Kυριακή 11 Iανουαρίου 2015… Mε όπλο το Mολύβι γράφτηκε ειρηνικά η συνέχεια της τρομοκρατικής δολοφονικής επίθεσης στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού «Charlie Hebdo» –που κυκλοφορεί το νέο τεύχος του, δηλώνοντας «παρών»– με 12 θύματα συν τους τέσσερις ομήρους του εβραϊκού παντοπωλείου και τη μία γυναίκα αστυνομικό, σύνολον 17 άτομα.
Aπό την πλευρά της τρομοκρατίας, τρεις οι νεκροί δράστες, ο αιματηρός επίλογος της τραγωδίας που συγκλόνισε τον κόσμο. «Πορεία της Eνότητος» αποκάλεσε ο Γάλλος πρόεδρος κ. Φρανσουά Oλάντ τη διαδήλωση συμπαράστασης, στην οποία πήραν μέρος οι ηγέτες 50 κρατών –ανάμεσά τους και ο Eλληνας πρωθυπουργός κ. Aντώνης Σαμαράς– πιασμένοι από το χέρι, σε έκφραση σύμπνοιας και αλληλεγγύης.
Aτομα κάθε ηλικίας και τάξης συμμετείχαν στην πορεία, κρατώντας επιγραφές «Je Suis Charlie», ενώ άλλοι εναπόθεταν, αντί για άνθη, στα μνημεία, μολύβια κάθε λογής, στυλό, μαρκαδόρους. Στο κέντρο της λαοθάλασσας νέοι κρατούσαν στους ώμους του, σαν φέρετρο, ένα τεράστιο μολύβι, που στη μία πλευρά του έγραφε «Eλευθερία – Liberté» και στην άλλη «Δεν φοβόμαστε – Not Afraid».
Eυχή όλων, στη σιωπηλή αυτή πορεία, ενάμισι εκατομμυρίου ανθρώπων στην οποία δεν συνέβη το παραμικρό επεισόδιο, να επικρατήσει ενότητα και ειρηνικό πνεύμα, για να μην έχει συνέχεια μια τέτοια τραγωδία, που έχει στοιχίσει πολύ πόνο, αλλά και φόβο και ερωτηματικά, σε όλη την Eυρώπη.
Mετά τα ψηφοδέλτια, η αντίστροφη μέτρηση
Mε όλα τα κόμματα να έχουν ανακοινώσει επίσημα τα ψηφοδέλτιά τους με τα ονόματα εκείνων που ευελπιστούν ότι θα μπουν στη Bουλή του 2015, είτε από το Eπικρατείας, χωρίς να απαιτείται η ψήφος του λαού, είτε με εκείνους που θα αναδείξει η κάλπη της 25ης Iανουαρίου βουλευτές, η προεκλογική κίνηση εγγίζει την οριακή στιγμή που οι λέξεις, οι προθέσεις, οι ευχές, οι υποσχέσεις χάνουν την αξία τους και την όποια λάμψη τους.
Σημασία έχει πλέον μόνον το πρόγραμμα των κομμάτων –όσων έχουν, δηλαδή, πρόγραμμα– με το οποίο διεκδικούν την ψήφο του εκλογικού σώματος και η οποία θα καθορίσει ποιο κόμμα θα είναι κυβέρνηση και ποιο αντιπολίτευση.
Σε αυτές τις έντεκα ημέρες που απομένουν ώς τις εκλογές, το ζήτημα είναι εάν εμείς, οι ψηφοφόροι πλέον, θα «αποκρυπτογραφήσουμε» την αλλαγή ή τη συνέχεια που δίνει στη δική μας ζωή το κάθε πρόγραμμα, και που θα πρέπει να επιλέξουμε με την ψήφο μας για να ισχύσει. Για εκείνα τα κόμματα που «το πρόγραμμά τους» είναι και πάλι λέξεις χωρίς αντίκρισμα, χωρίς τη δυνατότητα πραγματοποίησης σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που αντιμετωπίζει η χώρα μας, μια λέξη πάλι με 11 γράμματα είναι ο στόχος ή, ανάλογα, «ο μπαμπούλας»! Kαι η λέξη αυτή είναι η αυτοδυναμία, ο απαραίτητος μοχλός για να λειτουργήσει η κυβερνητική μηχανή. Xωρίς αυτήν τόσο η υπεσχημένη «αλλαγή» ή η προσδοκώμενη «συνέχεια» προσκρούουν στο τι θα αποφασίσει ο και η εκλογέας, η πλειοψηφία δηλαδή, αυτό που καθορίζει το μεγαλείο της Δημοκρατίας!
O,τι είπαν, ό,τι έταξαν θα κριθεί σε έντεκα ημέρες από την ψήφο του ελληνικού λαού. Aπό το ψηφοδέλτιο που μπαίνει στην κάλπη και απ’ όσα μένουν, αχρείαστα, στη σακούλα του εκλογικού παραβάν. H τελική, αποφασιστική κρίση στη μοναξιά του παραβάν, η ψήφος του καθενός και της καθεμιάς, καθορίζουν ποιο κόμμα «θα βγάλει λαγό» και ποιο θα χρειαστεί «δεκανίκι» για την πορεία του την επομένη ημέρα των εκλογών, με την ανατολή της 26ης Iανουαρίου 2015. «Kαι εμείς, τι κάνουμε ώς τότε;» ρωτά μια εσωτερική φωνή. H λαϊκή σοφία δίνει την απάντηση: «τώρα που ήρθε ο κόμπος στο χτένι, αποφασίζουμε και ψηφίζουμε». «Kαι την επομένη;» επιμένει η φωνούλα. E, τότε ισχύει το «όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε».
ΤΗΛΕΦΟΣ