Οι επισημάνσεις Σημίτη

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κορυφαίες προσωπικότητες, που έχουν αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική, έχουν την υποχρέωση να μοιράζονται με την κοινωνία την εμπειρία και τα διδάγματα από την άσκηση των καθηκόντων τους. Οφείλουν να συμμετέχουν και ενίοτε να πρωτοστατούν στον δημόσιο διάλογο, ιδιαίτερα όταν η χώρα τους βρίσκεται αντιμέτωπη με μια μείζονα εθνική κρίση.

Αυτό ισχύει πρωτίστως για πρώην πρωθυπουργούς, όπως ο κ. Σημίτης, που μίλησε χθες στο φόρουμ για τη «Δημοκρατία υπό πίεση», ενώ υπό το ίδιο πρίσμα έχουν να συνεισφέρουν και οι κ. Μητσοτάκης και Παπαδήμος. Το σκηνικό είναι διαφορετικό σε ό,τι αφορά τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου, καθώς άμεσα ή έμμεσα συμμετέχουν στις εσωτερικές διεργασίες των κομμάτων τους.

Η χθεσινή παρέμβαση του Κώστα Σημίτη, ακόμη και αν επιλέξει κανείς να της αποδώσει προσωπικά ή και πολιτικά κίνητρα, ήταν διδακτική. Στηλίτευσε την ανευθυνότητα και τον λαϊκισμό του ελληνικού πολιτικού κόσμου και τις ευθύνες που έχει για την κατάρρευση της οικονομίας. Μίλησε για τον φόβο του πολιτικού κόστους που έχει ταλανίσει την ελληνική κοινωνία και το οποίο έχει επανειλημμένα λειτουργήσει ως ισχυρός παράγων ματαίωσης ή αναβολής πρωτοβουλιών, οι οποίες, αν είχαν αναληφθεί στον χρόνο που έπρεπε, θα είχαν αποτρέψει τα χειρότερα. Εδώ η σκέψη πάει αβίαστα στην περίπτωση της αναμόρφωσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης που επιχείρησε το 2001 ο Τάσος Γιαννίτσης και βρήκε τους πάντες «απέναντι», με αποτέλεσμα να παραιτηθεί, τα πράγματα να μείνουν ως είχαν και η βόμβα να εκραγεί μια δεκαετία αργότερα με πολύ περισσότερα θύματα και βαθύτερες πληγές.

Το άλλο παράδειγμα που ανέφερε ο κ. Σημίτης ήταν η επιθετική εναντίωση της Νέας Δημοκρατίας στο Μνημόνιο όταν ήταν στην αντιπολίτευση, το οποίο όμως εφήρμοσε ως κυβέρνηση, ενώ το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά του υποστήριζε ότι «λεφτά υπάρχουν» και υποσχόταν κοινωνικές παροχές, για να οδηγήσει, τελικά, τη χώρα στο Μνημόνιο, λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας.

Οντως, η απουσία της αναγκαίας ειλικρίνειας στη σχέση με τον πολίτη και οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις γίνονται αιτίες αγανάκτησης και κοινωνικής έκρηξης, ενώ δημιουργείται πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ακραίων φαινομένων που απειλούν τη δημοκρατία στο εσωτερικό και εκθέτουν τη χώρα στο εξωτερικό. Το βιώνουμε με τον πιο επώδυνο τρόπο τα τελευταία χρόνια.

Ο κ. Σημίτης έχει τις δικές του μεγάλες ευθύνες. Ας μην ξεχνάμε ότι επί δικής του διακυβέρνησης σημειώθηκαν, μεταξύ άλλων, η «φούσκα του Χρηματιστηρίου» και οι υπερτιμολογήσεις των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι επισημάνσεις του είναι εύστοχες με την έννοια ότι αναδεικνύουν δυσλειτουργίες που πρέπει να διορθωθούν. Θα ήταν περισσότερο αποτελεσματικές και εθνικά χρήσιμες εάν εξέπεμπαν και μια αίσθηση αυτοκριτικής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή