Τι να γράψεις χρονιάρες μέρες και, κυρίως, τι να ευχηθείς για τον Καινούργιο Χρόνο. Από αύριο μπαίνουμε, κατά πάσα πιθανότητα, σε προεκλογική περίοδο με παντελώς άδηλες τις εξελίξεις, για τη χώρα μας. Αυτό θα «δρομολογήσει» η αυριανή τρίτη και τελευταία ψηφοφορία, για την εκλογή Προέδρου, η οποία, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα αποβεί επίσης άκαρπη. Η κυβέρνηση, που διαθέτει 155 βουλευτές, μπορεί να φθάσει τους 170, Αυτό, ιστορικά, έστω, θα καταγραφεί ως έκδηλη αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος και ως συνταγματική αυθαιρεσία. Διότι η προεδρική εκλογή χρησιμοποιείται ως μοχλός για την ανατροπή μιας κυβέρνησης, η οποία στην τελευταία κοινοβουλευτική της αναμέτρηση, με την αντιπολίτευση, θα υπερτερεί περίπου με είκοσι βουλευτές. Το κυριότερο, δε, είναι ότι οι 170 ψήφοι, υπέρ του κ. Δήμα, θα εκφράζουν, γνήσια και απόλυτα, τη σταθερή πλειονότητα των πολιτών, που εναντιώνονται στις πρόωρες εκλογές και στη διαφαινόμενη πολιτική αποσταθεροποίηση. Αυτήν τη βούληση της πλειονότητος όχι μόνο θα την έχουν αγνοήσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά κυριολεκτικά θα τη διαστρέψουν, με την αρνητική προεδρική τους ψήφο. Λογικά αυτό πρέπει να καταγραφεί, αν στηθούν οι πρόωρες κάλπες.
Ομως δεν είναι αυτό το μόνο αρνητικό στοιχείο για την αντιπολίτευση. Εύκολο είναι να προβλέψει κανείς τι θα επακολουθήσει από αύριο το μεσημέρι, με την ανακοίνωση ενός τελευταίου και άκαρπου αποτελέσματος. Εταίροι και δανειστές δεν έχουν κρύψει τις διαθέσεις τους στο ενδεχόμενο αυτό. Ούτε έχουν λόγο να μας δίνουν παρατάσεις, έως ότου λύσουμε εμείς τα εσωτερικά μας προβλήματα. Πέραν του ότι δεν θα ξέρουν με ποια κυβέρνηση θα διαπραγματευθούν, ύστερα από ένα μήνα, υπάρχει ως πολύ πιθανό το ενδεχόμενο μιας παρατεταμένης ακυβερνησίας. Φυσικά, όλα τα παραπάνω κάθε άλλο παρά τα αγνοεί ή τα υποβαθμίζει η εγχώρια αγορά. Η κατακόρυφη πτώση του Χρηματιστηρίου, τις τελευταίες εβδομάδες, πιθανώς είναι ένας απλός προάγγελος των όσων πρόκειται να επακολουθήσουν, όταν διαπιστωθεί πως διαδραματίζεται το «χειρότερο σενάριο». Μέσα στην 30ήμερη προεκλογική περίοδο θα είναι πράγματι γελοίο να επικαλείται κανείς διεθνή και εσωτερική υπονόμευση της χώρας και απόπειρες τρομοκράτησης των Ελλήνων ψηφοφόρων. Σε μια έντονα διαταραγμένη περίοδο, με τεράστιες ζημίες στην οικονομία και την ακύρωση των τετραετών θυσιών του ελληνικού λαού, το πιθανότερο είναι να αναζητηθούν οι εσωτερικοί υπαίτιοι αυτών των εξελίξεων και να καταλογιστεί εκλογικά η ευθύνη τους. Τούτο, όμως, θα έχει πλέον ήσσονα σημασία για τον τόπο και τον ελληνικό λαό, αφού τα γενόμενα ουκ απογίνονται. Ιδίως αν οι πρόωρες εκλογές αποβούν αφετηρία μιας παρατεταμένης και χαοτικής ακυβερνησίας.
Φίλες και φίλοι, λυπάμαι ειλικρινά για όσα σημειώνω τούτες τις γιορτινές μέρες. Ξέρω πως οι περισσότεροι από εσάς θέλετε να χαρείτε τις γιορτές και να μη διαταραχθεί η ολιγοήμερη ηρεμία, που όλοι έχουμε ανάγκη. Σκέφθηκα, όμως, ότι μπορεί από αύριο το μεσημέρι να βρεθούν πολλοί από εμάς προ «αιφνιδιαστικών» καταστάσεων. Ετσι θεώρησα σκόπιμο να καταγράψω τις σκέψεις μου αυτές την παραμονή της τρίτης ψηφοφορίας. Και για έναν πρόσθετο λόγο. Καθ’ όλες τις ενδείξεις μάς παρέχεται από αύριο το 30ήμερο (κάθε τέσσερα χρόνια) πλεονέκτημα του «κυρίαρχου λαού». Δηλαδή, εμείς κρίνουμε, αποφασίζουμε και καθορίζουμε το μέλλον μας…