Οι καταχρηστικές πρακτικές δεν σκοτώνουν μόνο τη δημοκρατία, την ισονομία και την οικονομία, αλλά και το ανθρώπινο είδος. Η έλλειψη διορατικότητας της εκτελεστικής εξουσίας, ενός οργανωμένου σχεδίου κατά των κινδύνων που ενέχει η εφαρμογή της επιστημονικής καινοτομίας και η ιεράρχηση του οικονομικού κέρδους πάνω από την ανθρώπινη ζωή, ωθεί την ανθρωπότητα ραγδαία σε ένα ιλιγγιώδες βήμα πίσω, σε ένα επίπεδο όπου τίποτα πια δεν εμποδίζει τα πράγματα να ταξινομηθούν σε ένα τρομακτικό, παγκόσμιο ντόμινο. Προ ημερών, ο ΟΗΕ χτύπησε για άλλη μια φορά το καμπανάκι. Η κατάχρηση των αντιβιοτικών έχει δημιουργήσει υπερμικρόβια, ανθεκτικά ακόμη και στα πιο ισχυρά φάρμακα ύστατης καταφυγής, που χορηγούνται σε ακραίες περιπτώσεις, με αποτέλεσμα κοινές λοιμώξεις, που θεραπεύονταν εύκολα, να μπορούν πάλι να σκοτώσουν. Σε έκθεσή του ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι ακόμη και οι καρβαπενέμες, ο κρυμμένος άσος στο μανίκι των γιατρών (η επιστήμη δημιουργεί με βραδείς ρυθμούς νέα αντιβιοτικά), αποδεικνύονται ανίσχυρες σε βακτήρια. Θεραπεύουν σήμερα λιγότερους από τους μισούς με κοινές ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, οι οποίες τη δεκαετία του 1980 ήταν πλήρως ιάσιμες.
«Αν δεν γίνουν σοβαρές προσπάθειες να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο παράγουμε, συνταγογραφούμε και χρησιμοποιούμε τα αντιβιοτικά, ο κόσμος θα χάνει ολοένα και περισσότερα απ’ αυτά τα παγκόσμια αγαθά δημόσιας υγείας και οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές», αναφέρει η έκθεση.
Βέβαια, υπάρχει κάτι ακόμη, που δεν αναφέρεται συχνά, και είναι κρίσιμης σημασίας: η κατάχρηση αντιβιοτικών δεν αφορά μόνο τον άνθρωπο· περισσότερο από το 50% της παγκόσμιας παραγωγής αντιβιοτικών κατευθύνεται στην κτηνοτροφία και λαμβάνεται αθρόα από τα ζώα με στόχο όχι μόνο την καταπολέμηση ασθενειών, αλλά και την επιτάχυνση της αύξησης της μάζας τους. Από τη δεκαετία του ’50 που ανακαλύφθηκε ότι τα αντιβιοτικά βοηθούν τα ζώα να αναπτύσσονται εντυπωσιακά γρηγορότερα, τα φάρμακα αυτά εισήλθαν σταδιακά στο μενού τους, το οποίο συχνά απαρτίζεται ακόμη και από τελευταίας γενιάς αντιβιοτικά (η κτηνοτροφία είναι η «ατμομηχανή» πολλών ισχυρών οικονομιών). Τα αντιβιοτικά καταλήγουν στο πιάτο μας και μας κάνουν σταδιακά περισσότερο ανίσχυρους στα όλο και πιο ανθεκτικά μικρόβια. Στις χώρες όπου επιτρέπεται η χρήση αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία ως αυξητικός παράγων (στην Ε.Ε. έχει απαγορευτεί από το 2006, όμως στη χώρα μας έχουν εντοπιστεί υπολείμματά τους σε ελέγχους κρέατος), τα ανθεκτικά στελέχη των καμπυλοβακτηριδίων είναι 15 φορές συχνότερα.
Αρκεί μόνο μία έκθεση – συναγερμός για τη συνειδητοποίηση της έλευσης ενός από τους μεγαλύτερους κινδύνους για τον άνθρωπο; Δεν θα έπρεπε η επιστημονική κοινότητα να πιέσει τις κυβερνήσεις πιο δραστικά για την άμεση λήψη μέτρων; Οσο επιστήμονες, παγκόσμιοι οργανισμοί, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ΜΜΕ δεν συνεργάζονται σε μια κοινή κατεύθυνση, οι ανίδεοι και οι κερδοσκόποι θα συνεχίσουν να κονταίνουν κυνικά το νήμα της ζωής μας.