Δικαιοκρατία και νομοκρατία

Δικαιοκρατία και νομοκρατία

2' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι είναι η νομιμότητα; Μην είναι η νομοκρατία; Μην είναι η δικαιοκρατία; Μην είναι ό,τι αποφασίζει η κ. Ρένα Δούρου και οι παρατρεχάμενοί της; Ή μήπως είναι οι περίτεχνες λογικές ακροβασίες που κάνουν διάφοροι θεωρητικοί του ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογήσουν τις ανομίες των στελεχών τους;

Ο κ. Στέφανος Δημητρίου διδάσκει Πολιτική Φιλοσοφία στον Τομέα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Εγραψε την Κυριακή ένα άρθρο στην «Αυγή» (28.9.2014) με το οποίο μάς πληροφορεί ότι «κράτος δικαίου δεν σημαίνει δίκαιο κράτος, όπως και η δικαιοκρατική αρχή δεν πρέπει να απορροφάται από τη στενότερή της νομοκρατική αρχή: δικαιοκρατία και νομοκρατία δεν ταυτίζονται».

Η αλήθεια είναι ότι το «κράτος δικαίου» δεν ταυτίζεται κατ’ ανάγκη με το «δίκαιο κράτος». Αλλά επίσης είναι αλήθεια ότι το «δίκαιο κράτος» δεν είναι κάτι αντικειμενικό. Υπάρχουν πολλοί, για παράδειγμα, που θεωρούν ότι είναι άδικο το κράτος που φορολογεί εκείνους που εργάζονται προς όφελος εκείνων που έμειναν άνεργοι, ή άλλοι που θεωρούν ότι δεν έχουμε «δίκαιο κράτος», αφού «τόσοι μαυριδεροί κλέβουν τις δουλειές από τους γηγενείς». Οι ερμηνείες για το τι είναι «δίκαιο κράτος» είναι ισάριθμες με τους πολίτες του και ίσως παραπάνω. Γι’ αυτό έχουμε δημοκρατία και όχι κάποιο μάνουαλ «δικαίου κράτους». Γι’ αυτό κάνουμε κι εκλογές και δεν αναθέτουμε τις αποφάσεις σε κάποιον υπολογιστή. Ορίζουμε εκπροσώπους στη Βουλή, έτσι ώστε κάθε ιστορική στιγμή η πλειοψηφία να ορίζει τι είναι «δίκαιο κράτος» και να το κάνει «κράτος δικαίου». Αλλιώς γινόμαστε ζούγκλα, όπου ο καθένας αποφασίζει τι είναι «δίκαιο» και, αν αυτός είναι φαιόμυαλος μπρατσαράς, το επιβάλλει κιόλας με νυχτερινές περιπολίες.

Βεβαίως, στην Ελλάδα πολλές φορές το «κράτος δικαίου» δεν καταλύεται μόνο από τους αντιπολιτευόμενους αλλά και από τους κυβερνώντες. Τέτοια πρέπει να είναι η περίπτωση που αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Δημητρίου και «αφορά την υπόθεση γενικής διευθύντριας που παύθηκε, το 2007, αντικαταστάθηκε από ημετέρους, προσέφυγε στο ΣτΕ, με αίτηση αναστολής της απόφασης παύσης, κέρδισε την αναστολή και ουδέποτε η απόφαση εφαρμόστηκε, παρότι όχλησε συστηματικώς και επιμόνως τον αρμόδιο υπουργό και τον πρωθυπουργό, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (πρόκειται για την υπόθεση Δ-Α κατά Ελλάδας, 2010, με αριθμό προσφυγής, με τον οποίο μπορεί να αναζητηθεί η απόφαση στην ιστοσελίδα του ΕΔΔΑ, 24779/8)». Στον βαθμό που τα στοιχεία είναι ακριβή, θα περίμενε κανείς να σηκώσει γη και ουρανό η αντιπολίτευση για να τηρηθεί η νομιμότητα που παραβιάστηκε από τους κυβερνώντες. Η παρανομία ως απάντηση στην παρανομία δεν φτιάχνει κάτι δίκαιο· ισούται με δύο παρανομίες.

«Η Δύναμη Ζωής και η ηγεσία της Περιφέρειας Αττικής αναδεικνύονται σε συντεταγμένη, εγγυητική δύναμη της νομιμότητας και της χρηστής, αποτελεσματικής διοίκησης», καταλήγει ο διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ομως αυτά τα δύο είναι προς απόδειξη. Η κ. Δούρου μπορεί να γίνει «εγγυητική δύναμη της νομιμότητας» αρκεί να αρχίσει να εφαρμόζει τους νόμους. Οσον αφορά δε τη «χρηστή, αποτελεσματική διοίκηση», ας περιμένουμε λίγο. Ούτε ένα μήνα δεν είναι στον περιφερειακό της θώκο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή