Οι παραλίες της έμπνευσης και της προόδου

Οι παραλίες της έμπνευσης και της προόδου

4' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν δούμε το ζήτημα με κάπως φιλοσοφική διάθεση, σ’ αυτόν τον κόσμο όλα έχουν δοκιμαστεί και όλα έχουν αποτύχει. Κατά συνέπεια, σωστά μας προτρέπει ο Μπέκετ από το τελευταίο κείμενο που έγραψε: «Δοκίμασε ξανά. Αποτύγχανε ξανά. Αποτύγχανε καλύτερα». Και σωστά, επίσης, κάνει την προτροπή πράξη ο πρόεδρος Αλέξης των Τσιπριστών/Λαφαζανιστών, ο οποίος, αφού απέτυχε να συμπήξει ευρύ λαϊκό μέτωπο για τη λεγόμενη Μικρή ΔΕΗ, επιχειρεί το ίδιο για το ζήτημα των αιγιαλών. Προσκαλεί, λοιπόν, σήμερα τους πάντες («κοινωνικές οργανώσεις και δίκτυα, επιστημονικούς φορείς, εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης, πολιτικές δυνάμεις και κόμματα» αναφέρονται στη σχετική ανακοίνωση) σε μια συνάντηση «διαλόγου και συντονισμού», με σκοπό να αποτραπεί η «πλήρης εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση και τσιμεντοποίηση εκτεταμένων παράκτιων περιοχών της χώρας», την οποία προωθεί -ποιος άλλος;- η ξενόδουλη και νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση.

Το θέμα είναι εξόχως σημαντικό, διότι αφορά τον πυρήνα της ιδεολογίας που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ (Τ/Λ-Λ/Τ) και ο Τσίπρας ― πώς, δηλαδή, θα ζούμε χωρίς να δουλεύουμε ή έστω παριστάνοντας ότι δουλεύουμε, ενώ θα μας πληρώνουν κάποιοι άλλοι. Στην πρώτη κιόλας πρόταση της ανακοίνωσης του κόμματος για τη σημερινή εκδήλωση, τονίζεται ότι «οι ακτές και ο αιγιαλός αποτέλεσαν και αποτελούν (…) πηγή έμπνευσης, δημιουργίας και προόδου». Ετσι είναι. Στην Ελλάδα της πλαστής ευμάρειας, οι ρίζες της σύγχρονης Αριστεράς και της ιδεολογίας της βρίσκονται στον χαβαλέ, την αεργία, το ατελείωτο κουβεντολόι στο καφενείο και, φυσικά, στις παραλίες.

Η εκδήλωση θα ξεκινήσει με ομιλία του ίδιου του προέδρου. Είμαι βέβαιος ότι θα μιλήσει με γνώση του αντικειμένου, καθώς θα έχει μόλις επιστρέψει από τις παραλίες του Ρεθύμνου και της Νάξου, όπου πέρασε περίπου τρεις εβδομάδες. Αποφεύγω να αναφερθώ στο διάστημα αυτό με τον όρο «διακοπές», όπως βλέπω να κάνουν άλλοι σχολιαστές, διότι όλοι θυμόμαστε ότι ο ίδιος ο Τσίπρας ήταν εκείνος που είπε στα μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, στη συνεδρίασή τους για την αποτίμηση του αποτελέσματος των ευρωπαϊκών εκλογών, ότι «φέτος δεν έχει μπάνια», λόγω πολιτικών εξελίξεων. Επομένως, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, η σχεδόν εικοσαήμερη παραμονή του προέδρου στις παραλίες ήταν αυτοψία στο πρόβλημα, την οποία πραγματοποίησε στο πλαίσιο της προπαρασκευής του για τη σημερινή ομιλία. Κι αν πήρε μαζί στα νησιά την κυρία του και τα παιδάκια του, πού είναι το κακό; Το έκανε διότι ως καλός νεοκομμουνιστής έχει την υποχρέωση να τα εξοικειώσει από μικρά με τους κοινωνικούς αγώνες…

Ο Στρατούλης μάρτυρας

Γνωστός μου δικηγόρος βρέθηκε την περασμένη Τρίτη στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων. Εκεί έπεσε πάνω σε χαρούμενο τσούρμο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ/Λ-Τ), τέσσερις τον αριθμό, και είπε να τους ακολουθήσει, υποθέτοντας ότι είχαν πάει εκεί για να καταθέσουν ως μάρτυρες υπέρ κάποιου «αγωνιστή». (Από αυτούς που επέλεγαν ποιος από όλους εκείνους τους οποίους αντιπαθούσαν δεν είχε το δικαίωμα να ζει και του αφαιρούσαν τη ζωή με το «ιστορικό» σαρανταπεντάρι…) Δεν θα ήταν η πρώτη φορά, άλλωστε.

Δεν επρόκειτο γι’ αυτό όμως. Οι τέσσερις βουλευτές είχαν προσέλθει για να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης της ΑΔΕΔΥ, η οποία αρνείται την αξιολόγηση στο Δημόσιο. Ολοι οι δικηγόροι γνωρίζουν ότι στις δίκες αυτού του είδους κάθε πλευρά εξετάζει έναν μάρτυρα. Στη συγκεκριμένη όμως, οι βουλευτές αξίωσαν να εξετασθούν και οι τέσσερις! Βεβαίως, τόσο οι συνδικαλιστές όσο και οι δικηγόροι τους, αλλά και οι ίδιοι οι βουλευτές, γνώριζαν ότι το αίτημά τους έπρεπε να απορριφθεί, όπως και έγινε. Τότε όμως, ποιος λόγος υπαγόρευε την παρουσία τους εκεί; Το κατέστησαν σαφές οι ίδιοι στην παράσταση που έδωσαν: σκοπός τους ήταν να στείλουν στο δικαστήριο το μήνυμα ότι το κόμμα τους υποστήριζε την απεργία της ΑΔΕΔΥ και δεν επιθυμεί την εφαρμογή της αξιολόγησης. Συγχρόνως, δε, η παρουσία τους υπέβαλε και την απειλή: «Πρόσεξε τι απόφαση θα βγάλεις, γιατί θα σε θυμόμαστε…».

Εν πάση περιπτώσει, εξετάσθηκε μόνον ο Δ. Στρατούλης, που εκτός από συνδικαλιστής στον ΟΤΕ υποτίθεται ότι είναι και δικηγόρος. Υποτίθεται, λέω, διότι αν ήταν, θα γνώριζε ότι στις ποινικές δίκες οι μάρτυρες καταθέτουν μόνον γεγονότα των οποίων έχουν γνώση ― όχι απόψεις και, πάντως, όχι κρίσεις περί τα νομικά. Ομως ο Δ. Στρατούλης δεν κατέθεσε ούτε λέξη για οποιοδήποτε γεγονός δεν ήταν ήδη γνωστό στο δικαστήριο. Απλώς αγόρευσε για να πείσει το δικαστήριο ότι το Σύνταγμα απαγορεύει την αξιολόγηση. Με άλλα λόγια, δικαιούται ο καθένας να εικάζει ότι ο σκοπός της εμφάνισης του Δ. Στρατούλη ήταν η ψηφοθηρία, αλλά και η άσκηση πολιτικής πίεσης προς το δικαστήριο. Οπως και στις δίκες της τρομοκρατίας, έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση η παρουσία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ/Λ-Τ) και η κατάθεση του Δ. Στρατούλη δεν ήταν παρά μια απόπειρα επηρεασμού της δικαστικής εξουσίας από εκπροσώπους της νομοθετικής εξουσίας: απόπειρα εντελώς ανεπίτρεπτη, όσο και αν ήταν φαιδρή.

Αλλά, βεβαίως, τα περί διάκρισης των εξουσιών ποσώς απασχολούν εκείνους που εξιδανικεύουν τα λαϊκά δικαστήρια της Εαμοκρατίας και οι οποίοι όχι μόνο δεν διστάζουν αλλά καμαρώνουν να υπερασπίζονται δολοφόνους και λιντσαρίσματα ― υπό την προϋπόθεση ασφαλώς ότι όλα αυτά γίνονται στο όνομα των λαϊκών συμφερόντων, όπως οι ίδιοι τα αντιλαμβάνονται αυθεντικά και τα ορίζουν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή