Αλλοι από σκοπιμότητα, άλλοι από αφέλεια, ο καθένας για τους δικούς τους λόγους, εν πάση περιπτώσει, διαπιστώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ/Λ-Τ) πραγματοποιεί «στροφή 45 μοιρών» προς τα δεξιά, μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές. Βασίζουν τη διαπίστωσή τους, δε, στην απόφαση που ψήφισε η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Ωστόσο, δεν πρόσεξα να επισημαίνει κανείς ότι το σημαντικότερο τμήμα της απόφασης, αφού έχουν προηγηθεί η «πολιτική ανάλυση» και η «ταξική ανάλυση»… (Μικρή παύση, για να αφήσω μερικές φέτες χοιρινού, λίγη ρώσικη και τρία τσίπουρα στον νεροχύτη και επανέρχομαι.) Ελεγα, λοιπόν, ότι το σημαντικότερο τμήμα της απόφασης, αυτό στο οποίο περιγράφονται οι στόχοι του κόμματος εφεξής, επιγράφεται «Νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα».
Η διατύπωση δεν είναι καθόλου τυχαία, για όσους γνωρίζουν τα βασικά της κομμουνιστικής θεολογίας. Η φράση είναι συνδεδεμένη με την περιβόητη ομιλία του Νίκου Ζαχαριάδη στην 6η «πλατιά Ολομέλεια» του ΚΚΕ… (Πλατιά Ολομέλεια… Τρέχω πάλι στον νεροχύτη. Δεν έχω να αφήσω πολλά αυτή τη φορά –γαστρικά υγρά ως επί το πλείστον– και επιστρέφω). Συνεχίζω: την 6η Ολομέλεια του ΚΚΕ, την πραγματοποιηθείσα στο μαγευτικό Μπορέλι της εξωτικής Αλβανίας. (Αν διαφωνείτε με τους επιθετικούς προσδιορισμούς, ρωτήστε σχετικώς τον Μανώλη Γλέζο, ο οποίος λειτουργούσε ως σύνδεσμος Ζαχαριάδη και Χότζα κατά την τελευταία φάση του Εμφυλίου…) Πρόκειται για την ολομέλεια στην οποία το κόμμα αναγνώρισε την ήττα του στον Εμφύλιο, κήρυξε τη λήξη της ένοπλης ανταρσίας και προσαρμόσθηκε στη νέα πραγματικότητα. Εχει ενδιαφέρον ότι το κείμενο της ομιλίας του ο Ζαχαριάδης το παρουσίασε αυτοπροσώπως στον Στάλιν (μετέβη προς τούτο στη λίμνη Ρίτσα του Καυκάσου, όπου παραθέριζε το τέρας…), ο οποίος και το ενέκρινε με μικρές διορθώσεις. Το υπέγραψε ιδιοχείρως (το τέρας) γράφοντας και τη λέξη «πραβίλνο», που σημαίνει «σωστά».
Επομένως, η φράση «νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα» είναι συνυφασμένη με την ήττα των κομμουνιστών στον Εμφύλιο. Παρ’ όλα αυτά, οι Συριζαίοι, αγνοώντας την εις βάρος τους ειρωνεία, την χρησιμοποιούν σε ένα κείμενο με το οποίο επιχειρούν να τεκμηριώσουν τη νίκη τους στις ευρωπαϊκές εκλογές. Δεν ξέρω αν η συγκεκριμένη επιλογή εκφράζει εμμέσως την υποσυνείδητη αναγνώριση της ήττας τους στις ευρωπαϊκές εκλογές – δεν είμαι ψυχαναλυτής, ούτε τον παριστάνω. Δεν αμφιβάλλω, ωστόσο, ότι η συγκεκριμένη επιλογή αποκαλύπτει τη βαθιά προσήλωση της ηγεσίας του κόμματος στην κομμουνιστική της προέλευση. Αυτοί οι άνθρωποι που ηγούνται του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ/Λ-Τ) νιώθουν ότι αγωνίζονται για να κερδίσουν τον τέταρτο γύρο του Εμφυλίου. Γι’ αυτούς, ο χρόνος έχει σταματήσει στο 1949. Ας τα βλέπει η Ν.Δ. των Ντινόπουλων και των Γιακουμάτων, που ακόμη νομίζουν ότι η Δεξιά είναι μια μίμηση της πασοκαρίας…
Εμμονες ιδέες
Ο Αλέξης Κούγιας έχει πρόβλημα. Θα μου πείτε: «Το ξέραμε. Ηταν ανάγκη να μας το πεις;» Σύμφωνοι, όμως από την προχθεσινή αγόρευσή του στο δικαστήριο (στην υπόθεση Παπαγεωργόπουλου, Λεμούσια κ.λπ.) αποκαλύπτεται η φύση του προβλήματός του. Πρώτον, ισχυρίσθηκε ότι και οι πέντε υποψήφιοι δήμαρχοι στην Αθήνα ήσαν γκέι – τουτέστιν, φιλοομόφυλοι. Δεύτερον, αντιπαρέβαλε ειρωνικά την έννοια της «κοινωνίας αξιών» (πασοκικός όρος, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τίποτε…) με την παρέλαση των γκέι στη Θεσσαλονίκη. Τρίτον, εκνευρίσθηκε (και πολύ σωστά) με δικαστικό υπάλληλο, ο οποίος εμφανίσθηκε στην αίθουσα του δικαστηρίου με σορτσάκι, έσπευσε όμως εξ αυτού να διατυπώσει την αυθαίρετη υπόθεση ότι ο εν λόγω υπάλληλος φορούσε «στριγκάκι» μέσα από το σορτσάκι του. Ως εκ τούτων, συμπεραίνω ότι ο Αλέξης Κούγιας πάσχει από υπερβολική φοβία για τους ομοφυλοφίλους. Του απευθύνομαι φιλικά και του λέω ότι η κατάστασή του αντιμετωπίζεται πολύ εύκολα με την ψυχανάλυση. Το λέω εξ ιδίας πείρας, σημειωτέον, διότι εγώ έχω ανάλογο πρόβλημα με τους κομμουνιστάς…
«Ποτίστρες δροσιάς»
Εν όψει καύσωνος, ο Δήμος Αθηναίων μας ενημερώνει ότι σε τριάντα πέντε σημεία της πόλης έχουν τοποθετηθεί «ποτίστρες δροσιάς» για να ξεδιψούν τα ζώα. Συγχαίρω τον δήμο! Η μέριμνα που λαμβάνει για τα κατώτερα όντα είναι απόδειξη της ευθύνης που συνεπάγεται για τον άνθρωπο η επίγνωση της ανωτερότητάς του. Εύγε! Εντούτοις, δεν διευκρινίζεται πόσες από τις ποτίστρες αυτές προορίζονται για τα τετράποδα και πόσες για τα δίποδα ζώα. Και το λέω, διότι η ζωή έχει αποδείξει ότι τα δίποδα ζώα τρέφουν μια ανεξήγητη εχθρότητα προς τους τετράποδους συγγενείς τους. Πολλοί μελετητές μάλιστα θεωρούν αυτή την εχθρότητα ως μία από τις ειδοποιούς διαφορές μεταξύ διπόδων ζώων και ανθρώπων. Αναμένω απάντηση από τον δήμο…
Μαλλιαρισμοί
Ο φίλος της στήλης Δ. Θ. Σ. (Δωρόθεος Θρασυβούλου Σισμανόγλου – τον δίνω κανονικά, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις…) διαμαρτύρεται. Ζητεί όποτε η στήλη αναφέρεται στον Κωνσταντίνο Β΄ τον Ακάματο, εφόσον η αναφορά γίνεται στη γενική πτώση, ο τόνος να κατεβαίνει από την προπαραλήγουσα στην παραλήγουσα· ήτοι: του «Ακαμάτου» αντί του «Ακάματου». Υποστηρίζει ο επιστολογράφος ότι η διατήρηση του τόνου στην προπαραλήγουσα συνιστά σιχαμερό μαλλιαρισμό, ο οποίος απάδει του κύρους του ανδρός. Εν μέρει έχει δίκιο. Πού να ξέρει όμως τι κόπος είναι να κατέβει κοτζάμ τόνος κατά μια ολόκληρη συλλαβή! Ασε να τελειώσει το Μουντιάλ και βλέπουμε…