Μπήκε, στα ολόλευκα πάνω σε χρυσά ψηλοτάκουνα, με τα γυαλιά της, σήμα κατατεθέν της προσωπικότητάς της, η δική μας Νάνα Μούσχουρη που, ύστερα από μία εκπληκτική διαδρομή στο τραγούδι, το ελληνικό πρώτα, το διεθνές ύστερα, έρχεται «στο σπίτι της, στο Ηρώδειο», για να εγκαινιάσει, όπως κι έγινε, την παγκόσμια περιοδεία της «Happy Birthday Tour» για τα 80 της χρόνια – έχει γενέθλια τον Οκτώβριο. Δεν φοβάται τον χρόνο, δεν έχει κανένα λόγο να τον φοβάται. Στάθηκε τρεις και πλέον ώρες στη σκηνή, ολόισια η πλάτη, άνετες οι χειρονομίες, με τους εξαίρετους σολίστες – μουσικούς της να την πλαισιώνουν και τα τραγούδια που έγραψαν γι’ αυτήν ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Νίκος Γκάτσος, το μυστικό της όπλο, που την συνδέουν απευθείας με ένα κοινό που τραγουδά μαζί της, δείχνοντας έτσι την αγάπη του, δίχως όρια κι αυτή, όπως απέδειξε η εικόνα του κατάμεστου Ηρωδείου.
Ηταν σούρουπο ακόμη, στις 9 η ώρα, κι είχε ήδη γεμίσει από κόσμο και προσμονή. Στον θώκο η πρόεδρος του Συλλόγου «Ελπίδα» κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη, φίλη ζωής της Νάνας Μούσχουρη, με τη συναυλία αυτή να στοχεύει στην ευαισθητοποίηση για τους σκοπούς της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, πηγή ελπίδας για τη σωτηρία των άρρωστων παιδιών. Πλήρης αυτήν τη φορά ο θώκος, με τον υπουργό Πολιτισμού κ. Κώστα Τασούλα, τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Γιώργο Καμίνη και τη σύζυγό του Αδαμαντία, τον τ. υπουργό κ. Γιάννη Βαρβιτσιώτη, τον υφυπουργό Παιδείας κ. Αλέξανδρο Δερμεντζόγλου. Εκεί, ο Αλέξανδρος της Σερβίας και η πριγκίπισσα Αικατερίνη, που συνόδευαν τον καρδιοχειρουργό δρα Kargalo από το Καζαχστάν, που κάνει θαύματα στη χειρουργική των παιδιών, αλλά και η πριγκίπισσα Αγά Χαν, η Ελληνίδα Καίτη, σύζυγος του Σαντρουντίν Χαν, με μεγάλη δράση στον ΟΗΕ υπέρ των προσφύγων, και ο τελευταίος απόγονος των Αψβούργων με τον κ. Ανδρέα Ποταμιάνο. Εκεί και ο πρέσβης του Καναδά κ. Robert Peck με την Ελληνίδα σύζυγό του Μαρία, και η κ. Μάρω Κεσεσίογλου από την Ακτή του Ελεφαντοστού, ο πρόξενος του Λουξεμβούργου, οι κ. Μαρία Εμπειρίκου και Μαρία Δοξιάδη, ο κ. Αλέξανδρος Λυκουρέζος, που η Νάνα συναντούσε στου «Φλόκα» με τον Μάνο και τον Γκάτσο, εκεί και η Ζωζώ Σαπουντζάκη, με πράσινες γόβες. Ο χρόνος, χρόνια δεν κοιτά, και στην εποχή μας, τα 80 μπορεί να ’ναι ό,τι πρέπει για νέο ξεκίνημα! «Ζήτω η αισιοδοξία, L’ Optimisme, που μας τραγούδησε και το απέδειξε περίτρανα η Νάνα Μούσχουρη.
Ολοι γνωρίζουμε πόσο καλή και στοργική μητέρα ήταν πάντα, όταν στις διακοπές ερχόταν στην Ελλάδα με τα παιδιά της. Τώρα την είδαμε, σε τρυφερή φάση, να έχει δίπλα της την τραγουδίστρια κόρη της, τη Λενού, όμορφη και γλυκιά, στα βήματα της μητέρας της. Μας τραγούδησε η Λενού «Σπιτάκι μου παλιό, αγαπημένο», που της είχε μάθει η γιαγιά της, κι όλο το Ηρώδειο σιγοντάρισε. Μετά έμεινε πάλι, μόνη στη σκηνή, η Νάνα και τραγούδησε Χατζιδάκι, Ξαρχάκο «Θά ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», το τραγούδι του Ωνάση!, Χατζηνάσιο αλλά και Μισέλ Λεγκράν και Κουίνσι Τζόουνς και Blues και Spirituals. Και μετά, πάλι παλαμάκια, και «Είναι αψηλό, τόσο αψηλό το παλληκάρι που αγαπώ» αλλά και «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Τσιτσάνη, ζητώντας από τον κόσμο να σιγοντάρει, όπως κι έγινε! Οι ξένοι, στις πρώτες σειρές, μπήκαν στον χορό και στον ρυθμό, όλο το Ηρώδειο σε οίστρο τραγουδιού – Brava: Nana, οι επευφημίες! Η ανταπόδοσή της στην αγάπη του κοινού, μια εξομολόγηση εκ βαθέων, «για όλους αυτούς που έφυγαν από τη ζωή, αφήνοντάς μας τέτοιο έργο» και, τέλος, το «Χάρτινο το φεγγαράκι» σε ποίηση Νίκου Γκάτσου, γραμμένο από τον Μάνο Χατζιδάκι για τη Μελίνα στο «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς. «Ενα βράδυ ήρθε στο “Τζάκι” που τραγουδούσα, μ’ άκουσε ο Γκάτσος και μου είπε “Τώρα είναι και δικό σου τραγούδι”». Μας το τραγούδησε και η φωνή της, μέσα από την ψυχή της, ήταν η φωνή της Νάνας που ξέρουμε, πέρα από τον χρόνο. Ευχαριστούμε, Νάνα, για την αξέχαστη βραδιά και την ευαισθησία για την αποστολή του «Οράματος Ελπίδας», την Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, υπέρ των σκοπών της οποίας δόθηκε η συναυλία – αισιοδοξία. Στην έξοδο της σκηνής, η Νάνα κοντοστάθηκε και μας χαιρέτησε, ενώ όλο το Ηρώδειο, όρθιο, τη χειροκροτούσε, «να μας ξανάρθεις» φώναζαν. Κατηφορίζοντας τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, πολλοί τραγουδούσαν «Κάπου υπάρχει η αγάπη μου» και ήξεραν πού ήταν…
ΤΗΛΕΦΟΣ