Η προγραμματισμένη για σήμερα συνεδρίαση της Κ.Ο. της Ν.Δ. αναμένεται ως ευκαιρία για την αποτίμηση των συσσωρευμένων λαθών της ηγεσίας του κόμματος που οδήγησαν στην συντριπτική ήττα, αλλά και για την ολική επαναφορά της ιδεολογίας της κεντροδεξιάς, φιλελεύθερης παράταξης. Η απώλεια της βουλευτικής μου ιδιότητας δεν μου δίνει το δικαίωμα να πάρω τον λόγο, όμως υπερασπιζόμενη –όπως και στο παρελθόν– τα πιστεύω μου, τοποθετούμαι δημοσίως από το ίδιο βήμα, την «Καθημερινή», δυστυχώς επιβεβαιωμένη σε όλα όσα είχα τολμήσει να γράψω στην ίδια εφημερίδα, στις 30/09/2014, υπό τον τίτλο «Ο λαϊκισμός βλάπτει σοβαρά και τη Ν.Δ.».
Το άρθρο μου, τότε, ξεκινούσε ως εξής: «Ο τελευταίος ανασχηματισμός δημιούργησε συζήτηση όσον αφορά στον πολιτικό του προσανατολισμό, ενώ άρχισε αντιπαράθεση μεταξύ των υποστηρικτών της λεγόμενης “λαϊκής Δεξιάς” και των πιστών ιδεολογικά στη Διακήρυξη Αρχών του ιδρυτή Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ηδη έχω τοποθετηθεί δημοσίως εναντίον της κολλημένης σε στερεότυπα του παρελθόντος εμμονής περί των “δικών μας ψηφοφόρων”».
Σε αντίθεση με την επί μήνες υφέρπουσα δυσφορία πολλών βουλευτών της Ν.Δ. που στηρίξαμε με κόστος τις ευρωπαϊκές επιλογές του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, οι παλαιοκομματικές και εκ των πραγμάτων καταστροφικές νοοτροπίες της ηγεσίας και του στενού-στενού περιβάλλοντος, όχι μόνο επέμειναν στην αντιπαραγωγική στροφή προς τον λαϊκισμό αλλά, δυστυχώς, θώπευσαν και τα ξεπερασμένα εργαλεία της ακροδεξιάς και της επιφανειακής θρησκοληψίας. Μεγαλύτερο ράπισμα και από την ήττα της 25ης Ιανουαρίου ήταν αυτό που δέχθηκε μέσω της «Κ» της 1ης Μαρτίου ο κ. Σαμαράς από τον κ. Ανθιμο, Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, ο οποίος εκθειάζοντας τον κ. Τσίπρα και τον κ. Βαρουφάκη για την υψηλή διανοητική ικανότητά τους, ομολόγησε ότι «για τον Τσίπρα προσευχήθηκα πιο πολύ απ’ ό,τι για άλλους»!
Κρίμα οι προεκλογικοί εναγκαλισμοί με εθνικίζοντες μητροπολίτες, κατέρρευσε και το σκρίνιο με τις εικόνες «που δεν θα αφήναμε ποτέ να βγουν από τα σχολεία», πήρε και τον φράκτη του Εβρου η κακοκαιρία και με όλα αυτά δώσαμε στον –κατά δήλωσή του– άθεο κ. Τσίπρα την πρωτοκαθεδρία όχι μόνο στο πολιτικό σύστημα, αλλά και στον επικοινωνιακό διαλογισμό του με την Παναγία στο Αγιον Όρος και στην ουσιαστική συμμαχία με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, γιατί άλλα ήταν τα κριτήρια για την ψήφο, όπως αποδείχθηκε περιτράνως. Εννοείται ότι ο στόχος ήταν να μαζέψουμε τις παραδοσιακές τάξεις που συντηρούσαν διαχρονικά με την ψήφο τους τη σαραντάχρονη Ν.Δ., δηλαδή συντηρητικούς, θρησκευόμενους, πόσω μάλλον συνταξιούχους, σώματα ασφαλείας κ.ά. Τραγικά λάθος στόχευση, διότι το εμμονικό επιτελείο της προεκλογικής στρατηγικής, έχοντας χάσει «τεύχη» από την εξέλιξη της κοινωνίας και ιδίως μετά την αναγκαστική, ασφυκτική πολιτική του μνημονίου που κράτησε την Ελλάδα, όπως ήθελαν οι περισσότεροι, στο ευρώ και την Ε.Ε., αντί με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών να αναλύσει το target group που ήταν σε κύριο κορμό οι νοήμονες, οι επιχειρηματίες, οι νέοι αγρότες, οι φιλελεύθεροι και οι κεντρώοι, προσπάθησε να ξαναστήσει σκηνικό φόβου με περιτύλιγμα τα χαρτιά υγείας.
Ενα βασικότατο πρόβλημα –το πρόβλημα ξεκίνησε από το ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών όπου συνέβη το παγκόσμιο φαινόμενο να καταργηθεί η λίστα και καταντήσαμε να φέρουμε απλώς τη λίστα με σταυρό για τους εκλεκτούς μας–, ένα καίριο ζήτημα δημιουργήθηκε με την αναβάθμιση της λαϊκοδεξιάς στον ανασχηματισμό του Ιουνίου, που σηματοδότησε την παύση της μεταρρυθμιστικής δυναμικής και απομάκρυνε το αναπόσπαστο σώμα των αυθεντικών Δεξιών ψηφοφόρων με τις συγκεκριμένες αξιακές απόψεις τους περί σωστού κράτους, ελεύθερης οικονομίας και δικαιοσύνης.
Νομοτελειακή για την ήττα η υπαναχώρηση της κυβέρνησης στον αγροτολαϊκισμό, στην αρχική προσπάθεια διεύρυνσης της φορολογικής βάσης με τον ΕΝΦΙΑ, που κατάντησε ακριβή υπόθεση της αστικής ιδιοκτησίας.
Στην πρόσφατη συνεδρίαση εκλογολόγων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, διεφάνη με στοιχεία ότι ήταν οι συνταξιούχοι που έδωσαν τη νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ, διότι κυρίως σε αυτούς πούλησε ελπίδα. Η μεγάλη αποχή ενισχύθηκε από τους αυθεντικούς Δεξιούς, που η πολύμηνη αβελτηρία και η κακή προεκλογική καμπάνια τούς απογοήτευσαν. Και αν η Ν.Δ. δεν κατρακύλησε στο κλειστό κλαμπ της εθνικιστικής, λαϊκιστικής Δεξιάς (αυτοί πήγαν αυθεντικά στους ΑΝΕΛ του Καμμένου και στον ΣΥΡΙΖΑ) οφείλεται στη συνειδητή επιλογή δημοκρατικών πολιτών, που θεωρούσαν ότι η χώρα έπρεπε να συνεχίσει τον ευρωπαϊκό δρόμο με τη συγκυβέρνηση Σαμαρά προς τη διαφαινόμενη έξοδο από το μνημόνιο. Από τη στιγμή, δε, που κακώς –κάκιστα– ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς, που τόσα υπέρ του αναγνώριζε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, γιατί αγωνίστηκε σκληρά και άρχισε να διαφαίνεται στην οικονομία η ανάκαμψη, αρνήθηκε πεισματικά το debate και τις τεκμηριωμένες συνεντεύξεις στα ΜΜΕ, χάθηκε το τελευταίο 20ήμερο κρίσιμη -για την έστω μικρή διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ- μάζα ψηφοφόρων προς το «Ποτάμι».
Η ασφυκτική, απειλητική για το μέλλον της χώρας σημερινή κατάσταση, έστω και τώρα, με τις σωστές κινήσεις του πρόεδρου Αντώνη Σαμαρά και της συνειδητοποίησης των λαθών, μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για να ξαναβρεί η Ν.Δ. την αξιακή της θέση αλλά και τη δύναμή της στον ευρύ ευρωπαϊκό κεντροδεξιό χώρο.
* Η κ. Πιπιλή είναι τέως βουλετής Ν.Δ.