Μία από τις πιο δημοκοπικές αλλά και πιο αστείες συνήθειες των πολιτικών μας, χρόνια τώρα, είναι να παίζουν τον ρόλο του επιθεωρητή φορώντας τα ρούχα των επιθεωρούμενων ή ένα σημαδιακό κομμάτι της στολής τους. Στις πλημμύρες εμφανίζονται με νιτσεράδα και γαλότσες. Γαλότσες επίσης φορούν επισκεπτόμενοι κτηνοτροφικές μονάδες. Είναι υπουργοί Δημοσίων Εργων ή Ανάπτυξης; Φορούν οπωσδήποτε κράνος όταν καταφτάνουν μετά κουστωδίας σε κάποιο εργοτάξιο, για να ελέγξουν αυτοπροσώπως την πρόοδο των εργασιών και να δώσουν εντολές· έχουν – δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο, το αξίωμά τους ισοδυναμεί με πέντε πτυχία. Και βέβαια το κράνος δεν το φορούν για προστασία, μην τύχει και φύγει κάνα τούβλο ή τίποτε εργαλεία. Το φορούν για να δείξουν ότι ταυτίζονται βαθιά με τους εργαζόμενους, είναι ίδιοι μ’ αυτούς και ίσοι τους, άνθρωποι ταπεινοί δηλαδή και προσιτοί. Το ύφος τους, πάντως, άλλα λέει: ότι νιώθουν σαν να φορούν κολοκοτρωναίικη περικεφαλαία ή κράνος σαν και του Περικλή.
Τα πιο χαριτωμένα στιγμιότυπα από το έθιμο της μεταμφίεσης έχουν προκύψει με τους υπουργούς Αμυνας και τη στρατιωτική περιβολή που σπεύδουν να φορέσουν όταν μπαίνουν σε ελικόπτερο, για να επιδοθούν σε επιτόπιες επιθεωρήσεις ή σε μαχητικό αεροπλάνο για να ελέγξουν τις δυνατότητές του (τα υποβρύχια τα αποφεύγουν, και δη τα επικλινή). Ποιος από τους πολιτικούς επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων στα χρόνια του 21ου αιώνα δικαιούται το βραβείο της πειστικότερης στραταρχικής πόζας δεν είναι εύκολο να ειπωθεί. Οι διεκδικητές των πρωτείων είναι αρκετοί, για ορισμένους δε μάλλον ισχύει η υπόθεση ότι μπορεί να εκδήλωσαν το σύνδρομο του Ναπολέοντα άμα τη αναλήψει των υπουργικών καθηκόντων τους, το σεκλέτι, ωστόσο, το είχαν και από πριν· από τα παιδικάτα τους ίσως, τότε που πρωτοαπάντησαν ευθαρσώς στο ερώτημα «τι θέλεις να γίνεις άμα μεγαλώσεις»: «Μεγαλέξαντρος».
Γερή υποψηφιότητα θέτει οπωσδήποτε ο κ. Ακης Τζοχατζόπουλος. Φαινόταν ότι το ’χε το στραταρχιλίκι. Αλλά και ο διάδοχός του, ο κ. Γιάννος Παπαντωνίου, δεν υστερούσε σε αέρα. Ούτε οι δύο συνώνυμοι, ο Βαγγέλης της Ν.Δ. (ο κ. Μεϊμαράκης) και ο Ευάγγελος του ΠΑΣΟΚ (ο κ. Βενιζέλος). Ακολουθούν βαριά ονόματα: ο κ. Δ. Αβραμόπουλος και ο κ. Παν. Παναγιωτόπουλος, συνώνυμοι της πόζας, της υπόκρισης, της παράστασης – και των παρελάσεων. Δεν ήταν η στρατιωτική περιβολή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Ηταν οι ίδιοι κομμένοι και ραμμένοι για τον ρόλο του στρατηλάτη.
Στην ίδια ομάδα ανήκει αυτοδικαίως και ο κ. Πάνος Καμμένος, όπως φάνηκε από την πρώτη κιόλας εβδομάδα της υπουργίας του. Υποθέτω πως η υπουργική θητεία του, με το εθνικιστικό περιεχόμενό της, τη βάναυση ρητορική της και την κιτς αισθητική της είναι μια καθημερινή δοκιμασία για τους εξ αριστερών συναδέλφους του. Ο ίδιος, πάντως, ψηλά στο Κούγκι τού κατά φαντασίαν εθνάρχη, δεν δείχνει να ενοχλείται.