Καιρός να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία μεγαλύτερη στην Αθήνα και τη Λευκωσία τα διαδραματιζόμενα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου, όπου «εισέβαλε» –κατά παράβαση κάθε αρχής του Διεθνούς Δικαίου– το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός». Η κοινή γνώμη στη Λευκωσία πιέζει για ισχυρότερη ναυτική παρουσία της Ελλάδος στην περιοχή. Ναυτικές ελληνικές δυνάμεις –όπως και τουρκικές εξάλλου– υπάρχουν σε αποστολές του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ, στην Ανατολική Μεσόγειο. Η απόσπαση των συγκεκριμένων σκαφών επιφανείας και υποβρυχίων από το πλαίσιο της αποστολής τους ή η περαιτέρω ενίσχυσή τους ουδέν το θετικόν θα αποφέρει. Οχι διότι υπάρχει κίνδυνος ελληνοτουρκικού πολέμου – ενδεχόμενο που ουδείς σώφρων πολίτης μπορεί ποτέ με ασφάλεια να αποκλείσει. Αλλά επειδή κάθε κλιμάκωση της εντάσεως δεν θα έχει ως συνέπεια την επιστροφή στο καθεστώς που υπήρχε πριν από την κρίση.
Η εμπειρία του παρελθόντος δεν είναι συνετό να αγνοείται. Στην κρίση των Ιμίων, που οδήγησε στη θεσμοθέτηση των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, το θέμα –σε πρακτικό επίπεδο– αφορούσε μερικούς τόνους τσιπούρας και βοσκοτόπους εριφίων· στην Κύπρο τα διακυβευόμενα είναι απείρως σοβαρότερα.
Ουδεμία άμεση ανάγκη επέβαλε, τη συγκεκριμένη στιγμή, την τριμερή συνάντηση –Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου– στις 8 Νοεμβρίου στο Κάιρο, που προκάλεσε τη δυσανάλογη και έκνομη αντίδραση της Αγκυρας. Είναι όμως προφανές ότι με την εξέλιξη που έλαβε η υπόθεση, δεν είναι δυνατόν να αναβληθεί, δίχως την καταρράκωση του κύρους, πρωτίστως της ελληνικής κυβερνήσεως.
Είναι επίσης πιθανόν ότι το τουρκικό σκάφος θα συνεχίσει την προκλητική παραμονή του στην περιοχή της ΑΟΖ της Κύπρου και ότι η δραστηριότητα της τουρκικής αεροπορίας στο Αιγαίο θα εξακολουθήσει και ίσως αυξηθεί. Μία άμεση επικοινωνία σε υψηλότατο επίπεδο –Αθηνών και Αγκυρας– για την εκτόνωση της κρίσεως θα ήταν ενδεδειγμένη, αλλά απίθανη, διότι η ελληνική πλευρά σπανίως ενεργεί με αυτόν τον τρόπο. Οταν τελειώσει, όμως, ο κύκλος συζητήσεων στο Κάιρο, η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να ασχοληθούν κατεπειγόντως με το μέλλον των συζητήσεων για τη λεγόμενη λύση του πολιτικού προβλήματος της νήσου. Κακώς, ως απεδείχθη από τις αντιδράσεις των εταίρων μας, ο Κύπριος πρόεδρος κ. Νίκος Αναστασιάδης διέκοψε τις συνομιλίες αντιδρώντας στην τουρκική πρόκληση. Κακώς είχε δημιουργήσει προσδοκίες στους ξένους συνομιλητές του ότι θα επέλυε τάχιστα το πρόβλημα και κακώς προσδοκούσε άμεση και αποτελεσματική παρέμβαση των ΗΠΑ, που έδωσε αφορμή σε διαδόσεις περί λύσεως «αμερικανικής εμπνεύσεως».
Αλλά έως ότου συμβούν όλα αυτά, και ειδικότερα αύριο, ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος καταθέτει το χαρτοφυλάκιό του για να αναλάβει χρέη επιτρόπου της Κοινότητος. Θα ήταν ανακουφιστικό εάν ο διάδοχός του στο υπουργείο Αμύνης διαθέτει σκέψη ψυχρή και όχι κεφαλή θερμή. Η όλη περιοχή ευρίσκεται σε αναβρασμό και σε άκρως επικίνδυνη ρευστότητα.