Κανείς δεν ανησυχεί για τους 100.000;

Κανείς δεν ανησυχεί για τους 100.000;

2' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι κρατικές δαπάνες για την έρευνα δεν ήταν ποτέ στις προτεραιότητες των ελληνικών κυβερνήσεων. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στις διαμαρτυρίες του παρελθόντος και στις σημερινές διαπιστώσεις. Εάν η χώρα μας εξακολουθήσει να καταλαμβάνει την πέμπτη χαμηλότερη θέση στις επενδύσεις για την έρευνα, πολύ κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (1,42%), καμία ανάπτυξη και καμία προοπτική ανάπτυξης δεν θα είναι εφικτές.

Πρόσφατα στην «Κ» (12/12) δημοσιεύτηκαν τα αποτελέσματα σχετικής μελέτης σύμφωνα με την οποία το 0,71% της Ελλάδας… συναγωνίζονται η Λεττονία, η Ρουμανία, η Μάλτα και η Βουλγαρία. Αντιθέτως· μια άλλη χώρα του ευρωπαϊκού Νότου με αντίστοιχα με την Ελλάδα οικονομικά προβλήματα, η Πορτογαλία, αφιερώνει για την έρευνα μεγάλο ποσοστό (2%).

Στο ρεπορτάζ (του Απόστολου Λακασά), που συνεχίστηκε και στο χθεσινό φύλλο της «Κ», επισημαίνεται ότι «παρά την υποχρηματοδότηση στην Ελλάδα, ο δείκτης απήχησης του ερευνητικού προϊόντος, όπως αυτός εκφράζεται από τις αναφορές ξένων επιστημόνων στις δημοσιεύσεις ελληνικών φορέων έρευνας και τεχνολογίας, κυμαίνεται στο 90% του κοινοτικού μέσου όρου». Εν ολίγοις, στην απήχηση των επιστημονικών δημοσιεύσεων είμαστε από τους πρώτους αλλά αυτό δεν μεταφράζεται καθόλου και σε παραγωγή καινοτόμων προϊόντων, καθώς λείπουν τόσο οι υποδομές όσο και τα οικονομικά κίνητρα.

Επιπλέον, το «brain drain» συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς. «Τις τελευταίες εβδομάδες έχω τρελαθεί να γράφω συστατικές επιστολές για τελειόφοιτους», σχολιάζει ο Βασίλης Μάγκλαρης, καθηγητής στη διακεκριμένη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. «Παλαιότερα έμεναν και ένας-δύο καλοί. Τώρα, φεύγουν όλοι», προσθέτει. Οτι η καινοτόμος Ελλάδα μεταναστεύει γράφεται και ξαναγράφεται μετ’ επιτάσεως, τουλάχιστον εδώ και μία τετραετία. Οι αριθμοί όμως (υπολογίζονται σε πάνω από 100.000 οι Ελληνες επιστήμονες, στην πλειονότητα νέοι, που βρίσκονται στο εξωτερικό) δεν φαίνεται να θορυβούν ή να ανησυχούν τα πολιτικά ρετιρέ. Οσο άλλοι αριθμοί, συντριπτικά μικρότεροι (το 180, για παράδειγμα), προκαλούν πολλαπλάσια ταραχή και αγωνιώδεις προσπάθειες κατάκτησης του στόχου…

Και αναρωτιέται κανείς: για ποια χώρα δίνεται μάχη επικράτησης; Για εκείνη που γηράσκει χωρίς εμφανείς προοπτικές αναστροφής της πορείας της; Για εκείνη που αδυνατεί να συγκρατήσει τη «διαρροή εγκεφάλων», τις μόνες δυνάμεις δηλαδή που μπορούν να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση και ανάκαμψή της;

Τα δύο τελευταία χρόνια μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες έρχονται στην Ελλάδα και στήνουν καινοτόμες ερευνητικές προσπάθειες γιατί βρίσκουν -παρά τη «διαρροή»- άξιο και φτηνό επιστημονικό δυναμικό. Κατά πολύ φτηνότερο απ’ ό,τι στις ανεπτυγμένες χώρες. Η πληροφορία δεν προσφέρεται για χαμόγελα. Ο επιστήμονας που τη μεταφέρει προσθέτει τη «θλίψη και τη μελαγχολία του».

Ο καθοριστικός τομέας της έρευνας και τεχνολογίας -καθοριστικός όσο και το οξυγόνο στον οργανισμό- δεν είναι φωτογενής. Δεν τροφοδοτεί τηλεοπτικά παράθυρα, δεν προσφέρεται για «ατάκες», δεν μετριέται σε δημοσκοπήσεις. Μετράει όμως τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία μιας χώρας, εδραιώνοντας το παρόν και προεικονίζοντας το μέλλον της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή