Η απόφαση των κ. Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου να ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, στις 6 Οκτωβρίου, αποτελεί μία ύστατη προσπάθεια να επιβληθεί η σοβαρώς διασαλευθείσα τάξη στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων που συγκροτούν την ισχνή πλειοψηφία του κυβερνητικού συνασπισμού.
Το εγχείρημα θα στεφθεί με επιτυχία, κατά πάσα βεβαιότητα. Τα μέλη των κοινοβουλευτικών ομάδων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να χρεωθούν την ανατροπή της κυβερνήσεως, θα πειθαρχήσουν εκόντες άκοντες, αλλά το χάσμα των βουλευτών της πλειοψηφίας με την εκλογική τους βάση θα παραμείνει.
Οι τόνοι της τριημέρου συζητήσεως στο Κοινοβούλιο θα είναι «δραματικοί». Ο κίνδυνος ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα είναι το κεντρικό μοτίβο. Τον εξωραϊσμό της καταστάσεως θα αναλάβουν οι ομιλητές της πλειοψηφίας, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα άλλα κόμματα της αντιπολιτεύσεως, θα διεκτραγωδούν και θα οικτίρουν την κυβερνητική διαχείριση.
Το θέαμα θα είναι απωθητικό, αισθητικά απαράδεκτο, αφού ο κοινοβουλευτικός διάλογος έχει εκπέσει σε αξιοθρήνητο επίπεδο. Αλλά η κοινή γνώμη έχει εθισθεί σε αυτήν την απαράδεκτη ρητορική αντιπαράθεση –εξόχως διχαστική– που έχει ως συνέπεια τη σταδιακή απαξίωση του αντιπροσωπευτικού συστήματος.
Το παράδοξο και ανησυχητικό, ωστόσο, είναι ότι παρά την πολιτική σύγκρουση, φονικών διαθέσεων από όλες τις παρατάξεις της Βουλής, υπάρχει σύγκλιση ανομολόγητη, πλην όμως ευδιάκριτη μεταξύ της κυβερνήσεως και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ειδικότερα, έπειτα από μία πενταετία απέραντης οδύνης, αποδιοργανώσεως κοινωνικής, συντριβής της μεσαίας τάξεως, δραματικής αυξήσεως της ανεργίας, επανήλθαμε στην αφετηρία –στον Οκτώβριο του 2009–, πριν από τις μοιραίες εκείνες εκλογές, όταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου κατήγαγε νίκη σημαντική έναντι της Νέας Δημοκρατίας με σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν». Αντιλαμβανόμεθα, δίχως να υιοθετούμε φυσικά, την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να ερεθίζει την κοινή γνώμη υποστηρίζοντας ουσιαστικώς ότι «Λεφτά υπάρχουν», όταν στην ομιλία του στη ΔΕΘ ο κ. Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε επαναφορά του «δώρου» στους χαμηλοσυνταξιούχους και αύξηση του βασικού μισθού στο επίπεδο της προ του Μνημονίου εποχής.
Τη δημαγωγική ροπή της αντιπολιτεύσεως ακολουθεί ασθμαίνοντας και η κυβέρνηση. Την περασμένη Κυριακή διοχετεύθηκε στον Τύπο από τους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου πλήθος υποσχέσεων, παρά το γεγονός ότι οι όποιες ρυθμίσεις εξαρτώνται από τη συναίνεση της τρόικας. Το γεγονός αυτό προκάλεσε ενδεχομένως κρίση στις σχέσεις του υπουργού Οικονομικών και του στενότερου συνεργάτη του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά. Αλλά το θέμα ούτως ή άλλως στερείται οποιασδήποτε ουσίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε μία κυβέρνηση που εκήρυξε «ανταρτοπόλεμο» διαρκείας στην τρόικα –καταδικασμένο σε αποτυχία– και αντί να υπερασπίζεται τις όποιες θετικές όψεις της πολιτικής της, διαγκωνίζεται, αντιθέτως, με την αντιπολίτευση σε παροχές. Ουδείς αναλογίζεται τι επεφύλαξε η μοίρα στον κ. Παπανδρέου που έκανε χρήση του συνθήματος «Λεφτά υπάρχουν».