Παρελθούσες βεβαιότητες

1' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το ρωσικό εμπάργκο στα ευρωπαϊκά προϊόντα και είδη, πέρα από την προφανή οικονομική σημασία που έχει για τις χώρες της ηπείρου μας, φέρνει στην επιφάνεια κάτι ακόμη. Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το σχετικό διάταγμα Πούτιν, σε μικρότερες (όπως η Ελλάδα και η Φινλανδία) και μεγαλύτερες (όπως η Γερμανία) χώρες άρχισαν να ασκούνται πιέσεις από τους εγχώριους εξαγωγείς για προσπάθεια κατ’ εξαίρεσιν αντιμετώπισης των ρωσικών κυρώσεων. Η Ελλάδα προσπαθεί να εξαιρέσει σειρά προϊόντων της, όπως το κρασί και το λάδι, και άλλα, όπως τα ροδάκινα, που κατά ποσοστό 60% κατευθύνονται στη ρωσική αγορά. Στη Γερμανία ήδη οι εξαγωγείς προειδοποιούν την κυβέρνησή τους ότι το ρωσικό εμπάργκο θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομία της μεγάλης βιομηχανικής χώρας. Σε αυτό το κλίμα γίνεται σαφές ότι τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. θα προσπαθήσουν -ξεχωριστά- να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες για την εσωτερική οικονομία τους, υπονομεύοντας το μέτωπο με τη Ρωσία στην πράξη. Η συγκεκριμένη πραγματικότητα μας προσφέρει και μια σειρά από χρήσιμα συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο έχει προχωρήσει ως αυτήν τη στιγμή και η διαχείριση της δημοσιονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη. Οι διασυνδεδεμένες λόγω κοινού νομίσματος ευρωπαϊκές οικονομίες παραμένουν εθνικές.

Εν ολίγοις, η Ευρώπη παραμένει μια γεωγραφική έννοια με μικρή πολιτική συνοχή και μοναδικό συνεκτικό κρίκο μια κοινή νομισματική πολιτική. Οι ψύχραιμοι παρατηρητές γνωρίζουν ότι ακόμη και αυτές οι κυρώσεις στις οποίες προχώρησαν οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης, οφείλονται σε σημαντικό βαθμό σε χώρες του πάλαι ποτέ Ανατολικού Μπλοκ, με προεξάρχουσα και ανερχόμενη βιομηχανική και στρατιωτική δύναμη την Πολωνία, όπου το άκουσμα της λέξης «Ρωσία» προκαλεί δυσάρεστους συνειρμούς. Οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να αντιληφθούν αυτήν τη νέα παγιωμένη πραγματικότητα. Η Ε.Ε. βρίσκεται μακριά από οποιαδήποτε ιδέα άσκησης κοινής, συνεκτικής και αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής. Η κρίση παγιώνει την καχυποψία απέναντι στον όποιο ευρωπαϊκό «φεντεραλισμό» και ενισχύει εν γένει τις φυγόκεντρες τάσεις. Η Ελλάδα πρέπει να συνηθίσει πια να κινείται σε ένα διεθνές περιβάλλον ολοένα πιο σύνθετο, όπου αρκετές από τις βεβαιότητες του παρελθόντος δεν υφίστανται.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή