Η μοναδική επιλογή που επεξεργάζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι να κρατήσει την Ελλάδα πολύ γερά στην Ευρωζώνη», υποστήριξε χθες η εκπρόσωπος της Κομισιόν. Ωστόσο, η εμπειρία του παρελθόντος και οι παλαιότερες αποκαλύψεις σχετικά με τη σύνοδο των Καννών, τον Νοέμβριο του ’11, αλλά και την περίοδο ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, του Μαΐου και του Ιουνίου του ’12, δημιουργούν εύλογες αμφιβολίες για το κατά πόσον ισχύει η σχετική διαβεβαίωση. Το συμπέρασμα που προκύπτει από συζητήσεις με αξιωματούχους των εταίρων, είναι ότι το περιβάλλον σήμερα είναι διαφορετικό και πως ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν συνιστά συστημικό κίνδυνο για το ενιαίο νόμισμα και την ευρωπαϊκή οικονομία, όπως συνέβαινε 2012. Οι πλέον κυνικοί εκτιμούν ευθέως ότι ένα Grexit δεν θα αποτελούσε απαραίτητα απευκταία εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, διαμηνύουν πως δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν «τα πάντα» για να το αποτρέψουν. Σπεύδουν, μάλιστα, να υπογραμμίσουν πως μια τέτοια αρνητική για την Ελλάδα εξέλιξη ίσως ωφελήσει την υπόλοιπη Ευρωζώνη, μειώνοντας τα κόστη δανεισμού σε χώρες που βρίσκονται σε εύθραυστο δημοσιονομικό περιβάλλον.
Με αυτό το σκεπτικό, κάποιοι στις Βρυξέλλες, αλλά και τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, θα επιχειρήσουν να «αξιοποιήσουν» ενδεχόμενη κατάρρευση της Ελλάδας ως «μαστίγιο» για να τιθασεύσουν τις φωνές διαμαρτυρίας που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες κερδίζουν έδαφος και «απειλούν» το μέλλον της Ευρωζώνης. Η ΕΚΤ θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί μια έξοδο της Ελλάδας για να προχωρήσει στην οικοδόμηση ενός νέου ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού περιβάλλοντος, με πρώτο βήμα την αγορά κρατικών ομολόγων, προοπτική που ενδεχομένως να αποδεχόταν το Βερολίνο αφού θα είχε τιμωρηθεί παραδειγματικά το «κακό παιδί» της Ευρώπης.
Επίσημα, οι θεσμοί και οι «ισχυροί» της Ευρώπης επιμένουν ότι θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ και ότι προτίθενται να συνεχίσουν να τη στηρίζουν, υπό την προϋπόθεση ότι θα εφαρμόζει το πρόγραμμα εξυγίανσης της οικονομίας της και κυρίως τις μεταρρυθμίσεις. Ερωτηθείς αν υπάρχει κίνδυνος εξόδου από το ευρώ, ο Πιερ Μοσκοβισί απάντησε ότι «θα ήταν κρίμα, καθώς έχει γίνει τόσο πολλή δουλειά από την κυβέρνηση, τόσες προσπάθειες και τόσα οδυνηρά πράγματα και μάλιστα τώρα που κλείνουμε την αξιολόγηση, το πρόγραμμα, και που πηγαίνουμε σε μια άλλου είδους σχέση, με περισσότερη αρμονία».
Οι θέσεις των εταίρων δεν είναι απαραίτητα σωστές. Πόσο μάλλον όταν συχνά λαμβάνουν τη μορφή απειλών. Αλλά αυτές είναι. Μετά τη δύσκολη εμπειρία τους με την Ελλάδα τα τελευταία έξι χρόνια, που άρχισε με προειδοποιήσεις περί επικείμενου εκτροχιασμού που δεν εισακούσθηκαν, αποκαλύψεις για ψευδή στοιχεία που εξόργισαν, λαϊκισμούς από το αστικό κόμμα της χώρας, και λεονταρισμούς από την αριστερή αντιπολίτευση, οι αντοχές τους έχουν εξαντληθεί. Και διαμηνύουν πως έφθασε «η ώρα της αλήθειας».