Κάποια εμμονή με τις πρόωρες εκλογές έχει ο κ. Κώστας Καραμανλής, ο οποίος στη διάρκεια της πενταετούς θητείας του έκανε δύο. Μία φορά το 2007 και μία το 2009. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Κ», ο πρώην πρωθυπουργός «διατυπώνει σε συνομιλητές του την ανησυχία ότι η εκκρεμότητα με την εκλογή Προέδρου θα λειτουργήσει ανασταλτικά στην αναζήτηση λύσης για το χρέος και δεν θα προκρίνει την ταχεία επίλυση του προβλήματος [και γι’ αυτό] εκτιμά ότι πρέπει να είναι ο κ. Σαμαράς που θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, φέρνοντας τη διαδικασία εκλογής Προέδρου πιο σύντομα, ακόμη και εντός του Νοεμβρίου».
Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, ο κ. Καραμανλής εκτιμά ότι οι συνθήκες είναι διαφορετικές από εκείνες του 2009, «όταν, εμφανώς τότε, δεν επιτυγχανόταν η πλειοψηφία των 180 (η Ν.Δ. είχε 151 βουλευτές), τώρα με τη ρευστότητα του πολιτικού και κοινοβουλευτικού σκηνικού, το αποτέλεσμα είναι ανοιχτό». Με άλλα λόγια, ο πρώην πρωθυπουργός προέκρινε πρόωρες εκλογές το 2009 επειδή ήταν αδύνατον να επιτευχθεί η πλειοψηφία των 180 και τις προκρίνει τώρα διότι αυτή μοιάζει εφικτή.
Πρόωρες εκλογές, όμως, είχε προκρίνει ο κ. Καραμανλής και το 2007, όταν δεν υπήρχε προεδρική εκλογή, αλλά όπως είχε δηλώσει ο κ. Γιώργος Αλογοσκούφης, «λόγω της δημοσιονομικής εξυγίανσης η πορεία της οικονομίας είναι καλή και υπάρχουν θετικά αποτελέσματα για την ανάπτυξη, την απασχόληση, τον προϋπολογισμό και την ενίσχυση των οικονομικά ασθενεστέρων». Ο τότε υπουργός Οικονομικών κατέληξε ότι «για για συνεχιστεί η καλή πορεία, πρέπει να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις». Και επειδή η οικονομία πήγαινε καλά, ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Θοδωρής Ρουσσόπουλος δήλωσε: «Η κυβέρνηση με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης, με σοβαρότητα και σιγουριά, απευθύνεται στους Ελληνες πολίτες… και τους καλεί να αποφασίσουν για το μέλλον του τόπου, ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη τους, δίνοντας ισχυρή εντολή για μια νέα τετραετία».
Αλλά και το 2009 δεν ήταν αναγκαία η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Κάποιος είχε πει ότι «στην πολιτική και μία εβδομάδα είναι πολύς χρόνος», πόσο μάλλον οι οκτώ μήνες που απέμεναν από τον Σεπτέμβριο του 2009 που προκηρύχθηκαν οι εκλογές μέχρι τον Μάρτιο του 2010 που ήταν η εκλογή του κ. Κάρολου Παπούλια.
Εξάλλου, εξ ιδίας πείρας ο κ. Καραμανλής έπρεπε να γνωρίζει ότι τα κόμματα αλλάζουν άποψη σχετικά με την προεδρική εκλογή. Να σημειώσουμε ότι την 1η Οκτωβρίου του 1999 ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. Αρης Σπηλιωτόπουλος δήλωνε ότι το κόμμα του θα καταψηφίσει τον κ. Κωστή Στεφανόπουλο με το σκεπτικό ότι «δεν είναι κυρίαρχη προτεραιότητα για μας ούτε το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, το οποίο δεν έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες, ούτε η διαδικασία γύρω από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κυρίαρχη προτεραιότητα για μας είναι η επίλυση του πολιτικού προβλήματος και πολιτικό πρόβλημα είναι η παραμονή αυτής της κυβέρνησης [Σημίτη] στην εξουσία». «Η παράταση αυτής της κυβέρνησης ζημιώνει τη χώρα», πρόσθεσε ο κ. Κ. Καραμανλής, αλλά στις 21 Δεκεμβρίου 1999 ο ίδιος πρότεινε από το βήμα της Βουλής συμφωνία για την επανεκλογή του κ. Στεφανόπουλου, αρκεί να συμφωνούσαν σε πρόωρες εκλογές μετά.
Εχει ο καιρός γυρίσματα, πλην ίσως της εμμονής για πρόωρες εκλογές…