Μόνο μέσα στο 2014 – 2015 τα περιστατικά, δολοφονίες και βασανισμοί κρατουμένων, που έχουν συμβεί στις φυλακές επιβεβαιώνουν ότι το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μόνον κατ’ ευφημισμόν είναι σωφρονιστικό. Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε σε αρχεία, για να θυμηθούμε τη δολοφονία του βαρυποινίτη Ιλία Καρέλι από ξυλοδαρμό (είχε προηγηθεί η δολοφονία σωφρονιστικού υπαλλήλου), την άνοιξη του 2014. Αρχές του 2015, μια άλλη αποκάλυψη, στις φυλακές Κορυδαλλού, περιέγραφε οργανωμένη δραστηριότητα βαρυποινιτών, οι οποίοι δρούσαν όχι απλώς ανενόχλητοι αλλά και με διευκολύνσεις ενός ολόκληρου συστήματος. Η δραστηριότητα περιελάμβανε κάθε αξιόποινη πράξη: εκβιασμούς, απαγωγές, εκρήξεις, δολοφονίες, απόπειρες δολοφονίας, συμβόλαια θανάτου έως και σχέδιο για διακίνηση λαθρομεταναστών είχε καταστρωθεί. Συμμετείχαν δε, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, εκτός από τους βαρυποινίτες: ένας πρώην υπουργός, μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου, σταρ των ΜΜΕ, μεγαλοδικηγόροι, αστυνομικοί, σωφρονιστικοί υπάλληλοι, εξωτερικοί συνεργάτες που συνέδραμαν με πληροφορίες και φωτογραφίες, η εν Ελλάδι τρομοκρατία με τους επικεφαλής «πυρήνες» της, ακραίους αντεξουσιαστές, και οι, σε όλες τις αθλιότητες αναμεμειγμένοι, χούλιγκαν ποδοσφαιρικών ομάδων. Γράφαμε τότε (21/01/15), λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, ότι «η εκκίνηση της επόμενης κυβέρνησης, εκτός από τα χρέη και τα ελλείμματα, θα έχει να αντιμετωπίσει και μια σοβαρή ήττα: το σαράκι της διαφθοράς και της εγκληματικότητας σιγοτρώει διαρκώς τα θεμέλια του κράτους και της κοινωνίας. Ο,τι καταρρεύσει πρώτο θα συμπαρασύρει και το άλλο».
Το βράδυ της περασμένης Κυριακής, δύο κρατούμενοι σκοτώθηκαν και 21 τραυματίστηκαν, σε συμπλοκή στις φυλακές Κορυδαλλού. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ομάδα Αλβανών και Αράβων επιτέθηκε, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, κατά Πακιστανών. Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, απέδωσε το τραγικό συμβάν στον «υπερπληθυσμό των κρατουμένων» και στις ελλείψεις προσωπικού. Πρόσφατα, επίσης, ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης, προέβλεψε τον θάνατο του δολοφόνου, πατέρα της 4χρονης Αννυς, στις φυλακές, λόγω του «κώδικα τιμής» (εντός ή εκτός εισαγωγικών, όπως είπε) που επικρατεί σε αυτούς τους χώρους. Η δήλωση, που προκάλεσε θυελλώδεις αντιδράσεις, μοιάζει να «νομιμοποιεί» (εντός ή εκτός εισαγωγικών) ένα κράτος εν κράτει, με δικούς τους αξιακούς κώδικες και νόμους. Οχι ότι δεν ισχύει ή δεν είναι γνωστό, αλλά αποκτά διαφορετικό βάρος και σημασία όταν αναφέρεται ως αδιαμφισβήτητο «γεγονός» από τον αρμόδιο υπουργό.
Τα συμβάντα που προαναφέραμε, ασφαλώς, δεν είναι τα μόνα μέσα στον τελευταίο χρόνο. Είναι, όμως, εκείνα που δημοσιοποιήθηκαν και συζητήθηκαν ευρέως.
Το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας εμφανίζεται ως απειλή. Η «έκρυθμη κατάσταση» αποτελεί μάλλον κομψή έκφραση περασμένων δεκαετιών. Δεν είναι μόνο η ανοχή του πολιτικού συστήματος, τα στραβά μάτια στη διαφθορά, που κέρδιζε όλο και περισσότερο χώρο και «συμμάχους»· δεν είναι μόνο η διαπλοκή ανάμεσα στο πολιτικό προσωπικό, επιχειρηματίες και «αστέρες» του κοινού ποινικού δικαίου· δεν είναι μόνο ότι το έγκλημα, η βία και η διαστροφή, αποκτούν ισχύ και πλοκάμια, εντός και εκτός κοινωνίας. Είναι και το γεγονός ότι το κράτος δικαίου εξασθενεί, απαξιώνεται μέσα από πράξεις ή παραλείψεις και η νομιμότητα, που όλες οι κυβερνήσεις θέτουν ως προτεραιότητα, στο τέλος της ημέρας καταστρατηγείται. Ο,τι αναπτύσσεται μέσα στις φυλακές δεν είναι ξένο σώμα αλλά σάρκα της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος που τις περιβάλλει. Οσο το ένα μέρος νοσεί, κανένα από τα άλλα δύο δεν μπορεί να επιτελέσει τον σκοπό του.