Ας ελπίσουμε ότι αυτή είναι μια τροπολογία που θα υλοποιηθεί και δεν θα «μασκαρευτεί» με μια άλλη τροπολογία προσεχώς, κατά τον προσφιλή τρόπο των εκάστοτε κυβερνώντων, που προτιμούν, αντί να επιλύουν προβλήματα, να μεταθέτουν όσο μπορούν την επίλυσή τους. Ανάμεσα στις πάμπολλες τροπολογίες που κατατέθηκαν τις τελευταίες ημέρες υπό την πίεση της ενδεχόμενης πρόωρης προσφυγής στις κάλπες και του συνακόλουθου ενδεχομένου να μην επαναλάβει η Βουλή τις εργασίες της μετά τις γιορτές, είναι και μία που προβλέπει το κλείσιμο όλων των παράνομων χωματερών μέσα στους επόμενους έξι μήνες, με ή χωρίς τη συναίνεση των δήμων στους οποίους βρίσκονται.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ζήτημα των παράνομων χωματερών έρχεται στην επιφάνεια, είναι ένα από τα διαρκή comeback των τελευταίων ετών, κυρίως λόγω της επιμονής των Ευρωπαίων εταίρων μας να «γίνουμε Ευρώπη», όσον αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων, και της δικής μας πείσμονος άρνησης. Η Ελλάδα έχει δεσμευθεί εδώ και χρόνια ότι θα κλείσει τις παράνομες χωματερές. Η αλήθεια είναι ότι έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος. Το 2005 η χώρα μας είχε καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη λειτουργία 1.125 παράνομων χωματερών και είχε λάβει προθεσμία έως το 2011 προκειμένου να τις κλείσει. Σήμερα υπολογίζεται ότι λειτουργούν περίπου 60 – 70 παράνομες χωματερές, ιδίως σε νησιά. Βεβαίως, πέρα από τις παράνομες χωματερές, τους χώρους συστηματικής απόθεσης απορριμμάτων από τους υπευθύνους για τη διαχείρισή τους φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι εξαιρετικά διαδεδομένη η εικόνα της ανεξέλεγκτης απόθεσης απορριμμάτων από ιδιώτες, κυριολεκτικά όπου βρουν, που δημιουργεί μικρούς σκουπιδότοπους σε όλη τη χώρα. Ενα άλλο φαινόμενο που η Πολιτεία και η θεσμοί της δεν κατάφεραν να ελέγξουν αποτελεσματικά.
Η κινητοποίηση της Πολιτείας, που έσπευσε με τροπολογία άρον άρον να μεριμνήσει για το θέμα των παράνομων χωματερών, δεν έγκειται σε κάποια όψιμη ευαισθητοποίηση, αλλά στη νέα «καμπάνα» του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που επέβαλε πρόσφατα στη χώρα μας, για τη λειτουργία όσων από αυτές δεν έχουν ακόμη κλείσει, πρόστιμο 14,5 εκατ. ευρώ κάθε εξάμηνο, το οποίο επιδιώκεται με τη νέα ρύθμιση να ελαχιστοποιηθεί ή να αποφευχθεί η καταβολή του.
Βεβαίως, στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων το έλλειμμα παραμένει. Η Ελλάδα εξακολουθεί να εγκαλείται για καθυστερήσεις στην επεξεργασία λυμάτων στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στην Αττική, η πολυπόθητη λύση που αναζητείται εδώ και δεκαετίες μετατίθεται διαρκώς, λες και το πρόβλημα θα λυθεί ως διά μαγείας μία των ημερών. Οι προσπάθειες να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός χωροθέτησης νέων χώρων για τη διαχείριση απορριμμάτων δεν έχουν αποφέρει, μέχρι στιγμής, αποτέλεσμα. Το πρόβλημα, ωστόσο, παραμένει.