Η «προσαρμογή σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς» είναι ο στόχος της Γερμανίας και όχι η δημιουργία μιας «γερμανικής Ευρώπης» είπε χθες ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο Γιάνης Βαρουφάκης ζήτησε χρόνο για τη δημοσιονομική προσαρμογή. Στην επιστολή τους «υπέρ της Ελλάδας και της Ευρώπης», 300 διανοούμενοι από όλον τον κόσμο επισημαίνουν, μεταξύ άλλων, ότι για να εφαρμοσθούν οι πολιτικές ανάκαμψης και «να δοθεί ο χρόνος να αποδείξουν την αποτελεσματικότητά τους, απαιτούνται κάποια δημοσιονομικά περιθώρια». Μέσα στην πολυφωνία υπάρχει ένας κοινός τόπος: χρειάζεται χρόνος. Για να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τη στροφή προς τον ρεαλισμό, για να αντιληφθεί η Γερμανία ότι λιτότητα δεν μπορεί να σημαίνει μόνο συρρίκνωση, για να εμπεδωθεί η πολιτική των αμοιβαίων υποχωρήσεων που μεταφράζεται σε πολλές μικροκινήσεις στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα.
Η Ελλάδα είναι στον αέρα· οι ακραίες θέσεις, απ’ όπου κι αν διατυπώνονται, δημιουργούν μόνο αδιέξοδο· η «συμπαθητική περιέργεια» με την οποία αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα και τον υπουργό Οικονομικών κ. Βαρουφάκη δεν αποτελεί, από μόνη της, διαπραγματευτικό χαρτί για τη χώρα. Η επιθυμητή πολιτική στροφή προς τον ρεαλισμό είναι βέβαιο ότι θα συναντήσει ισχυρές αντιστάσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Η προεκλογική παροχολογία θα έχει συνέπειες. Από την άλλη, όμως, η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σε μεγάλη υστέρηση, για την οποία ευθύνεται, κατά κύριο λόγο, το πολιτικό σύστημα, συνολικά.
Η πρώτη σύγκρουση διαφαίνεται, είναι σχεδόν στα σκαριά. Για να μπορέσουμε όμως να πορευτούμε μέσα σε ισχυρές αντιφάσεις και αντιστάσεις ώστε να ευοδωθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις χρειάζονται εθνική συναίνεση και χρόνος. Χωρίς χρονοτριβή. Τις καθυστερήσεις, τα πισωγυρίσματα, τις πελατειακές υποχρεώσεις, τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία, έχουμε πληρώσει, πληρώνουμε και θα πληρώνουμε αναπόφευκτα. Ο χρόνος, αυτή τη φορά, δεν μεταφράζεται ούτε σε εξαπάτηση των ξένων ούτε σε σπατάλη «διαλόγων» για να πεισθούν όσοι ούτως ή άλλως κοπιάζουν μόνο για μικροκομματικά και συντεχνιακά οφέλη. Ο χρόνος, τον οποίο όλοι διεκδικούμε, είναι πυκνός και πολύ ακριβός.