Ο ανασχηματισμός, που συναποφάσισαν οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, δυσχεραίνει τον κοινό τους στόχο να απαλλάξουν τη χώρα απ’ τα μνημόνια. Στην κρισιμότερη φάση εφαρμογής των τελευταίων προαπαιτούμενων, προτίμησαν ένα σχήμα… μασχάλης, για να χωρέσουν δύο καρπούζια. Ενα «φιλολαϊκό»- επικοινωνιακό και ένα σοβαρό – «αντιλαϊκό», προσηλωμένο στον βασικό εθνικό στόχο. Την ώρα που η χώρα μας υποχρεούται να προχωρήσει σε 7.500 απολύσεις, μέσα στο 2014, ο κ. Αν. Λοβέρδος ανέλαβε το υπουργείο Παιδείας, υπό τον όρο (!) να μην κάνει απολύσεις και έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη, για την παραμονή μόλις 300 διοικητικών των ΑΕΙ. Ο κ. Αδ. Γεωργιάδης, που διεκπεραίωνε μέγα εκσυγχρονιστικό έργο, αντικαθίσταται από τον κ. Μ. Βορίδη, με προφανή ρόλο να μην κακοκαρδιστούν οι «εικαζόμενοι», ως νεοδημοκράτες, φαρμακοποιοί και γιατροί. Προσωπικά, αδυνατώ να καταλάβω τη σκέψη των δύο συγκυβερνώντων. Πιστεύουν, δηλαδή, ότι π.χ. οι επιλεγέντες ως «φιλολαϊκοί – επικοινωνιακοί» κ. Ντινόπουλος και Γιακουμάτος θα υποστηρίξουν σθεναρά από τα τηλεπαράθυρα την «αντιλαϊκή» προσπάθεια του νέου υπουργού Οικονομικών; Αλλωστε, ο κ. Χαρδούβελης βάλλεται ήδη σφόδρα, ως ανεπιθύμητος και από τη νέα κυβερνητική εκπρόσωπο. Η κ. Βούλτεψη σε διαδικτυακή σελίδα διακήρυξε, προχθές, πως οι τεχνοκράτες στην κυβέρνηση «αποτελούν τον σίγουρο δρόμο προς την καταστροφή»…
Εξακολουθώ να πιστεύω πως ο μόνος τρόπος ανάκαμψης της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ είναι να επιτύχουν την έξοδο της χώρας από την κρίση. Επιπλέον, θεωρούσα ευοίωνο το γεγονός πως οι δύο συγκυβερνώντες είχαν συνειδητοποιήσει αυτή την ταύτιση κομματικού και εθνικού συμφέροντος, η οποία, έστω και σε συνθήκες δεινής κρίσης, είναι πολύ σπάνια στα πολιτικά μας πράγματα. Συνεπώς, είχαν και κάθε λόγο να διατηρήσουν σταθερή την πορεία της κυβέρνησής τους. Το «μείγμα» του πρόσφατου ανασχηματισμού προκαλεί αμφιβολίες. Μία μέρα πριν από την ανακοίνωσή του, σημείωνα, από τη θέση αυτή, πως για το «μήνυμα των ευρωεκλογών» υπήρχαν αντικρουόμενες ερμηνείες στην κυβέρνηση. Εξέφραζα δε την ευχή να μην είναι και η «απάντηση» ασαφής ή δισυπόστατη. Δυστυχώς η μόνη ευχή, που πραγματοποιήθηκε στην προ 15νθημέρου επικοινωνία μας, ήταν να επιλέξει ο πρωθυπουργός, όχι πολιτικό πρόσωπο στο υπουργείο Οικονομικών, αλλά «έναν νέο Στουρνάρα». (Προς μεγάλη αγανάκτηση της νέας κυβερνητικής εκπροσώπου. Και συνακόλουθα. Η κ. Βούλτεψη επελέγη στη θέση αυτή για να εκφράζει τις κυβερνητικές και όχι τις προσωπικές της απόψεις, όπως… πρόκανε ήδη να κάνει, για τους «επάρατους» τεχνοκράτες και την «ανυπόστατη» εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Επιμένουμε στην κ. Βούλτεψη, διότι εφεξής θα αποτελεί «το πρόσωπο της κυβέρνησης». Εμφανιζόμενη ζωντανά στα κανάλια, είτε «εκπροσωπούμενη» από μια πολυρετουσαρισμένη φωτογραφία της, σε στάση… χαριτωμένης περισυλλογής)…
Κύριοι Σαμαρά και Βενιζέλο. Ας μου επιτρέψετε ταπεινά να πιστεύω πως η σοβαρότητα μιας κυβέρνησης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συνέπεια και την αξιοπιστία της. Να προσθέσω, λοιπόν, ότι με ορισμένες από τις ανασχηματικές σας επιλογές, σε πρώτη φάση θέσατε σε δοκιμασία τη σοβαρότητα της κυβέρνησης. Με κάποιες άλλες (π.χ. απομάκρυνση Γεωργιάδη και Χατζηδάκη) ανακύπτει θέμα συνέπειας της πολιτικής σας. Είθε οι διαπιστώσεις του υπογράφοντος να είναι εκτός και μακράν της πολιτικής σας σοφίας. Μακάρι, τις συγκεκριμένες ασόβαρες και ασυνεπείς επιλογές σας να τις διαχειρισθείτε, τελικά, υπέρ της αξιοπιστίας σας…