Δεν μπορεί να αποδειχθεί ακόμη με αδιαμφισβήτητα στοιχεία, αλλά γίνεται όλο και πιο σαφές ότι η κυβέρνηση πορευόταν από την αρχή βάσει σχεδίου προς την έξοδο από την Ευρωζώνη και από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το σχέδιο αυτό βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Το γεγονός, που επιβεβαίωσε άλλωστε ο Ζ.-Κ. Γιουνκέρ δίνοντας το σχετικό κείμενο στη δημοσιότητα, ότι η τρόικα είχε δεχθεί βελτιώσεις στις διαπραγματεύσεις που συνεχίζονταν ώς τα μεσάνυχτα της Παρασκευής στις Βρυξέλλες, είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Προφανέστατα ο Αλ. Τσίπρας και οι άμεσοι συνεργάτες του αποφάσισαν να προχωρήσουν σε δημοψήφισμα ώστε να μην παραλάβουν μια νέα βελτιωμένη πρόταση, που πιθανότατα δεν θα μπορούσαν να απορρίψουν πλέον, κάτω και από την πίεση της κοινής γνώμης. Γι’ αυτό και έδωσαν εντολή στην ελληνική αντιπροσωπεία να εγκαταλείψει αμέσως και ξαφνικά τις διαπραγματεύσεις, αφήνοντας άναυδους τους άλλους…
Οι καταιγιστικές εξελίξεις που ακολούθησαν από την εξαγγελία τους δημοψηφίσματος είναι γνωστές. Πολλά ειπώθηκαν κατά τη συνεδρίαση της Βουλής και βέβαια παραμένει το κυρίαρχο ζήτημα ότι ο λαός θα κληθεί να αποφασίσει επί ενός σχεδίου συμφωνίας που δεν είναι επίσημο, δεν υπάρχει στο τραπέζι και, το κυριότερο, έχει αντικατασταθεί στο μεταξύ από ένα άλλο, βελτιωμένο, που η κυβέρνηση απέκρυψε ότι υπήρχε. Πρόκειται για ακόμη μία επιχείρηση ενσυνείδητης παραπλάνησης του λαού από ανθρώπους που είναι «μανούλες» σε αυτά, καθώς έχουν γαλουχηθεί στην κομματική ίντριγκα και συνωμοσία. Ενδεικτικό είναι ότι στη Βουλή ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στο 23% ΦΠΑ στον τουρισμό, που υποτίθεται ότι το ήθελαν οι δανειστές (ενώ ήταν πρόταση της ελληνικής πλευράς για να ξεφύγει από το 23% στην ενέργεια και την εξάλειψη της εξίσωσης του ΦΠΑ στα νησιά), παρόλο που είχε ήδη μειωθεί στο 13%.
Η δεύτερη και μεγαλύτερη επιχείρηση παραπλάνησης είναι και θα αποδειχθεί το ερώτημα που θα τεθεί για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός με ένα «ναι» ή ένα «όχι». Ο πρωθυπουργός πάσχισε να πείσει, απευθυνόμενος στο θυμικό των Ελλήνων και με εργαλεία την «αξιοπρέπεια», τον «πατριωτισμό», την «άρνηση υποταγής» και άλλα συναφή ηρωικά -πάντα με τη βοήθεια του Π. Καμμένου- ότι το «ναι» ή το «όχι» δεν θα επηρεάσει τη θέση της χώρας στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οταν είναι απόλυτα βέβαιο ότι το «όχι» οδηγεί την Ελλάδα αναπόφευκτα εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης και την οικονομία στην απόλυτη καταστροφή, όπως επιθυμεί πραγματικά το σύνολο των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, περιλαμβανομένου του Αλ. Τσίπρα.
Σε πολιτικό επίπεδο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διεξαγωγή δημοψηφίσματος αποτελεί μεγάλο βήμα διχασμού του λαού. Δεν πρέπει να ξεφεύγει την προσοχή ότι με την κυβέρνηση συμπαρατάχθηκαν στη Βουλή οι
Ανεξάρτητοι Ελληνες και η Χρυσή Αυγή, συγκροτώντας ένα «μαύρο μέτωπο», που θυμίζει μεταξύ άλλων το συνονθύλευμα των περιβόητων «Αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα το 2011, από όπου πολλά ξεκίνησαν.
Το κακό είναι ότι ενώ είναι βέβαιο τι θα επακολουθήσει αν υπερισχύσει το «όχι», δηλαδή η έξοδος από το ευρώ με την κυβέρνηση να θριαμβολογεί και τα χειρότερα να ακολουθούν, δεν γνωρίζουμε τι θα συμβεί αν νικήσει το «ναι». Θα παραμείνει η κυβέρνηση στην εξουσία ή θα το εκλάβει ως αποδοκιμασία;