Γεωστρατηγικά διάφορα

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δέος και ανησυχία κατέλαβε το ευρωπαϊκό –και όχι μόνον– σύστημα, ωσάν η Ελλάς να επρόκειτο να προσχωρήσει χθες στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, αν και διελύθη το 1989. Αυτή η εικόνα προέκυπτε από δημοσιεύματα των πλέον εγκρίτων διεθνών ΜΜΕ και από τις δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Γερμανού σοσιαλιστή κ. Μάρτιν Σουλτς.

Εως ότου τελικώς, μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών στη Μόσχα, τόσο ο «δαιμονικός» πρόεδρος της Ρωσίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν όσο και ο «αναρχοαυτόνομος» της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, πρωθυπουργός της Ελλάδος κ. Αλέξης Τσίπρας, εμφανίσθηκαν στην κοινή συνέντευξη Τύπου.

Και κατεδείχθη πως η ευρωπαϊκή και παγκόσμια τάξη πραγμάτων δεν διεταράχθη, όπως περίπου προεξοφλείτο. Οι δύο ηγέτες –προσεκτικοί και συνετοί στις δηλώσεις τους– συμφώνησαν απλώς σε ένα πλαίσιο αναπτύξεως των διμερών, κυρίως οικονομικών, σχέσεων, σε κάποιο βάθος χρόνου, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις· και ησυχάσαμε όλοι, και από την ακραία διέγερση περιπέσαμε σε κατατονική περίπου ανία.

Κάποιοι ανησυχούντες μπορούν να εντοπίσουν βεβαίως διάφορα δυνάμει αποσταθεροποιητικά, σταχυολογώντας αποσπάσματα από τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα. Η αναφορά του κ. Πούτιν σε έναν ενιαίο ευρασιατικό χώρο «από τη Λισσαβώνα έως το Βλαδιβοστόκ» μπορεί να παραπέμπει –για ορισμένους– ευθέως στη «γεωστρατηγική» κατασκευή του Αλεξάντερ Ντούγκιν, που έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις σε κάποιους θεωρητικούς στη Δύση.

Αλλά πολιτικά θεωρήματα διατυπώνονταν πάντοτε και το όραμα του Γάλλου ηγέτη Σαρλ ντε Γκωλ για μία Ευρώπη «από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια» δεν δημιούργησε καμία δυναμική στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάς δεν έχει την πρόθεση ούτε τη δυνατότητα να αποτελέσει τον Δούρειο Ιππο για την εκπόρθηση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος από τη Ρωσία του κ. Πούτιν. Οχληση μόνον μπορεί να προκαλεί ενίοτε και αυτό συμβαίνει κατά διαστήματα.

Πέραν της Ρωσίας, όμως, το άνοιγμα της Δύσεως προς το Ιράν, με το οποίο η Ελλάς διατηρούσε σχέσεις καλές όλα αυτά τα χρόνια, δίδει τη δυνατότητα στη χώρα μας να διευρύνει σημαντικότατα την οικονομική συνεργασία. Ακόμη επωφελέστερη μπορούσε να αποβεί μία συνεργασία με τη γειτονική Τουρκία στον οικονομικό τομέα, πέρα από τη συμμετοχή στον αγωγό Turkish Stream και άλλα παρόμοια μακράς στρατηγικής πνοής.

Χρήσιμο, ωστόσο, είναι να διατηρούμε την αίσθηση της καθημερινότητος. Πέρα από τα μακροοικονομικά και τα Μνημόνια, η Ελλάς σε αυτή τη φάση δεν διαφέρει από μικρό κατάστημα της οδού Αιόλου, όπου ο εμποράκος περιμένει τον πελάτη να του αφήσει πενήντα ευρώ και στη συνέχεια τρέχει στους δανειστές, που διαρκώς τον απειλούν με κατασχέσεις και εξώσεις. Αλλά για λίγες μέρες ζήσαμε μία γεωστρατηγική διάσταση. Είναι και αυτή αναγκαία για λόγους ψυχολογικούς πρωτίστως, αλλά όχι μόνον.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή