Ενα πλήθος από άνδρες όλων των ηλικιών, ανάμεσά τους και παιδιά, είναι συγκεντρωμένοι έξω από ένα κτίριο και κάτι περιμένουν. Η λεζάντα της φωτογραφίας εξηγεί πως πρόκειται για μετανάστες οι οποίοι περιμένουν τη σειρά τους στην είσοδο ενός οίκου ανοχής, κάπου στη Λέσβο. Το σχόλιο στο Διαδίκτυο επισημαίνει πως οι γυναίκες επαγγελματίες έπαθαν πανικό από την κοσμοσυρροή. Η εικόνα είναι πιο εύγλωττη από όλες τις στατιστικές που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν το φαινόμενο.
Οι ταλαίπωροι, που τους ξέβρασε στις ελληνικές ακτές η εξαθλιωμένη ζωή τους, αντιμετωπίζουν τη χώρα μας σαν υποκατάστατο του Παραδείσου. Μπορεί να μην τους περιμένουν παρθένες όπως στην επικράτεια του Αλλάχ, όμως και οι γυναίκες που τους περιμένουν εκεί μέσα είναι γυναίκες. Εικόνα εύγλωττη και στη δεύτερη ανάγνωσή της: η χώρα μας δεν είναι σε θέση να αναχαιτίσει τα κύματα των μεταναστών. Οπως μου έλεγε περίοικος, κάθε πρωί στην πλατεία Βικτωρίας φτάνουν από τον Πειραιά συρμοί του ηλεκτρικού γεμάτοι από ταλαίπωρους. Εχουν το περίφημο χαρτί της άδειας παραμονής για ένα μήνα, αλλά δεν έχουν ούτε πού να πλυθούν ούτε πού να κάνουν τις ανάγκες τους.
Και αν δεν μπορεί να τα αναχαιτίσει, μπορεί να τα διαχειρισθεί; Δεν ξέρω με ποιον τρόπο αντιμετώπισε το πρόβλημα η κυρία ή ο κύριος που ήσαν υπεύθυνοι για τον οίκο ανοχής στη Λέσβο. Αν φώναζαν «Νο, νο, δεν αντέχει άλλο η κοπέλα», αν κάλεσαν την αστυνομία -απίθανο μου φαίνεται- ή αν ζήτησαν από συναδέλφους επιπλέον κοπέλες. Εκείνο που ξέρω είναι ότι οι κυρίες και οι κύριοι που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας απλώς αρνούνται να το αντιμετωπίσουν. Εχουν βαφτίσει την ανικανότητά τους «ανθρωπισμό» και απλώς υποκλίνονται στη μοίρα της χώρας, η οποία θυμίζει όλο και περισσότερο τη μοίρα του οίκου ανοχής της Λέσβου.
Η υπόλοιπη Ευρώπη απέρριψε την πρόταση του επιτρόπου Αβραμόπουλου για τη μικρή ποσόστωση μεταναστών, που θα μπορούσαν να διοχετευθούν σε άλλες χώρες. Υποκρισία ή παράπλευρη απώλεια της ευρωπαϊκής απομόνωσης της χώρας μας; Ο,τι και να ’ναι, το ζήτημα πέρασε απαρατήρητο. Βλέπετε, εμείς έχουμε σοβαρά εθνικά ζητήματα, όπως το ύψος του ΦΠΑ στα νησιά, και δεν έχουμε χρόνο να χάσουμε για λεπτομέρειες. Βλακεία ή επαγγελματική διαστροφή των ιθυνόντων μιας χώρας ανοχής;