Θυμάται κανείς πόσο ωραία ήταν τα πράγματα πριν από δύο μήνες; Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έπαιζαν το «success story», όλοι επέμεναν ότι τα δύσκολα πέρασαν, η κατανάλωση είχε πάρει την ανιούσα (τον Οκτώβριο υπήρχε 33,7% αύξηση στις αγορές αυτοκινήτων), υπήρχαν οι λεονταρισμοί ότι σχίζουμε τα Μνημόνια και βγαίνουμε στις αγορές χωρίς καν πιστωτική γραμμή, διότι η «καταραμένη» θα συνοδευόταν με νέα μέτρα.
Πολλοί τότε επεσήμαναν ότι το «success story» είναι επιφανειακό. Οτι διορθώθηκαν τα νούμερα, αλλά όχι οι βαθιές παθογένειες που θα μπορούσαν να τινάξουν στον αέρα τα αναιμικά –παρά τους πολλούς κόπους και τις θυσίες των πολιτών– αποτελέσματα στην οικονομία. Οι εν λόγω παθογένειες είναι πολλές και μία από αυτές ζούμε σήμερα. Η οξύτητα του πολιτικού «διαλόγου», το κλίμα φόβου, που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε πανικό, το οποίο αφρόνως καλλιεργείται, θα σημαδέψει βαθιά τη χώρα, ακόμη κι αν δεν έχουμε bank-run. Ολοι τα παίζουν όλα για την 29η Δεκεμβρίου, σαν να μην υπάρχει Πρωτοχρονιά. Τα δραματοποιούν τόσο, που θα εξασφαλίσουν στο τέλος ότι δεν θα μπει καλά ο νέος χρόνος.
Οι καρποί αυτής της άφρονος όξυνσης θα είναι χειρότεροι από τα γεννήματα της καλλιέργειας του «success story»· αυτά που ενίσχυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ με βάση φαντασιώσεις ότι η οικονομία δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο. Κατ’ αρχάς εξασφαλίζουν τη μεγιστοποίηση της αρνητικής δημοσιότητας στο εξωτερικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που δεν θα υπάρχει ούτε σκαμπό διαθέσιμο στη Βουλή. Οι δημοσιογράφοι (και στο εξωτερικό λατρεύουν δράματα και συγκρούσεις) φέρνουν την Ελλάδα στο επίκεντρο της διεθνούς δημοσιότητας «για την εκλογή ενός τύπου του οποίου η μόνη αρμοδιότητα είναι να ακούει κάλαντα» (όπως προσφυώς σχολίασε ο χρήστης του twitter @aNameToCome).
Δεύτερο και κυριότερο, ανεξαρτήτως αποτελέσματος της προεδρικής εκλογής ή των πιθανών εκλογών, η επόμενη μέρα θα ξημερώσει και κάποιος πρέπει να την διαχειριστεί. Κι επειδή τα προβλήματα παραείναι μεγάλα και τα μέτρα που θα απαιτηθούν είναι δύσκολα, θα απαιτηθούν ευρύτερες συναινέσεις για να προχωρήσουμε. Η ανήκεστος βλάβη στη χώρα είναι πολιτική. Με την αλλοπρόσαλλη τακτική του ΣΥΡΙΖΑ και την ανευθυνότητα της κυβέρνησης διαμορφώνεται ένα κλίμα που θα φέρει τη χώρα στα ίδια διλήμματα σε λίγες εβδομάδες μετά τη μάχη της προεδρικής εκλογής. Οποιο και να είναι το αποτέλεσμα, η Ν.Δ. με το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, θα κουβαλάει όλες τις ανοησίες, τις χυδαιολογίες, τα παιγνιδάκια αυτής της περιόδου. Κι αν η κυβέρνηση διαλαλούσε ότι είχε πρόβλημα από το έλλειμμα συναίνεσης πριν από την προεδρική εκλογή, μπορούμε να φανταστούμε πόσα προβλήματα θα έχει μετά τις τόσες απειλές και κινδυνολογίες που εκτόξευσαν τα στελέχη της.
Ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος προέβλεψε ότι «οι πολιτικές εξελίξεις, αφενός μεν λόγω της προϊούσας κόπωσης της κυβέρνησης και αφετέρου λόγω της αμηχανίας με την οποία κινείται η αντιπολίτευση, με οδηγούν στην εκτίμηση ότι το πρώτο εξάμηνο του 2015 θα αποτελέσει επιβεβαίωση του φόβου για πιθανό μεγάλο αδιέξοδο στο οποίο θα βρεθεί η χώρα, κυρίως λόγω της έλλειψης αυτογνωσίας των πολιτικών της δυνάμεων και των άλλων κοινωνικών ηγεσιών της» («Ναυτεμπορική» 23.10.2014). Δυστυχώς, επιβεβαιώνεται με τον χειρότερο τρόπο.