Η αγωνία των φιλελεύθερων πολιτών

Η αγωνία των φιλελεύθερων πολιτών

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εως τη στιγμή που γραφόταν το σημείωμα που διαβάζετε, οι επίσημες πηγές τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στην Αθήνα διέψευδαν το φερόμενο ως σχέδιο Γιουνκέρ προκειμένου να υπάρξει απεμπλοκή στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στους εταίρους – δανειστές της.

Ωστόσο, και για την οικονομία της συζήτησης, ας δεχθούμε ότι οι προτάσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποτελούν πραγματική βάση επανεκκίνησης των συνομιλιών των τεχνικών κλιμακίων, που μέχρι χθες το απόγευμα διεξάγονταν σε θερμοκρασία… κατάψυξης. Ούτως ή άλλως, ακόμη και αν διαψεύδεται η πρωτοβουλία, αποτελεί από μόνη της καύσιμο για τη δύσκολη συνέχεια.

Πάντως, μια πρώτη ανάγνωση του σχεδίου αποκαλύπτει ένα μάλλον ευνοϊκό αρχικό κείμενο, ακόμη κι αν υιοθετείται νέα φοροεπιδρομή με σειρά εισπρακτικών και οριζόντιων μέτρων. Καθώς, όμως, τα πιο δύσκολα θέματα μετατίθενται για το φθινόπωρο και η πρόβλεψη για το πρωτογενές πλεόνασμα χαλαρώνει σημαντικά, είναι ένα σχέδιο που η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να «πουλήσει» στους ψηφοφόρους της αλλά, εν μέρει, και στην κομματική της, πιο σκληροπυρηνική, βάση.

Με τόσες ανατροπές και «παρ’ ολίγον» συμφωνίες αυτούς τους τρεις τελευταίους μήνες που διαρκεί η διαπραγμάτευση, όλοι έχουμε γίνει λίγο πιο καχύποπτοι. Αν όμως κάνουμε την υπόθεση ότι κυβέρνηση και δανειστές καταλήγουν σε μια συμφωνία στην κατεύθυνση του «σχεδίου Γιουνκέρ», ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε τι αντίκτυπο θα είχε μια παρόμοια εξέλιξη τόσο στους φιλελεύθερους, κεντροδεξιούς, συντηρητικούς πολίτες όσο και στην κομματική τους έκφραση, που παραμένει κατά κύριο λόγο η Νέα Δημοκρατία.

Κατ’ αρχάς, έχει σημασία να σημειώσω ότι υπάρχει μια εξαιρετικά μειοψηφούσα κατηγορία πολιτών που εχθρεύονται σε τόσο μεγάλο βαθμό τη σημερινή κυβέρνηση, που θεωρούν ότι κάθε κίνηση «καλής θέλησης» των δανειστών προς τον Αλέξη Τσίπρα θα ενισχύσει σε βάθος χρόνου την ήδη αυξημένη δημοφιλία του και θα καταβυθίσει ακόμα περισσότερο την επιρροή της Κεντροδεξιάς. Η συγκεκριμένη αντίληψη δεν είναι εντελώς λανθασμένη, γιατί εκφράζει άκομψα μια βαθύτερη αγωνία: καθώς η κυβέρνηση θα συρθεί σε μια συμφωνία υπό το βάρος της δημοσιονομικής ασφυξίας και έχοντας να διαχειριστεί τα ανοικτά μέτωπα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, προεξοφλείται η διαιώνιση μιας παρελκυστικής τακτικής και διαρκών αναβολών των μεταρρυθμίσεων που θα συμφωνηθούν. Επομένως, η χώρα θα συνεχίσει να «σέρνεται» μέχρι το φθινόπωρο, ενώ σε άλλα πεδία άσκησης πολιτικής (π.χ. Παιδεία) η κυβέρνηση θα «αλωνίζει».

Υπάρχουν, όμως, δύο μεγάλα «αλλά»: Πρώτον, ενδεχόμενη συμφωνία θα απομακρύνει τα πλέον καταστροφικά σενάρια που δηλητηριάζουν την οικονομική και κοινωνική ζωή, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι θα επιταχύνει τις εσωκομματικές εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία. Είναι το σημερινό σκηνικό ακινησίας που εγκλωβίζει κάθε πρόοδο και κάθε προγραμματισμό για το μέλλον. Αυτό προέχει σήμερα να υπερβούμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή