Ανώτερος παράγοντας των ευρωπαϊκών πραγμάτων απηύθυνε προς τον κύριο διαπραγματευτή του έντιμου συμβιβασμού τη φιλική παρατήρηση: «Δεν μπορούσατε να περιμένετε εννιά μήνες;» Η αλήθεια είναι ότι περί το τέλος του 2015, η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να έχει βγει από τη δημοσιονομική κρίση, έτοιμη για την απογείωση.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το ευνοϊκό αυτό σενάριο, ακόμη και την υστάτη ώρα, μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η αισιοδοξία τους στηρίζεται στην αφόρητη καταστροφή των αξιών, που υπέστη η οικονομία κατά τους τελευταίους μήνες. Βεβαίως, μπροστά στη χιονοστιβάδα δηλώσεων και ενεργειών που καθημερινώς αμαυρώνουν την εμπιστοσύνη, η ομάδα των «αισιόδοξων» υποστηρικτών του κ. Τσίπρα δυσκολεύεται να πείσει όσους ακόμη διατηρούν χρηματικές επενδύσεις στη χώρα μας.
Τρία γεγονότα τούς διαψεύδουν. Η προσπάθεια ακύρωσης της ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας, η πραξικοπηματική επιδίωξη της κομματικής ηγεσίας να κηδεμονεύσει τον εκλεγμένο πρωθυπουργό και η βουτιά του ΑΕΠ σε ύφεση. Τα τρία γεγονότα συνδέονται περισσότερο απ’ όσο διαγιγνώσκει κανείς με την πρώτη ματιά.
Η ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας είναι ο πυλώνας του ευρώ. Η αυτονομία του Γιάννη Στουρνάρα είναι ο μόνος κρίκος με το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ολοι οι άλλοι δεσμοί της Ελλάδας με την Ενωση έχουν χαλαρώσει, επανεξετάζονται ή απειλούνται. Η ευρωπαϊκή και δημοσιονομική εθνική κρίση οδήγησε στη σχετική απομόνωση της Ελλάδας, ειδικώς επειδή τα άλλα κράτη που μπήκαν σε μνημόνιο επέστρεψαν στην κανονικότητα.
Η αυταρχική και συχνά ανεδαφική διαχείριση του δανειακού προγράμματος από την πλευρά των εταίρων φούντωσε τα αντιευρωπαϊκά αισθήματα μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων, με αποτέλεσμα να χαθεί η υποστήριξη στους μεταρρυθμιστές και να επικρατούν εύκολα οι κήρυκες του απομονωτισμού.
Ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε, μέχρι σήμερα, να μεταφέρει στη διακυβέρνηση την αποσιώπηση των σοβαρότατων πολιτικών διαφορών, πίσω από τις συναισθηματικο-ιδεολογικές συγκρούσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Εκανε το λάθος να εμπιστευθεί τη στρατηγική της ρήξης που υλοποιεί το ανόμοιο τρίο Βαρουφάκη-Κωνσταντοπούλου-Λαφαζάνη, αντί να προχωρήσει σε γρήγορο και αποδοτικό συμβιβασμό. Ο πρωθυπουργός οφείλει να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς με τους κομματικούς αντιπάλους του στη Βουλή ενώπιον της δεδηλωμένης πλειοψηφίας.
Η κατάσταση χειροτερεύει επειδή όλα τα βασικά μεγέθη της οικονομίας, που θα έρχονται από ’δω και πέρα στη δημοσιότητα, θα επιβεβαιώνουν την επιστροφή σε χειρότερες μέρες. Η πιο άμεση απόδειξη είναι η συνεχιζόμενη κατάπτωση αξιών. Μετοχές, στις οποίες είχαν επενδύσει διεθνείς οίκοι, έχουν χάσει τα 2/3 της περσινής αξίας τους. Κρατική περιουσία, που προοριζόταν για καλοπληρωμένες ιδιωτικοποιήσεις, καταστρέφεται στο ράφι. Τα ακίνητα πέφτουν ξανά, παρά την επανεμφάνιση μιας δειλής ζήτησης. Η δανειακή θέση των επιχειρήσεων χειροτερεύει, ενώ και οι τράπεζες θα χρειαστούν νέα κεφαλαιοποίηση, με κίνδυνο να κρατικοποιηθούν εκτός κανόνων του ευρώ.
Ισως, τελικά, πρέπει να διακόψουμε τις συζητήσεις με τους εταίρους και να βρούμε εμείς, εδώ, τη λύση στο πρόβλημα συνεννόησης της χώρας με το διεθνές περιβάλλον της. Αντί να σερνόμαστε άπρακτοι προς το μοιραίο, ας δοκιμάσουμε τη δημιουργική καταστροφή.