Πόσα παιδιά θα χωρέσουν φέτος στους παιδικούς σταθμούς; Θα βρεθούν τα αναγκαία χρήματα ή όχι; Ακόμη και αν βρεθούν τα κονδύλια για να φιλοξενηθούν τα παιδιά που έχουν υποβάλει αιτήσεις, θα υπάρχει το προσωπικό για να τα φροντίσει; Και αν βρεθεί το προσωπικό, θα προλάβει να προσληφθεί εγκαίρως;
Η οικονομική κρίση είχε καταλυτικές έως και καταστροφικές συνέπειες στη ζωή των περισσοτέρων, πολλά από όσα θεωρούσαμε δεδομένα δεν υπάρχουν πια και ο κατάλογος με τα «αναγκαία» για τον καθένα μας έχει συρρικνωθεί. Ωστόσο, οι δραματικές αλλαγές των τελευταίων ετών δεν έχουν καταφέρει να αλλάξουν τον στερεότυπο τρόπο με το οποίο η εκάστοτε πολιτική ηγεσία αντιμετωπίζει κάποια θέματα, δεν έχουν καταφέρει να αλλάξουν τις προτεραιότητες… Ετσι, κάθε Αύγουστο χιλιάδες γονείς δεν γνωρίζουν αν το παιδί τους θα γίνει δεκτό στον παιδικό σταθμό της γειτονιάς τους ή αν θα χρειαστεί να καταφύγουν σε κάποια άλλη λύση για να μπορέσουν να πάνε στη δουλειά ή, ακόμη περισσότερο, να αναζητήσουν εργασία.
Το λογικό είναι κάθε παιδί που γεννιέται να έχει εν δυνάμει μια θέση σε ένα δημόσιο παιδικό σταθμό όταν φτάσει στη συγκεκριμένη ηλικία. Επίσης, λογικό είναι αν το εισόδημα της οικογενείας του το αντέχει και εφόσον δεν επιλεγεί ιδιωτικός παιδικός σταθμός, να καταβάλλει κάποιο καθορισμένο αντίτιμο.
Φέτος, λοιπόν, για ακόμα μια φορά υπουργείο Εσωτερικών και ΚΕΔΕ κονταροχτυπήθηκαν για τα κονδύλια μέσω του ΕΣΠΑ για τους παιδικούς σταθμούς. Οι αιτήσεις για ένταξη των παιδιών στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς λόγω οικονομικής κρίσης έχουν αυξηθεί. Η «λύση» της χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ έχει χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια ώστε να μειωθούν τα κονδύλια που θα χρειαστεί να καταβάλει ο κρατικός προϋπολογισμός για τη λειτουργία των παιδικών σταθμών. Φέτος, ακριβώς γιατί η ζήτηση αυξήθηκε (ίσως και γιατί μυρίζει εκλογές), βρέθηκαν επιπλέον 40 εκατομμύρια ευρώ από εθνικούς πόρους, και συγκεκριμένα από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, που θα χρησιμοποιηθούν για τη λειτουργία των δημοσίων παιδικών σταθμών.
Πρακτικά, όμως, τι θα χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων; Συμβασιούχους, αφού στην πλειονότητά τους οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς δεν είναι μόνιμοι υπάλληλοι. Τι κι αν είναι σημαντικό για τα νήπια που φιλοξενούνται να βρίσκονται σε ένα γνωστό και σταθερό περιβάλλον. Το πολιτικό όφελος βαρύνει περισσότερο στις επιλογές. Για χρόνια οι προσλήψεις στους δήμους δεν γίνονται με βάση τις ανάγκες των οργανισμών, αλλά με βάση τις ειδικότητες όσων προσλαμβάνονταν. Ετσι, σήμερα οι διοικητικοί υπάλληλοι στους δήμους είναι μόνιμοι, αλλά οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί λειτουργούν με 4.200 συμβασιούχους, κυρίως βρεφονηπιαγωγούς, που μαζί με τους γονείς αγωνιούν κάθε τέλος καλοκαιριού αν θα έχουν δουλειά από… Σεπτέμβρη. Οταν τα χρήματα είναι λίγα, το πώς χρησιμοποιούνται αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία.