ΝΤΕ ΓΚΩΛ: Παρίσιοι, 9.- Ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, στρατηγός Ντε Γκωλ [Charles de Gaulle] κατά την σημερινήν συνέντευξίν του προς τους αντιπροσώπους του Τύπου, δοθείσαν εις το προεδρικόν ανάκτορον (sic) των Ηλυσίων, ενώπιον χιλίων και πλέον Γάλλων και ξένων δημοσιογράφων, ετόνισεν ότι η Γαλλία το αργότερον μέχρι του 1969 ενδέχεται να εγκαταλείψη την ατλαντικήν συμμαχίαν, εφ’ όσον δεν θα επήρχετο κατάργησις της σημερινής διοικητικής διαρθρώσεως του ΝΑΤΟ, ως εκ της οποίας η Γαλλία είναι ιδιοτύπως υποτεταγμένη εις τον ΝΑΤΟ. Η Γαλλία θα παραμείνη σύμμαχος των συμμάχων της, εφ’ όσον θα έκρινε τούτο αναγκαίον διά την άμυναν της Ευρώπης. […].
ΛΥΝΤΟΝ ΤΖΟΝΣΟΝ: Ουασιγκτών, 9.- Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Λύντον Τζόνσον [Lyndon Baines Johnson] απαντών εμμέσως εις τον Γάλλον πρόεδρον εδήλωσεν ότι η Ατλαντική Συμμαχία αποτελεί την καρδίαν του αμυντικού συστήματος του ελευθέρου κόσμου.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΟΣ ΓΙΑ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟ: (Από κριτική θεάτρου για την παράσταση της «Σίβυλλας» σε σκηνοθεσία Σωκράτη Καραντινού από το ΚΘΒΕ στο Ηρώδειο.) « […] Ενθυμούμαι ένα θαμπό, πνιγηρό απόγευμα του 1940 -συγκεκριμένα στις 2 του Νοέμβρη, πέντε ημέρες ματά την επίθεση των Ιταλών- όταν ο Σικελιανός διάβασε τη «Σίβυλλά»» του μπροστά σ’ ένα πυκνό ακροατήριο πνευματικών ανθρώπων, στη Λέσχη του «Ατελιέ» (Στέγη Γραμμάτων) – εκεί, στην Καραγιώργη της Σερβίας. Μέσα στην κοινήν αγωνία, ο Σικελιανός ήταν ένα όρθιο σύμβολο της εθνικής αντιστάσεως. Πληθωρικός, προφήτης παλλόμενος από τον οραματισμό του […]. Η ώρα ήταν γεμάτη από την περήφανη άρνηση της προφήτισσας στην αυθάδη έπαρση του κατακτητή. […] Α! Ηταν μεγάλη η στιγμή και μεγάλη η ποίησις της αγωνίας της. […].»