Με τηλεοπτικούς όρους η «Ελιά» κέρδισε. Δηλαδή είναι υψηλότερα από το 5% που περίμενε η κ. Πόπη Τσαπανίδου, όπως επεσήμανε χθες ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος στην εκπομπή της «LiveU» (Star 26.5.2014). Στον πραγματικό κόσμο, όμως, το ΠΑΣΟΚ του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου είναι ο δεύτερος μεγάλος χαμένος μετά τη ΔΗΜΑΡ του κ. Φώτη Κουβέλη. Εχασε 30% της δύναμής του από τις προηγούμενες εκλογές, άσχετα αν το 2012 δεν μπορούσε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ να κυκλοφορήσει στον δρόμο. Μην ξεχνάμε ότι τότε ήταν η εποχή των «Αγανακτισμένων»· των αντισυγκεντρώσεων του ΣΥΡΙΖΑ (κι άλλων όχι και τόσο δημοκρατικών δυνάμεων) στις εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ· της διάχυτης οργής, αφού σήκωσε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του βάρους των μέτρων για να αποφύγει η Ελλάδα την άτακτη χρεοκοπία.
Από τότε έγιναν πολλά. Υπήρξε η περιπέτεια της Κύπρου που απέδειξε την ανοησία της πολιτικής «σχίζουμε το Μνημόνιο»· με «ένα νόμο κι ένα άρθρο» η κυπριακή Βουλή απέρριψε την πρώτη συμφωνία κι έτρεχαν οι «αδελφοί μας» στα ΑΤΜ για 300 ευρώ ημερησίως. Υπήρξε η Αργεντινή με τις λεηλασίες στα καταστήματα που έδειξε την άλλη ανοησία του «καλύτερα να γινόμασταν Αργεντινή». Υπήρξε η Βενεζουέλα όπου τα σοσιαλιστικά πειράματα του συντρόφου Μαδούρο οδήγησαν σε ελλείψεις βασικών αγαθών και σκοτωμούς αντιφρονούντων στους δρόμους. Υπήρξε η κρίση και η δημοσιονομική πειθαρχία σε άλλες καταφανώς ισχυρότερες οικονομίες της Ευρώπης.
Γενικώς η επιλογή του ΠΑΣΟΚ το 2011 να μην αφήσει τη χώρα έρμαιο στους ανέμους της άτακτης χρεοκοπίας δικαιώθηκε, αλλά το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν άρχισε να ανακάμπτει μαζί με τη χώρα (όπως πολλάκις έλεγε ο πρόεδρός του) αλλά χαντακώθηκε. Το «ΠΑΣΟΚ-plus», (δηλαδή η «Ελιά») έχασε 30% της δύναμής του σε δύο χρόνια. Το «χαντακώθηκε» δεν είναι πλεονασμός αν συνυπολογίσουμε δύο στοιχεία: α) τα μικρά κόμματα συνήθως στις ευρωεκλογές πάνε καλύτερα και από το 2012 το ΠΑΣΟΚ συγκαταλέγεται σ’ αυτά, β) ο κυβερνητικός εταίρος του, η «Ν.Δ.-μείον» (Πολύδωρα, Ζώη κ.λπ.) που φέρει και το μεγαλύτερο βάρος των μέτρων, έχασε 20% της δύναμής της. Κάτι έχουν τα έρμα και ψοφάνε στην Κεντροαριστερά…
Το βασικό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ (αλλά και της ΔΗΜΑΡ) είναι ότι υπήρξαν «προοδευτικοί» στα παλιά και παλαιοκομματικοί στα καινούργια. Το «προοδευτικοί» μπαίνει σε εισαγωγικά διότι δεν αποτελεί πλέον πρόοδο η υπεράσπιση κάθε γωνιάς του κράτους που δεν έχει λόγο ύπαρξης. Το παλαιοκομματικοί είναι εκτός εισαγωγικών, διότι ενώ κάποιος θα περίμενε (στους διορισμούς των κομματικών στελεχών) το «4» από τη Νέα Δημοκρατία, δεν θα περίμενε το «2-1» από τις προοδευτικές δυνάμεις της κυβέρνησης. Αντιθέτως, θα περίμενε από αυτούς να βάλουν φρένο στον εγγενή παλαιοκομματισμό της συντηρητικής παράταξης. Και έλλειμμα αξιοκρατίας στο πολιτικό σύστημα είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Η Κεντροαριστερά υπό τις παρούσες ηγεσίες μυρίζει μούχλα, η οποία δεν κρύβεται από τον ακατάσχετο βερμπαλισμό του κ. Βενιζέλου και του κ. Κουβέλη.
Η χώρα χρειάζεται μια σοβαρή Κεντροαριστερά για να προχωρήσει. Οι εκλογές της Κυριακής έδειξαν ότι αυτή δεν είναι η Κεντροαριστερά που έχουμε. Αν η υπάρχουσα Κεντροαριστερά δεν αλλάξει από την κορυφή μέχρι τα νύχια, οι πολίτες θα συνεχίσουν να λένε να μας λείπει το βύσσινο, η «Ελιά» κι άλλα εδώδιμα…