Το καλό και το κακό ελληνικό σενάριο

Το καλό και το κακό ελληνικό σενάριο

3' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι δυνατόν να μειώσει κανείς τους φόρους τόσο ώστε να ανέβει η οικονομία και, τελικά, να βελτιωθούν τα έσοδα του κράτους; Υπάρχουν παρόμοιοι αυτοματισμοί στην οικονομία μας; Δυστυχώς δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό, άλλωστε, τα επιχειρήματα της κυβερνητικής ομάδας στη Villa Saïd των Παρισίων αντιμετωπίσθηκαν εντός των πλαισίων του savoir vivre, αλλά επέτειναν τα ερωτήματα για το savoir faire της κυβερνητικής ομάδας.

Πλην όμως οι τροϊκανοί τεχνοκράτες γνωρίζουν εξίσου καλά με τον Γκίκα Χαρδούβελη ότι οι δείκτες του ρολογιού, που μετράει την εκπνοή του ελληνικού προγράμματος, δείχνουν ότι πλησιάζει η «ώρα της πολιτικής».

Υπ’ αυτήν την έννοια, στο καλό για την Ελλάδα σενάριο, οι τεχνοκράτες της τρόικας θα γράψουν την τελευταία τους έκθεση αναλογιζόμενοι ότι ο απολογισμός του Μνημονίου τους αφορά εξίσου. Θα είναι προσεκτικοί, προβάλλοντας τα επιτεύγματα της περιόδου, αλλά και όσα δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν τις αμέσως επόμενες εβδομάδες.

Στο κακό για τη χώρα μας σενάριο, ο Αντώνης Σαμαράς, που είναι ο μόνος πολιτικός που διαθέτει πίστωση έναντι των άλλων Ευρωπαίων ηγετών, της νέας Επιτροπής και της κυρίας Λαγκάρντ, θα χρειαστεί να εξηγήσει ότι δεν έχει άλλη επιλογή παρά να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές. Που σημαίνει ότι θα την παραδώσει στην ομάδα Τσίπρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το ίδιο έκανε, το καλοκαίρι 2009, ο Κώστας Καραμανλής, παραδίδοντας τη χώρα σε μια ανέτοιμη υπό τον επικίνδυνα αιθεροβάμονα Γ. Παπανδρέου και όλοι γνωρίζουμε πόσο άσχημα πήγαν τα πράγματα.

Οι αξιωματούχοι των Αθηνών εκπλήσσονται όταν ακούν στελέχη επιθετικών επενδυτικών κεφαλαίων, αλλά και πλήθος άλλων μεγαλοκαπιταλιστικών στελεχών να εξηγούν γιατί, κατά την εκτίμησή τους, η ζημιά που μπορεί να προκαλέσει ένας ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση δεν θα είναι όσο μεγάλη θέλουν να την εμφανίζουν στην Αθήνα. Οι ρεαλιστές απέχουν από παρόμοιες ανιστόρητες τοποθετήσεις. Εξάλλου, πολλοί από όλους αυτούς που ήδη αγοράζουν φτηνά την Ελλάδα και ελπίζουν να την αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές μετά την οικονομική καταστροφή, που αναπόδραστα θα φέρει ενδεχόμενη εφαρμογή της «συνταγής Τσίπρα», δεν γνωρίζουν καλά πώς ήσαν τα πράγματα όταν υπήρχε ακόμη η «σοβιετική πλευρά».

Γι’ αυτό οι επιτελείς του Μάριο Ντράγκι δεν μασούν τα λόγια τους. Τα διεμήνυσαν στον Γιάννη Στουρνάρα, διοικητή πλέον της Τράπεζας της Ελλάδος, τα γνωρίζει ο υπουργός Οικονομικών και τα συζητούν στα επιτελεία των τραπεζών. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα σαφές πλαίσιο διαρθρωτικών προσαρμογών, που θα εφαρμοστεί με ελεγχόμενη αυστηρότητα σε ένα περιβάλλον σταθερής βελτίωσης των δημοσιονομικών πραγμάτων. Χωρίς αυτήν την προϋπόθεση, τα πολλά υποσχόμενα μέτρα Ντράγκι δεν θα αγγίξουν την Ελλάδα.

Η Ελλάδα, αφού ξεπέρασε τόσες και τόσες δυσκολίες, έχει ξεμείνει από διαζευκτικές λύσεις. Το πιο ευνοϊκό σενάριο, που επιθυμεί να πλασάρει η κυβέρνηση, είναι ουτοπικό. Από το καλοκαίρι 2011 και μετά, συσσωρεύθηκαν καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να εισπράξουμε το όφελος των διαρθρωτικών αλλαγών, παρ’ όλη την καλή δημοσιονομική επίδοση, την καθίζηση του εργατικού κόστους και την τεράστια αυταπάρνηση των περισσοτέρων φορολογουμένων. Η Ελλάδα καθυστέρησε. Μετά την άνοιξη 2015, θα είναι η μόνη χώρα σε καθεστώς αυστηρότατου ελέγχου και χωρίς την απαραίτητη αναβάθμιση των οίκων αξιολόγησης κινδύνων.

Αλλά και το σενάριο καταστροφής είναι υπερβολικό, με την προϋπόθεση ότι θα επικρατήσουν οι νουνεχείς της αντιπολιτεύσεως. Οπως εξηγούν οι ίδιοι «επενδυτές», αν ο κ. Τσίπρας επιχειρήσει να ικανοποιήσει τον κ. Λαφαζάνη, θα επέλθει σταδιακή μεν, αλλά επιταχυνόμενη κατάρρευση. Η Ελλάδα δεν μπορεί να επιβιώσει με «εμπορικά σύνορα», με «κλειστές αγορές κεφαλαίου» και με «απειλές φοροδήμευσης», προσθέτουν.

Από την άλλη, για να επικρατήσει το ρεαλιστικό σενάριο, αυτό που υποστηρίζεται από τα μέτρα Ντράγκι, τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους και τη δημιουργία επενδυτικού επιχειρηματικού ρεύματος, θα χρειαζόταν μια διαφορετική σύνθεση του Κοινοβουλίου. Με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία να είναι τόσο πολύ προσδεδεμένη στο παρελθόν, δεν μπορεί να στηριχθεί το ρεύμα αναδιοργάνωσης που απαιτείται για την επιβίωση της χώρας. Με δυο λόγια, όσο εργαζόμασταν για να αποφύγουμε την οικονομική κατάρρευση, τόσο πλησιάζαμε το πολιτικό έρεβος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή