Δύο κρίσιμους κάβους έχει μπροστά της η κυβέρνηση και προφανώς ή θα τους περάσει ή θα βυθιστεί. Ο πρώτος κάβος αφορά το τι θα της ζητήσει η τρόικα στην επικείμενη διαπραγμάτευση. Είναι σαφές ότι ένα νέο μίνι ασφαλιστικό δεν περνάει από τη σημερινή Βουλή και το πιθανότερο είναι να δεχθεί την αναβολή της σχετικής απόφασης η τρόικα, ειδικά μετά τη χθεσινή συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ. Σίγουρα πάντως θα ζητήσει 2-3 άλλα μέτρα, τα οποία θα σχετίζονται κυρίως με τα εργασιακά. Θα περάσουν από τη Βουλή; Θα τα δεχθεί το ΠΑΣΟΚ; Θα περάσουν μερικές εβδομάδες μέχρι να ξέρουμε τι θα ζητήσει τελικά η τρόικα και λίγες ακόμη για να δούμε αν η Βουλή θα τα εγκρίνει.
Οι περισσότεροι εκ των παροικούντων την Ιερουσαλήμ θεωρούν ότι δεν θα σημειωθεί πολιτικό ατύχημα σε αυτήν τη φάση. Αλλοι είναι πιο επιφυλακτικοί και εκτιμούν ότι το πρόβλημα θα προέλθει, αν προέλθει, από το ΠΑΣΟΚ.
Ο δεύτερος, και ίσως δυσκολότερος, κάβος είναι η συγκέντρωση των 180 βουλευτών για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα νούμερα της οικονομίας θα είναι καλύτερα έως τότε, καθώς αναμένεται ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2014 θα κλείσει με θετικό ρυθμό ανάπτυξης. Από την άλλη, οι πολίτες θα έχουν ήδη πάει στην εφορία για να πληρώσουν τον καταραμένο ΕΝΦΙΑ και τις άλλες υποχρεώσεις τους. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα ποιο θα είναι το κλίμα στην κοινωνία εκείνη τη στιγμή, ώστε να μπορέσει να προβλέψει την ψυχολογία των βουλευτών που θα κληθούν να εκλέξουν Πρόεδρο ή να στείλουν τη χώρα στις κάλπες. Προφανώς θα ζυγίσουν το τι θα χάσουν αν η θητεία τους τελειώσει πρόωρα και αν έχουν ελπίδες επανεκλογής με κάποια κομματική ταμπέλα. Για ορισμένους το τυπικό τέλος της τρόικας και του Μνημονίου θα τους επιτρέψει ενδεχομένως να στηρίξουν την κυβέρνηση ψηφίζοντας νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το κακό είναι ότι από τώρα μέχρι τότε το πολιτικό ρίσκο, ο κινδυνος της ακυβερνησίας και τα συναφή θα ξαναμπούν στο μυαλό όλων όσων σκέπτονται να επενδύσουν ή να ξοδέψουν έστω στη χώρα.