«Τα δάνεια είναι περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών», σημειώνει πολύπειρος τραπεζικός που ηγείται ιστορικού πιστωτικού οργανισμού. Η αλήθεια αυτή διαφεύγει, δυστυχώς, από τους περισσότερους παράγοντες της πολιτικής και επιχειρηματικής ζωής, αλλά και από πολίτες που τους έχουν παρασύρει έξυπνοι δικηγόροι και πονηροί πολιτευτές.
Με την ανάκαμψη να βρίσκεται στον δρόμο –με την προϋπόθεση ότι δεν θα την καθυστερήσουν οι Σειρήνες των κομματικών εκλογομαγείρων–, το πλέον κρίσιμο ζήτημα για την ελληνική οικονομία το 2015 είναι η ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων.
Ομως, το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι τα 3/4 των δανείων που έχει δώσει το σύστημα, εξυπηρετούνται. Που σημαίνει ότι η πλειονότητα των δανειοληπτών παραμένει στην αγορά.
Ετερος τραπεζίτης, που δεν σταμάτησε να χτίζει, δείχνει την επιτυχία που έχουν οι ρυθμίσεις που γίνονται συνεχώς στη δική του τράπεζα, μακριά από περιττές δημοσιότητες. Η επιτυχία προσωποποιημένων λύσεων, που φέρνουν το βάρος του δανείου στα μέτρα του πραγματικά διαθέσιμου εισοδήματος, είναι εξαιρετική, διαβεβαιώνει. Εστάλησαν χιλιάδες επιστολές σε πελάτες που είχαν σταματήσει να πληρώνουν και το 40% ανταποκρίθηκε ήδη στη λύση που πρότεινε η τράπεζα.
Ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά κατανοούν ότι είναι καλύτερο να κρατήσουν το σπίτι τους πληρώνοντας το ισόποσο ενός μετρίου ενοικίου. Πρόβλημα υπάρχει με όσους απέκτησαν ακίνητα που ξεπερνούσαν –και τότε και ακόμη περισσότερο τώρα– τις στεγαστικές ανάγκες τους αλλά και τις οικονομικές τους δυνατότητες. Αυτοί πρέπει να μετακομίσουν, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να λειτουργήσει η αγορά. Δυστυχώς, όμως, η πολιτική αστάθεια, το φορολογικό αλαλούμ και τα δικηγορικά παιχνίδια με το νομικό πλαίσιο εμποδίζουν τις ορθολογικές αποφάσεις που καλούνται να πάρουν οι δανειολήπτες.
Ευτυχώς, οι ρυθμίσεις Δένδια και ορισμένες διευκρινίσεις που αναμένονται, φαίνεται ότι θα διευκολύνουν τις τράπεζες να προχωρήσουν σε οριστικό ξεκαθάρισμα.
Η πιο δύσκολη δουλειά των τραπεζών για το 2015 ήταν και παραμένουν οι «ζημιογόνες επιχειρήσεις». Ιδιαίτερα εκείνες τις οποίες έχουν «κατακλέψει» οι «ιδιοκτήτες» τους. Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με αυτό που θα περίμενε κανείς, δεν δείχνει διάθεση να υποστηρίξει τις σημερινές διοικήσεις των τραπεζών σε αυτή την πολύ δύσκολη παρτίδα. Οσο εντυπωσίασε ο Αλέξης Τσίπρας, αποδεχόμενος ότι η ΕΚΤ ορθώς «κάνει κουμάντο» στο τραπεζικό σύστημα, άλλο τόσο απογοήτευσε με την εμμονή του να παραδώσει τη διεύθυνση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τις διοικήσεις των τριών συστημικών τραπεζών σε κομματικά στελέχη. Κανείς δεν πείθεται από την προσπάθεια κύκλων της Κουμουνδούρου να εμφανίσουν γνωστά και διακεκριμένα τραπεζικά στελέχη ως «συνεργάτες» της νέας εξουσίας, χαρακτηρισμοί που απορρίπτουν οι επονομαζόμενοι σε δήθεν «αποκαλυπτικά» ρεπορτάζ.
Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη πολλοί επιχειρηματίες που αρνούνται να εξεύρουν οι ίδιοι μετοχικές συνεργασίες, που θα τους επέτρεπαν να αυξήσουν τα ίδια κεφάλαιά τους. Ομως, οι οδηγίες που δίνονται από τη Φρανκφούρτη είναι σαφείς: το ξεκαθάρισμα των ισολογισμών υπερχρεωμένων μονάδων πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν τελειώσει ο επόμενος, ετήσιος, έλεγχος για την κατάσταση των ευρωπαϊκών συστημικών τραπεζών. Ας μη ξεχνούμε ότι οι επιχειρηματίες «δουλεύουν» τα δικά μας χρήματα, αφού και ως καταθέτες και ως φορολογούμενοι στηρίζουμε την ασφάλεια του συστήματος.
Πίσω από τη δημοσιονομική τρόικα, που ετοιμάζει τις βαλίτσες της επιστροφής, κρύβεται η έλευση πολλαπλών κέντρων αυστηρότατων ελέγχων της ελληνικής οικονομίας. Κάνουν λάθος όσοι μέτοχοι (και στελέχη) πιστεύουν ότι οι τράπεζες θα τους χαρίσουν τα επιχειρηματικά τους δάνεια και θα τους παρακαλέσουν κιόλας να συνεχίσουν να διοικούν. Εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να επαναλάβει ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της πρόσφατης ιστορίας: τη διάσωση με λεφτά φορολογουμένων των προβληματικών επιχειρήσεων κατά τη δεκαετία του ’80. Πολλά από όσα λέγουν σήμερα τα στελέχη της αντιπολίτευσης θυμίζουν ακριβώς εκείνη την περίοδο. Μόνο που όλα αυτά προϋποθέτουν την έξοδο της χώρας από τη Ζώνη του Ευρώ!