Οι μύθοι είναι χρήσιμοι. Μπορεί όμως να έχουν καταστροφικά αποτελέσματα. Οπως ο μύθος ότι εφόσον ψηφίσουμε «Οχι», εγκαταλείψουμε το σκληρό περιβάλλον του ευρώ και επιστρέψουμε στη δραχμή, τα δάνεια θα «κουρευτούν». Είναι δυνατόν να γίνει αυτό; Προφανώς και δεν είναι. Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί λόγοι, σημειώστε πάντως, ότι δεν υπάρχουν παλαιότεροι και δοκιμασμένοι κανόνες και οδηγίες. Επομένως, πολλά θα γίνουν αναλόγως με τους υπολογισμούς που θα επικρατήσουν εκείνη τη στιγμή.
Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι η ευθύνη των χειρισμών για την ασφάλεια των τραπεζών, θα έχει περάσει από την ΕΚΤ στα χέρια της κυβέρνησης.
Σημειώστε παρακαλώ ότι ο μεγαλύτερος αριθμός δανείων, ξεκινώντας από τα «καλά» δάνεια, δηλαδή όσα εξυπηρετούνται και συνεχίζοντας με τα εξίσου καλά, δηλαδή όσα, ακόμη κι όταν δεν εξυπηρετούνται με συνέπεια, αλλά έχουν αξιόλογο ενέχυρο, έχει δοθεί ως εγγύηση για τα δάνεια που ήρθαν στην Ελλάδα υπό τη μορφή ELA.
Σε περίπτωση που τα χρήματα του ELA δεν επιστραφούν, όπως θα συμβεί στην προοπτική εξόδου από το ευρώ, είναι φυσικό ότι θα χρησιμοποιηθούν οι εγγυήσεις που έχουν παρασχεθεί. Πέραν αυτής της πολύ σημαντικής περιπλοκής, που καμώνονται πως αγνοούν όσοι υπόσχονται «κούρεμα» των δανείων σας, η επαναφορά της δραχμής στη θέση του νόμιμου νομίσματος, ανοίγει δύο δυνατότητες χειρισμού των δανείων. Τα δάνεια μπορεί να μετατραπούν σε δραχμές έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα, όταν θα έχει σταθεροποιηθεί η ισοτιμία της νέας δραχμής με το ευρώ. Επομένως, το ποσό του δανείου θα είναι πολλαπλάσιο του σημερινού.
Σημασία έχει πάντοτε η σχέση του δανείου με το εισόδημα, που θα μειωθεί λόγω της αρχικής ύφεσης, με αποτέλεσμα τα δάνεια να γίνουν υπέρβαρα για την πλάτη του νοικοκυριού.
Το δεύτερο που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι ακόμη κι αν μειωθεί το τρέχον υπόλοιπο του δανείου, ώστε, για παράδειγμα, να αντιστοιχεί στην περαιτέρω μείωση της αξίας του ακινήτου που το καλύπτει, θα εφαρμοστεί το επιτόκιο της νέας δραχμής. Εύκολα μπορεί κανείς να υπολογίσει ότι το επιτόκιο αυτό θα κινείται περί το 15% αν όχι υψηλότερα σε περίπτωση υψηλότερου πληθωρισμού.
Επειδή όμως κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ακόμη ότι η δική «μας» κυβέρνηση μπορεί να κάνει θαύματα, σημειώστε ότι η ζημιά μιας τράπεζας μεταφέρεται στην πλάτη των αποταμιευτών, αφού τα δάνεια βγαίνουν από τις καταθέσεις. Αρα, κάθε διαγραφή δανείου, σημαίνει αντίστοιχο «κούρεμα» κατάθεσης. Για να μετριασθεί αυτό, η κυβέρνηση μπορεί να επιλέξει να φορτώσει τη ζημία στον φορολογούμενο, αφού οι τράπεζες θα έχουν κρατικοποιηθεί.
Με δύο λόγια, τα δάνεια δεν γίνονται αέρας, όπως αυτός που γεμίζει τα πανιά των προπαγανδιστών της συμφοράς.