«Η δική μου μνήμη είναι η ζωγραφική μου», λέγει ο Ανδρέας Γεωργιάδης, η «ψυχή» της «Μικρής Αρκτου», ο ζωγράφος των μητροπόλεων του Ελληνισμού, όπως η Αλεξάνδρεια, το θέμα της έκθεσής του «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο» που, αυτό το Σάββατο 20 Ιανουαρίου, κλείνει το αθηναϊκό της «σεργιάνι» στον «Ιανό» της Σταδίου. Οχι «τελειώνει», γιατί ποτέ δεν σταματά η συναισθηματική περιπλάνηση στα σοκάκια και στις λεωφόρους της μνήμης. Με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη, γενέθλιο πόλη της οικογενείας Γεωργιάδη, ο Ανδρέας έχει απαράγραπτο δικαίωμα στο διαβατήριο της μνήμης που είναι η ζωγραφική του. Οταν η έκθεσή του «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο» πρωτοπαρουσιάστηκε στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας τον Οκτώβριο 2014, στο πλαίσιο του εορτασμού των δωδέκατων γενεθλίων της βιβλιοθήκης, η επιτυχία της ήταν τόση που επισφραγίστηκε με τη μεγάλη τιμή να προσφέρει στον καλλιτέχνη Ανδρέα Γεωργιάδη ο κυβερνήτης της Αλεξάνδρειας το χρυσό κλειδί της πόλης. Η έκθεση μεταφέρθηκε στο Κάιρο, στο μεσαιωνικό παλάτι Amir Taz, υπό την αιγίδα του αιγυπτιακού υπουργείου Πολιτισμού. Επόμενος, τρίτος σταθμός, η Αίθουσα Τέχνης «Ιανός» που εγκαινιάστηκε στις 16 Δεκεμβρίου, με υποστηρικτές το British Council και το Μορφωτικό Κέντρο της Πρεσβείας της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Αθήνα.
Οι φιλότεχνοι έχουν την ευκαιρία να ακολουθήσουν τον ζωγράφο στην εικαστική καταγραφή του, καθώς, συνεπαρμένος από τη μοναδική ατμόσφαιρα της Αλεξάνδρειας και με πηγή το μυθιστόρημα του Βρετανού συγγραφέα Λώρενς Ντάρελ, ο Ανδρέας Γεωργιάδης με φωτεινές σέπιες μας μεταφέρει στην Αλεξάνδρεια, συνδυάζοντας το πραγματικό με το φανταστικό, το παρελθόν με το παρόν, σε ένα ταξίδι που αντέχει στον χρόνο… Είναι η εποχή της δεκαετίας του 1940 που ο συγγραφέας περιγράφει στην τετραλογία και ο ζωγράφος ανασυνθέτει με τη ζωγραφική του τα σημεία-ορόσημα της Αλεξάνδρειας: πλατείες, ξενοδοχεία, μπαρμπέρικα, λιμάνια, παραλίες και στιγμές από τη ζωή των προσώπων που πρωταγωνιστούν στο μυθιστόρημα του Ντάρελ. 35 έργα της ενότητος, όλα μελάνια σε χαρτί, μας πηγαίνουν στο ξενοδοχείο Σέσιλ, στο ζαχαροπλαστείο Delices, στο καφέ του Παστρούδη, στο Baudrot, στο δυτικό λιμάνι, στη Rue Fouad, στο ελληνικό καρτιέ, στο σπίτι όπου κατοικούσε ο Λώρενς Ντάρελ στην Αλεξάνδρεια, στην αράπικη συνοικία και στη μεγάλη Κορνίς, αριστερά, τα κύματα της θάλασσας, δεξιά το τείχος μιας πόλης από μεγαλοαστικά σπίτια και πολυκατοικίες.
«Απ’ όλα αυτά τα έργα που ζωγράφισες, ποιο αγαπάς περισσότερο;», ρωτήσαμε τον Ανδρέα Γεωργιάδη. «Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Καβάφης, στην οδό Σερίφ Πασά», μας απάντησε ο νέος στην ηλικία καταξιωμένος καλλιτέχνης. Οταν θα χαμηλώσουν τα φώτα στον «Ιανό» το βράδυ του Σαββάτου, στην Αίθουσα Τέχνης όπου είχε φιλοξενηθεί η έκθεση των Cartes Postales από τη Σμύρνη, με έργα νέων συγγραφέων, σε επιμέλεια Ιριδος Κρητικού, όπως και η έκθεση του Γεωργιάδη, οι μνήμες του Ελληνισμού θα σμίξουν. Το αυθεντικό μπορεί να χωρέσει και το φανταστικό, αρκεί το συναίσθημα να είναι παρόν και ισχυρό. Σημασία έχει το ταξίδι που δεν τελειώνει… Το μεσημέρι του Σαββάτου, τελευταία ημέρα του κύκλου της έκθεσης αυτής στην Αθήνα, θα είναι εκεί ο Ανδρέας Γεωργιάδης να μας σεργιανίσει στη δική του εικαστική Αλεξάνδρεια…
Η τελευταία πίτα του Προέδρου
«Είναι μια στιγμή συγκινησιακά φορτισμένη. Είναι η τελευταία πίτα που κόβω στο Προεδρικό. Σας ευχαριστώ όλους για τη συμβολή σας σ’ αυτά τα δέκα χρόνια, ώστε ο θεσμός της Προεδρίας να δουλέψει άψογα. Θα σας θυμάμαι όλους», είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, χθες, στις 2 μ.μ., και το βλέμμα του έκανε τον γύρο της μεγάλης αίθουσας δεξιώσεων, σταματώντας απειροελάχιστα σε όλους, στους ενστόλους, στους υπαλλήλους, στο προσωπικό και στους δημοσιογράφους και φωτοειδησεογράφους που είναι διαπιστευμένοι στην Προεδρία, μερικοί για 40 και 30 χρόνια, αρχής γενομένης από τον Μιχαήλ Στασινόπουλο και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. «Εξάλλου, είναι αδύνατο να ξεχάσεις δέκα χρόνια συνεργασίας και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς. Εύχομαι ο Νέος Χρόνος να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Ελπίζω και εύχομαι να μη χαθούμε. Ετσι κι αλλιώς, είστε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Και πάλι σας ευχαριστώ».
Στάθηκε για μερικά λεπτά εμφανώς συγκινημένος, κοιτάζοντας τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε δέκα χρόνια. Και μετά, γύρισε στο φορτισμένο συγκινησιακά καθήκον, που ήταν να κόψει την τελευταία πίτα της Προεδρίας. Το φλουρί έπεσε στον στενό συνεργάτη του κ. Παπούλια επί πολλά χρόνια, τον κ. Γιάννη Ζιάγκα. Το φλουρί του Τύπου και ΜΜΕ έπεσε στον κ. Γιώργο Βλαβιανό, από τον Αntenna, που καλύπτει την Προεδρία 20 χρόνια.
Δεν μας αποχαιρέτησε φεύγοντας από την τελετή κοπής της πίτας ο Πρόεδρος κ. Παπούλιας, με τον γενικό γραμματέα Προεδρίας πρέσβη κ. Κώστα Γεωργίου στο πλευρό του, καθώς και τον διευθυντή του Ιδιαιτέρου Γραφείου του πρέσβη κ. Κωνσταντίνο Μπίτσιο, που έκοψε την πίτα των δημοσιογράφων. Εως τις αρχές Μαρτίου θα είναι στη θέση του στο Προεδρικό, σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο Πρόεδρος κ. Κάρολος Παπούλιας. Η κοπή της πίτας έγινε σε κύκλο αποκλειστικά της Προεδρίας. Ουδείς επίσημος παρέστη. Δύσκολο END.
ΤΗΛΕΦΟΣ