Οι ανίσχυροι κερδοσκόποι

2' 25" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η πραγματικότητα έχει πολλούς τρόπους ανάγνωσης! Ας πάρουμε για παράδειγμα τις επιπτώσεις στην οικονομία των πολιτικών εξελίξεων. Η έναρξη της διαδικασίας για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και το ενδεχόμενο να γίνουν πρόωρες εκλογές χωρίς να έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα τα… προβλεπόμενα, προκάλεσαν, όπως ήταν φυσικό, αβεβαιότητα στις αγορές. Το χρηματιστήριο έζησε μια από τις μεγαλύτερες πτώσεις στην ιστορία του, ενώ τα επιτόκια για τα ελληνικά ομόλογα εκτινάχθηκαν.

Μια ανάγνωση της πραγματικότητας θα ήταν να αναληφθούν οι ανάλογες πρωτοβουλίες ώστε η χώρα να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές και να περιοριστεί η εξάρτηση από την τρόικα των δανειστών. Μόνον η πρόσβαση στις αγορές προσφέρει ανεξαρτησία από τους όποιους δανειστές.

Ωστόσο η ίδια πραγματικότητα είναι για ορισμένους απόδειξη της «ωμής επέμβασης του χρηματιστικού κεφαλαίου ενάντια στην Αριστερά», σύμφωνα με την ανάλυση του ιστότοπου iskra, που στα ρωσικά σημαίνει σπίθα και ήταν ο τίτλος της εφημερίδας που εξέδιδε κάποτε (πριν από την επανάσταση…) ο Λένιν.

Η ερμηνεία της απότομης πτώσης των αγορών ως επίθεση κερδοσκόπων δεν είναι παράδοξη, ούτε πρωτοφανής. Η φιλολογία της Αριστεράς είναι γεμάτη από το στερεότυπο των «κακών κερδοσκόπων» που κάνουν επιθέσεις στον λαό.

Το ενδιαφέρον είναι ότι τώρα η επίθεση των κερδοσκόπων… απαξιώνεται ως αναποτελεσματική. Γιατί; Επειδή «η κατάρρευση του χρηματιστηριακού δείκτη δεν αφορά τις λαϊκές ούτε καν τις μεσαίες τάξεις της χώρας, οι οποίες εδώ και καιρό είναι εκτός χρηματιστηριακής αγοράς, ενώ ελάχιστα επηρεάζει και τις εισηγμένες επιχειρήσεις, μιας και αυτές έχουν πάψει τα τελευταία χρόνια να αντλούν οφέλη από το Χρηματιστήριο της Αθήνας, το οποίο είναι ιδιαίτερα ρηχό και πολύ αδύναμο για να επηρεάζει αισθητά τις επενδύσεις και γενικότερα την οικονομία. Οι ίδιοι πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι τόνιζαν ότι η άνοδος των επιτοκίων, επίσης, έχει μικρή σημασία, αφού η χώρα, έτσι κι αλλιώς, δεν έχει δυνατότητα να δανεισθεί από τις αγορές, πράγμα που συμβαίνει εδώ και χρόνια και όχι φυσικά εξαιτίας της Αριστεράς».

Η μάταιη επίθεση των κερδοσκόπων παραμένει, με βάση την ανάλυση, ανεξήγητη αλλά μένει η χαρά για την ανήμπορη αγορά. Υπάρχει ξεκάθαρη ανακούφιση για τον αποκλεισμό από τις αγορές, που είναι η βάση της ψευδαίσθησης όσων θεωρούν ότι η οικονομία μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της κοινωνίας αλλά και να αναπτυχθεί χωρίς αυτές, ενδεχομένως με την ενίσχυση από διακρατικές συμφωνίες με χώρες που δεν είναι βέβαιον ότι ενδιαφέρονται ή έχουν τη δυνατότητα να ενισχύσουν το ελληνικό πείραμα.

Η αγορά (χώρα) παρότι δεν είναι αυτάρκης όχι μόνον σε προϊόντα τεχνολογίας και ενέργεια, αλλά ούτε καν σε κρέας κι άλλα τρόφιμα, δεν χρειάζεται, σύμφωνα με την οπτική αυτή, τις αγορές. Θα επιβιώσει χωρίς τους «κακούς τοκογλύφους», αρκεί το Δημόσιο να δαπανά όσα εισπράττει και ο ιδιωτικός τομέας να χρηματοδοτείται από τις καταθέσεις του. Απλά, τα έσοδα του Δημοσίου πρέπει να αυξηθούν ώστε να αντιμετωπιστούν οι δαπάνες του, ενώ η ρευστότητα του ιδιωτικού τομέα να καλύπτεται από τα κεφάλαια που είναι διαθέσιμα στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Προφανώς οι ανάγκες του Δημοσίου θα είναι περιορισμένες και οι καταθέσεις στις τράπεζες επαρκείς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή