ΣΕΦΕΡΗΣ ΚΑΙ ΣΑΡΤΡ: (Πρωτοσέλιδο σχόλιο της «Κ».) «Ο Γ. Σεφέρης (φωτογραφία), ο πρώτος Ελλην ο οποίος ετιμήθη διά του μεγαλυτέρου λογοτεχνικού βραβείου του κόσμου, του Νομπέλ, δεν θα γίνη ακαδημαϊκός διότι, κατά παράδοξον συνήθειαν, εάν μία Τάξις της Ακαδημίας προτείνη αυτή εις την ολομέλειαν ένα υποψήφιον, ο υποψήφιος αυτός πρέπει να δηλώση ότι αποδέχεται την ενδεχομένην τιμήν η οποία θα του γίνη εάν εκλεγή. Ο Σεφέρης δεν ηθέλησε, και δικαίως, να προβή εις την δήλωσιν αυτήν διότι μία τοιαύτη δήλωσις δεν ημπορεί να έχη άλλην έννοιαν παρά το ότι θεωρεί ο δηλών βεβαίαν την εκλογήν του. Ζητείται, δηλαδή, από τον ακούσιον υποψήφιον να εκδηλώση μίαν ανάρμοστον οίησιν. Το ισχνόν αυτό κώλυμα εμποδίζει, λοιπόν, τον Σεφέρην να γίνη ακαδημαϊκός. Αλλ’ η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το βραβείον Νομπέλ χωρίς να τον ερωτήση εκ των προτέρων εάν θα το απεδέχετο. Ούτε θα εθεώρει η σκανδιναβική Ακαδημία ότι το κύρος της θα εμειούτο εάν ο Σεφέρης είχεν αρνηθή το βραβείον όπως και πράγματι δεν εμειώθη όταν ο Σαρτρ ηρνήθη να το δεχθή.» [Σημ. «Φ»: Ο Σαρτρ -το 1964, ένα χρόνο μετά τη βράβευση Σεφέρη- δεν αποδέχθηκε το Νομπέλ επικαλούμενος -ειλικρινώς ή μη- διάφορους λόγους, ανάμεσα στους οποίους δύο είναι, εν προκειμένω, οι ενδιαφέροντες: 1. Επειδή δεν τον ενημέρωσαν αρκετά ενωρίς γι’ αυτό που προετοιμαζόταν. 2. Η πάγια αντίθεσή του σε αποδοχή διάκρισης από θεσμικό όργανο, όπως είχε αρνηθεί-αποτρέψει την απονομή σ’ αυτόν του παρασήμου της Légion d’ Honneur το 1945 και την είσοδό του στo Collège de France. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο Σαρτρ εδήλωσε: «Αγνοούσα ότι το βραβείο Νομπέλ απονέμεται χωρίς να ερωτηθεί ο ενδιαφερόμενος, και σκέφθηκα ότι ήταν καιρός να το αποτρέψω.]
ΜΑΡΙΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΛΙΚΗ: Ο πρωθυπουργός κ. Στέφανος Στεφανόπουλος εδέχθη χθες εις συνεργασίαν τον καθηγητήν και ακαδημαϊκόν κ. Σπυρίδωνα Μαρινάτον σχετικώς με την [ανάγκην διά] αποκάλυψιν της αρχαίας Ελίκης, η οποία εβυθίσθη εντός διαστήματος λεπτών κατά το 373 π.Χ.