Ο κ. Καμμένος μπορεί να θεωρεί ότι το 4,5% των ΑΝΕΛ στις εκλογές τού δίνει το δικαίωμα να μιλά εκ μέρους της Φυλής, του Γένους, του Εθνους και της Ιστορίας και να απειλεί πως, αν δεν εισακουσθεί, θα τα κάνει όλα Κούγκι, είναι όμως μάλλον βέβαιο πως άλλες εκρήξεις απασχολούν το μυαλό των Ευρωπαίων ηγετών. Με τον ρωσικό επεκτατισμό που απειλεί με διάλυση την Ουκρανία, από τη μια, και, από την άλλη, τους παράφρονες του «Ισλαμικού Κράτους» να απειλούν τη Ρώμη από την οποία απέχουν μόλις 500 χιλιόμετρα, η Ευρώπη χρειάζεται, σήμερα περισσότερο από ποτέ, σοβαρή πολιτική προοπτική. Κι αν μιλάμε για κρίσιμες στιγμές και συναντήσεις που αφορούν την Ελλάδα, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε πως οι κρίσιμες στιγμές αφορούν εξίσου την ίδια την Ευρώπη, μέσα στην οποία, μέχρι νεωτέρας τουλάχιστον, είναι και η Ελλάδα.
Σε κάτι τέτοιες στιγμές, η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια εσωτερικών συγκρούσεων και διχογνωμιών. Η αρχή της ομοφωνίας, μια από τις βασικές διαδικασίες της συγκρότησής της, τη δεσμεύει και οφείλει να συνεχίσει να τη δεσμεύει. Ο κ. Σόιμπλε είναι πείσμων, οι απόψεις του για την οικονομία και για την ευρωπαϊκή πολιτική είναι ξεπερασμένες, η Γερμανία επιχειρεί, για μια ακόμη φορά, να ηγεμονεύσει στον ευρωπαϊκό χώρο; Τα δέχομαι και τα προσυπογράφω όλα αυτά και μερικά ακόμη παραπάνω. Οπως επίσης δεν δέχομαι να παραγνωρίσω τον ανθρώπινο παράγοντα: ακόμη και στα Eurogroup, άνθρωποι συναλλάσσονται και όχι τα τρενάκια του κ. Καμμένου και ως εκ τούτου, όταν ο συνομιλητής σου σε έχει περιλούσει με ό,τι απαξιωτικό χαρακτηρισμό διαθέτει το φτωχό του λεξιλόγιο, τα νεύρα σου παίζουν κι αυτά τον ρόλο τους. Εκείνο που μετράει, όμως, περισσότερο αυτήν τη στιγμή είναι ότι οι συνθήκες και οι συμφωνίες είναι αυτές που στηρίζουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Χωρίς αυτές τις συνθήκες, πολύ απλά Ευρώπη δεν υπάρχει παρά μόνον ως «ιστορικό αφήγημα». Και ο κ. Σόιμπλε τις συνθήκες αυτές υπερασπίζεται. Τις υπερασπίζεται με στενοκεφαλιά, με γερμανική αλαζονεία, κατά γράμμα; Να το δεχτώ κι αυτό. Ομως, θα το επαναλάβω: οι συνθήκες της Ευρωπαϊκής Eνωσης είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να τις αλλάξει τώρα, όπως δεν είχε και πριν. Και ζητάει να εξαιρεθεί από αυτές τις συνθήκες αλλά να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δύσκολα πράγματα, λεπτές ισορροπίες, που σίγουρα δεν τους φτάνουν οι μεγαλοστομίες και τα ανοιχτά πουκάμισα για να κρατηθούν.