Πλείστες όσες οι αδυναμίες της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, παντελής η έλλειψη εμπειρίας διακυβερνήσεως της χώρας και ιδεοληψίες εγγενείς στον χώρο της Αριστεράς. Ας μην υποτιμάται, όμως, η δυνατότης χειραγωγήσεως των κομμάτων της αντιπολιτεύσεως από τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα και από τον πυρήνα των στενών συνεργατών του.
Τις παραμονές της συνόδου του Eurogroup, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, στο πλαίσιο της δραματοποιήσεως της όλης διαδικασίας των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, έφερε στο προσκήνιο το θέμα ενός δημοψηφίσματος για έγκριση μιας συμφωνίας, εκτός πλαισίου των προεκλογικών δεσμεύσεων.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης αντιμετώπισαν το όλο θέμα με ψυχραιμία. Ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μάλιστα, υποστήριξε ότι είχε προτείνει στον κ. Γιώργο Παπανδρέου να καταφύγει σε δημοψήφισμα και διεψεύσθη αρμοδίως, αλλά αυτό δεν έχει σημασία.
Αντιθέτως, στην εσωτερική πολιτική σκηνή οι αυτοματοποιημένες αντιπολιτευτικές αντιδράσεις –τύπου Παβλόφ– παρέσυραν τα συστημικά κόμματα της αντιπολιτεύσεως σε τοποθετήσεις κατά βάσιν υποτιμητικές της δυνατότητος των Ελλήνων πολιτών να αποφαίνονται επί κρισίμων ζητημάτων, η διαχείριση των οποίων θεωρούν ότι εμπίπτει στην αρμοδιότητα της «ελίτ».
Ο κίνδυνος που ενυπήρχε σε ένα δημοψήφισμα, σε αυτή τη φάση, δεν έγκειτο στο αποτέλεσμά του, που θα ήταν συντριπτικά υπέρ του ευρώ, αλλά ότι θα κατέγραφε και θα θεσμοθετούσε μία τάση εξόδου από το ευρωπαϊκό σύστημα. Θα δημιουργούσε προϋποθέσεις διχασμού, άνευ αντικειμένου, σε μία εποχή που ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν σαφώς αποφασίσει ότι η όποια λύση θα πρέπει να προκύψει στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.
Επρόκειτο περί τεχνάσματος που άφησε αδιάφορους τους υπουργούς της Ευρωζώνης, αλλά εξέθεσε τα κόμματα της συστημικής αντιπολιτεύσεως ως δυσπιστούντα ως προς τη δυνατότητα ευθικρισίας των Ελλήνων. Εν ολίγοις, η πολιτική αντιπαράθεση διεξάγεται στο επίπεδο που καθορίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι «ευρωπαϊστές» της χώρας μας έχουν πολλά να διδαχθούν ως προς τη συμπεριφορά που διέπει τους «άλλους Ευρωπαίους».
Το δημοψήφισμα έπαυσε, ενδεχομένως, να απασχολεί την επικαιρότητα, αλλά υφέρπει «προβληματισμός» εάν η συμφωνία την οποία ενδέχεται να συνομολογήσει η κυβέρνηση θα πρέπει να υπερψηφισθεί από τη Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ.
Είναι άγνωστο ποιο θα είναι το περιεχόμενο του «έντιμου συμβιβασμού» και ενδεχομένως να υπολείπεται σημαντικά της συμφωνίας που διαπραγματευόταν –αλλά σε τελική ανάλυση δεν είχε συνομολογήσει– η προηγούμενη κυβέρνηση υπό τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Ομως το ζητούμενο όλους αυτούς τους μήνες είναι να παραμείνει η Ελλάς στο ευρωπαϊκό σύστημα και αυτό υποτίθεται ότι υπερασπίζονται τα κόμματα «ευρωπαϊκού προσανατολισμού».
Κριτική επί των συγκεκριμένων ρυθμίσεων θα υπάρξει και πρέπει να είναι αυστηρότατη, αλλά επί της αρχής είναι αδιανόητο να καταψηφισθεί τουλάχιστον από τη Νέα Δημοκραία. Ας έχει το προνόμιο της ιδιορρυθμίας κατ’ αποκλειστικότητα η παρούσα κυβέρνηση.