«Πολιτική» συμφωνία

1' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κυβέρνηση επιδιώκει πολιτική συμφωνία με τους δανειστές μας. Ας δούμε ποιο θα μπορούσε να είναι το περιεχόμενό της. Η μεταπολεμική Ευρώπη οργανώθηκε για να αποτελέσει ανάχωμα στον επεκτατισμό της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ενωσης. Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε μόλις πριν από 25 χρόνια και τα βιώματά του έχουν βαθιές ρίζες στις ευρωπαϊκές πολιτικές δομές και στο DNA των ανθρώπων που τις λειτουργούν. Το ίδιο και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που γνώρισαν τον ρωσικό κομμουνισμό από πρώτο χέρι. Η πρόσφατη ουκρανική κρίση δείχνει πόσο κοντά στην επιφάνεια βρίσκονται τα βιώματα αυτά.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ βιάστηκε να δείξει τα χαρτιά της, και αυτά που βλέπουν οι εταίροι μας δεν τους αρέσουν καθόλου. Μέσα στο ταραγμένο περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής το μόνο που τους έλειπε ήταν ένα κράτος–μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τριτοκοσμική ατζέντα, που δοκιμάζει να εγκαταστήσει ένα μόρφωμα λαϊκής δημοκρατίας, αποφυλακίζει τρομοκράτες, συμπεριφέρεται αναξιόπιστα και απρόβλεπτα. Οι εταίροι μας, μέσα κι έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση, δικαιολογημένα ανησυχούν και όχι για τα λεφτά που τους χρωστάμε, αλλά για το πού κατευθύνεται η χώρα μας. Και γι’ αυτούς λοιπόν μια διαπραγμάτευση που ήταν κυρίως τεχνική, για το πώς θα βοηθηθεί να ορθοποδήσει ένα μέλος της Ε.Ε. για να ξαναμπεί στις αγορές, αποκτά τώρα πολιτική διάσταση. Το ζητούμενο για εκείνους που κατευθύνουν την Ευρώπη λογικά πρέπει να είναι πώς θα σταματήσει η κατρακύλα της Ελλάδας προς κουβανοποίηση και πώς θα αντιστραφεί.

Μπορεί η ερμηνεία αυτή να φαίνεται τραβηγμένη, αλλά η πείρα έχει δείξει ότι περιπτώσεις σαν την τωρινή δική μας δεν αφήνονται στην τύχη τους από τις δυνάμεις που ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα των περιοχών που ορίζουν. Στόχος λοιπόν των εταίρων μας είναι να χρησιμοποιηθούν οι διαπραγματεύσεις για το χρέος σαν μοχλός για να επανέλθει η κοινωνία μας στον δρόμο της ελεύθερης ανοιχτής οικονομίας. Συμπτωματικά αυτό ευνοεί και την εξυπηρέτηση μέρους τουλάχιστον των χρεών, αλλά δευτερευόντως. Η απομόνωσή μας και η απόλυτη οικονομική εξάρτηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα όργανα που συμπλέουν με εκείνη τους δίνει υπεροπλία και η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η επιμονή στις μεταρρυθμίσεις, ακριβώς εκείνες από τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να ξεγλιστρήσει: Αξιολόγηση, εργασιακά, ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις. Κάπως έτσι θα τη θέλουν την «πολιτική» συμφωνία οι Ευρωπαίοι και ο χρόνος δουλεύει για εκείνους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή