Η Ελλάδα απέκτησε κυβέρνηση ευρωσκεπτικιστών. Τον τόνο προς αυτή την κατεύθυνση δεν τον δίνει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, οι απόψεις του οποίου για την Ευρώπη έγιναν καλύτερα γνωστές με την υποψηφιότητά του για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Τον χρωματισμό εναντίον της Ενωμένης Ευρώπης τον προσθέτει ο στυλοβάτης της νέας κυβέρνησης, ο τυχερός Πάνος Καμμένος που ηγείται μιας ομάδας αλλοπρόσαλλων λαϊκιστών που μισούν την καθ’ υμάς Δύση και τους ιδρυτές της Ευρώπης.
Επιπροσθέτως, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να συνυπολογίζει την αυξημένη επιρροή που έχουν, στην κοινοβουλευτική ομάδα και την κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, όσοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη πρέπει να έρχεται σε δεύτερη μοίρα όταν πρόκειται για «το καλό του λαού».
Συνιστώσες λαϊκιστών υπάρχουν πολλές στο κόμμα που κατάκτησε τη σχετική πλειοψηφία, αλλά δεν ήσαν σε θέση, μέχρι σήμερα, να προκαλέσουν βλάβη στον τόπο. Ούτε οι εχθροί της Ευρώπης (δήθεν) των μονοπωλίων, που περιβάλλουν τον Παναγιώτη Λαφαζάνη είχαν, μέχρι σήμερα, τη δυνατότητα να επηρεάσουν τις τύχες του τόπου.
Το μείγμα λαϊκισμού, ευρωσκεπτικιστών και αντιευρωπαϊστών, δίπλα στους «φίλους του Πούτιν» είναι αυτό που θα προκαλέσει, σύντομα φοβούμαι, σοβαρά προβλήματα στη χώρα.
Παρά ταύτα, η Ευρώπη των μεγάλων κρατών οφείλει να αντιδράσει με ψυχραιμία. Η Ευρώπη θα προστατευθεί από ενδεχόμενη έκρηξη που μπορεί να προκαλέσουν τα στοιχεία που αναμειγνύουν οι νέοι ηγέτες στο εργαστήριο πολιτικής στο οποίο μεταβλήθηκε η Ελλάδα. Θα το κάνει κρατώντας την ψυχραιμία της και, κυρίως, χωρίς να αρνείται τη βοήθειά της.
Δεν έχει όμως καμία έννοια να εφοδιάζεις με πρόσθετα όπλα κάποιον που επιθυμεί να τα στρέψει εναντίον σου. Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι θα προσφέρουν υπάρχουσες λύσεις και νέους συνδυασμούς στην κυβέρνηση Τσίπρα, προκειμένου να τον προσελκύσει στο κοινό στρατόπεδο της Ευρώπης. Θα είναι όμως πολύ δύσκολο να καμφθεί ο ευρωσκεπτικισμός της νέας πλειοψηφίας.
Οι υβριστικοί τόνοι, ακόμη και σε ονομαστικό επίπεδο, για παράδειγμα εναντίον της καγκελαρίου Μέρκελ, που υιοθέτησαν στο πρόσφατο παρελθόν πολλά στελέχη του κ. Τσίπρα και, ακόμη περισσότερο, της πλευράς Καμμένου, αποτελούν εμπόδιο μιας ταχείας ενσωμάτωσης του νέου κυβερνητικού σχήματος στα ευρωπαϊκά όργανα. Ολα αυτά, όμως, μπορούν να ξεπεραστούν. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί είναι ρεαλιστές και η Ενωμένη Ευρώπη είναι διάσημη για το μάκρος στο οποίο διαρκούν οι διαβουλεύσεις και, τελικώς, για την περιπλοκότητα με την οποία υφαίνονται οι συμβιβασμοί, δηλαδή οι λύσεις.
Το πρόβλημα είναι πως η παρούσα κρίση ευρωσκεπτικισμού αν και δεν έχει αποκλειστικά ελληνικό χρώμα, δεν πρέπει να κάνει δυσκολότερη την ήδη δύσκολη ζωή των Ελλήνων.