Πέρασα κάτι αλησμόνητες ώρες προχθές το βράδυ, διαβάζοντας και τις 78 σελίδες του πορίσματος του ΑΣΕΠ για την περίπτωση των παράνομων μονιμοποιήσεων στον Δήμο Δραπετσώνας. Το πόρισμα παραδόθηκε τον Μάρτιο του 2012 στον τότε υπουργό Εσωτερικών Αναστάσιο Γιαννίτση, αλλά μόλις την περασμένη εβδομάδα ήλθε στη δημοσιότητα, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης το κατέθεσε στη Βουλή.
Κατ’ αρχάς, αξίζει έπαινος στον συντάκτη του πορίσματος Λουκά Λυμπερόπουλο, μέλος του ΑΣΕΠ την εποχή εκείνη, επειδή κατορθώνει να περιγράψει με ενάργεια και σαφήνεια μια υπόθεση η οποία εύκολα θα έμενε στο σκοτάδι, λόγω της εξαιρετικής πολυπλοκότητάς της. Μόνον αν διαβάσει κανείς τη λεπτομερή εξιστόρηση της μεθόδευσης των μονιμοποιήσεων μπορεί να αντιληφθεί τη φύση της παρανομίας που διεπράχθη. Και αν το αντιληφθεί αυτό, θα φρίξει. Διότι δεν μιλάμε για μια πράξη που τελείται με μία ενέργεια, σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Μιλάμε για συστηματική εξαπάτηση του ΑΣΕΠ, με επανειλημμένες ενέργειες που εκτείνονται σε διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών. Για την παράνομη μονιμοποίηση χρειάστηκαν αρκετές συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου. Δεν ενέκριναν όλοι την εξαπάτηση: ορισμένοι διαφώνησαν, κατήγγειλαν και αποχώρησαν εντίμως από το συμβούλιο. Οι άλλοι, όμως, επέμειναν και μάλιστα συστηματικά.
Αν κάτι ξεχωρίζει στα όσα γλαφυρά περιλαμβάνονται στο πόρισμα, είναι το θράσος ότι, επειδή είμαστε πολλοί, μπορούμε να παρανομούμε και να μη φοβόμαστε τις συνέπειες. Αυτή η νοσηρή νοοτροπία εκφράζεται άψογα στην «αντρίκεια», «ελληναράδικη» παρέμβαση ενός δημοτικού συμβούλου κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης: «Δυο λόγια καθαρά και ξάστερα, κύριοι συνάδελφοι. Εγώ πιστεύω ότι το θέμα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο οικονομικό. Τα περί ποινικών ευθυνών που αναφέρθηκαν απόψε εδώ είναι φούσκες. Θα σου εξηγήσω εγώ, κύριε ***. (σ.σ.: αναφέρει το όνομα δημοτικού συμβούλου, ο οποίος διαφωνούσε με την παρανομία). Πραγματικά, ο δήμαρχος δεν φοβάται άλλες περιπτώσεις που έχουν στραφεί εισαγγελείς εναντίον του προσωπικά και θα φοβηθεί τώρα, που θα πάμε κατηγορούμενοι –αν πάμε– όλοι παρέα; Δεν ιδρώνει ο δήμαρχός μας».
Πράγματι, ο τότε δήμαρχος δεν ιδρώνει πια, αλίμονο. Εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο το 2011. Για τους συνεργούς του στην παρανομία δεν ξέρω. Με τόση στήριξη από ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ), ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ, μπορεί να ιδρώνουν, αλλά θα είναι από το στριμωξίδι…
Κολοσσός με τα όλα του
Ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού κατέθεσε ο Κων. Δαμαβολίτης των ΑΝΕΛ (ναι, είναι βουλευτής Ηρακλείου), με την οποία ζητεί την «αναβίωση του Κολοσσού της Ρόδου». Γιατί; Πολύ απλό: «Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του νησιού στην ανατολική Μεσόγειο, το έργο μπορεί να επανακτήσει (sic) το ρόλο του αρχαίου αγάλματος ως σύμβολο ειρήνης και ελευθερίας στο σταυροδρόμι των τριών ηπείρων». Πώς θα γίνει; Ακόμη απλούστερο: «Η συλλογή των οικονομικών πόρων μπορεί να γίνει από την Ε.Ε., την Unesco, από διεθνείς οργανισμούς, Ιδρύματα Ελληνισμού, την ελληνική πολιτεία κ.α» – γενικώς, λεφτά υπάρχουν.
Ο υπουργός που πρόκειται να απαντήσει στην ερώτηση, η Βουλή στο σύνολό της, μα και ο ίδιος ο Κ. Δαμαβολίτης θα έχουν να αντιμετωπίσουν κάποιες από τις σκληρές αλήθειες της ζωής. Βιογραφικό σημείωμα του Κων. Δαμαβολίτη αναζήτησα στο Διαδίκτυο, αλλά δεν βρήκα. (Ανακάλυψα μόνον ότι είναι αθλητής του κικ-μποξ –πυγμαχία στην οποία επιτρέπονται και κλωτσιές– πράγμα το οποίο έχει σημασία και, παρακαλώ, να το συγκρατήσετε…) Οπωσδήποτε, όμως, θα είναι τουλάχιστον τριάντα χρόνων. Πώς, λοιπόν, να εξηγήσεις σε ένα μαντράχαλο, τριαντάρη και βάλε, ότι ο Κολοσσός είναι αδύνατον να αναβιώσει, διότι ποτέ δεν ήταν ζωντανός; Αλλά και πώς θα αντιδράσει όταν μάθει την αλήθεια; Θα βάλει το κεφάλι κάτω και θα πλαντάξει στο κλάμα ή θα αρχίσει να τα σπάει όλα εκεί μέσα; Είναι και πυγμάχος ρίχνει και κλωτσιές, να θυμίσω καλού κακού. Γι’ αυτό σας λέω, καλά ξεμπερδέματα…
Κερνά ο Παναγιώτης
Προχθές μόλις, ο Λαφαζάνης κατάργησε (δηλαδή υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει – στα ελληνικά των πολιτικών δεν είναι πάντα σαφής η διάκριση ενεστώτος και μέλλοντος χρόνου…) την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης. Μία μέρα προηγουμένως, με τον ίδιο τρόπο, είχε καταργήσει και όλους τους εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου. Είναι αξιέπαινη η παραγωγικότητα του Παναγιώτη, έστω και αν αυτή περιορίζεται στα λόγια. Νομίζω ότι το μόνο που μπορεί να προστεθεί στις υποσχέσεις του φυσικού ηγέτη των Λαφαζανιστών είναι το ωραίο σχόλιο που έκανε ο Θαν. Σκόκος (εκπρόσωπος του «Ποταμιού» για θέματα οικονομίας) στο Τουίτερ: «Και μετά θα πάμε όλοι στου Λώρα για ποτά…». Κερνά ο Παναγιώτης, εννοείται. (Βέβαια, πληρώνει με δραχμές, οπότε στο τέλος όλοι μαζί τα πλένουμε τα πιάτα…)