γλέζο, τον οποίο έχουν πλησιάσει σχεδόν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, εισπράττοντας η καθεμία την απάντηση που ταίριαζε στην ιδεολογική τοποθέτησή της και στη στιγμή του εκάστοτε πλησιάσματος.
Εδώ και χρόνια, ο Μανώλης Γλέζος πήρε και αυτός τη θέση του στο κάδρο των ιδεολογικών πατέρων του γνωστού ιδεολογικού πατροκτόνου Αλέξη Τσίπρα. Η πορεία του έχει περισσότερες στροφές από άλλων πατέρων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επειδή, όπως είπαμε, ο Μανώλης Γλέζος είναι μια μορφή εθνική και δεν απαξιώνεται εύκολα, επειδή αποφάσισαν να τον απαξιώσουν κάποιες συνιστώσες, ή επειδή κάποιο ενωτικό μέτωπο ανέβασε έναν διασπαστικό πυρετό. Υστερα από συμβολικές τοποθετήσεις και ουσιαστικές διαφωνίες, ο ακόμη παραγωγικός και μαχητικός κύριος Γλέζος –και το «κύριος» είναι δείγμα σεβασμού και όχι ειρωνικής αποστασιοποίησης– βρέθηκε στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και, ελπίζω, στην Ευρωβουλή. Η εκλογή του μου φαίνεται βέβαιη, εκτός και αν η καραμπόλα που οδήγησε στην υποψηφιότητά του διευκολύνει την προαναφερθείσα πατροκτονία, για να μην ακούγονται και φωνές που υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει.
Εκτός από την ιστορία του, ο Μανώλης Γλέζος ξεκινάει για την Ευρωβουλή με ένα ακόμη σημαντικό επιχείρημα: Την απαίτηση των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων προς τη χώρα μας. Είναι ένα θέμα πολύ μεγαλύτερο από τον ίδιο, πολύ μεγαλύτερο από την προεκλογική περίοδο και σίγουρα πολύ μεγαλύτερο από την πολιτική ομάδα στην οποία ανήκει ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωκοινοβούλιο και που πάσχει από πολιτική ανορεξία, με σχεδόν κανένα ιδεολογικό ή διαπραγματευτικό βάρος. Να είμαστε ξεκάθαροι. Κανείς δεν μειώνει την προσωπική συμβολή του κυρίου Γλέζου στην ανάπτυξη δυναμικής αυτής της διεκδίκησης. Προφανώς, όμως, δεν είναι ένα θέμα που ο ίδιος πρώτος ή μόνος ανακάλυψε σε κάποια σκονισμένα αρχεία. Ιστορικά και ιδεολογικά, το θέμα τον ξεπερνά, όπως ξεπερνά –και οφείλει να ξεπερνά– όλους μας. Ο Μανώλης Γλέζος το αντιλαμβάνεται. Είναι, όμως, ιστορική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ να διαφυλάξει τη σοβαρότητα του υποψηφίου του, αφήνοντάς το να παραμείνει μια υπόθεση που ενθαρρύνει συμμαχίες, όχι κάνοντάς το πεδίο φτηνής πολιτικής αντιπαράθεσης. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη της αξιωματικής αντιπολίτευσης να στολίζει την παρουσία της με διασπαστικές φωτοβολίδες, αλλά εδώ δεν υπάρχει κάποιο ναυάγιο.
Για τον Αλέξη Τσίπρα και για ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει εδώ μία σημαντική ευκαιρία για να αποζημιώσουν τόσο τον ελληνικό λαό όσο και τον υποψήφιό τους. Ο Μανώλης Γλέζος, παρά τις φωταγωγημένες προεκλογικές εκδόσεις δανεικών μανιφέστων από υποψήφιους περιφερειάρχες, έχει αμφισβητηθεί και απαξιωθεί συχνά από την αξιωματική αντιπολίτευση. Ακόμη και η υποψηφιότητά του για την Ευρωβουλή προέκυψε ως υποσημείωση. Η διαφαινόμενη θητεία του έχει τα χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να τον αποζημιώσουν γι’ αυτή τη μεταχείριση, δίνοντάς του την ευκαιρία να εκπροσωπήσει την ιδεολογία του με το κύρος που ταιριάζει στον ίδιο και στους υποστηρικτές του, και δίνοντάς του την ευκαιρία να ανασυνθέσει τη βαθιά ενωτική, πατριωτική του μορφή στην ελληνική πολιτική, με αφορμή το θέμα των αποζημιώσεων.
Οσο για τον ελληνικό λαό, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τον αποζημιώσει για τις καταστροφές του πολέμου, παραδεχόμενος πως τίποτα δεν τον εμποδίζει να συμμαχήσει με κάθε πολιτική δύναμη για την εξασφάλιση των αποζημιώσεων. Και μπορεί με αυτή του την κίνηση να τον αποζημιώσει και για την ηχηρή απουσία του από τις ρεαλιστικές πολιτικές διεκδικήσεις της πατρίδας μας, καθώς και για το ανεύθυνο παιχνίδι του με τα σύγχρονα εθνικά μας θέματα στη Θράκη και στη Μακεδονία.
* Η κ. Νίκη Τζαβέλα είναι ευρωβουλευτής και υποψήφια στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.