Δεν μπορώ, ούτε αυτήν τη στιγμή, να πιστέψω ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει κοροϊδεύσει τους πάντες και πως, τελικά, μπροστά στο συντριπτικό βάρος της διακυβέρνησης, είναι έτοιμος να ρίξει το εθνικό σκάφος στα βράχια της δραχμής.
Με κίνδυνο να απογοητευτώ -και δεν θα είναι η πρώτη φορά από τότε που άρχισα να ταυτίζομαι με την προτεραιότητα της πολιτικής επί των δημοκρατικά διοικουμένων κοινωνιών-, επιμένω να διαβάζω τους ανθρώπους από τις πράξεις τους.
Το πρόβλημα με τον πρωθυπουργό είναι ακριβώς αυτό: ακολουθεί τα ιδεολογήματα που στριμώχτηκαν στο κεφάλι του όλα αυτά τα χρόνια της διαστρεβλωμένης πραγματικότητας που έζησε στην Ελλάδα; Είναι πολύ πιθανόν, αφού τίποτα δεν μας πείθει ότι έχει υπό μάλης σχέδιο, δουλεμένο, επεξεργασμένο και, το κυριότερο, ρεαλιστικό.
Αν είχε σχέδιο, θα γνώριζε ότι έχει επιτύχει περισσότερα από όσα χρειαζόταν και από εκείνα στα οποία μπορεί να είχε στοχεύσει όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία. Στην πράξη, τα είχε επιτύχει πριν δημιουργήσει γύρω του όλη αυτή την τραγική κατάρρευση της εμπιστοσύνης, των αξιών και, δυστυχώς, των προοπτικών της οικονομίας.
Οσο ακολουθούσε το παράλληλο προς το δικό του ιδεολόγημα, αυτό που είχε δημοσίως σκιαγραφήσει ο εμμονικός κ. Βαρουφάκης, τα πράγματα πήγαν από το κακό στο τρισχειρότερο.
Πλην όμως, ο αγαπητός Γιάνης ήταν ειλικρινής στις αντιπαραθέσεις του και κανείς δεν είχε να φοβηθεί πως θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να εκφοβίσει τους αντιπάλους του με τρόπο αντιδημοκρατικό, κατά το πρότυπο της Ζωής Κ., η οποία συστηματικά οργανώνει το κυνήγι κάθε αντίθετης ιδέας. Διηγούνται ότι, κατά τη Διάσκεψη της Γιάλτας, ο Ρούζβελτ ρώτησε τον Στάλιν για τον άνθρωπο που ήταν συνεχώς δίπλα του: «Α! Είναι ο δικός μας Χίμλερ, είναι ο Μπέρια», απάντησε.
Η χρησιμότητα της εισαγγελέως Ζωής είναι δεδομένη για όσο καιρό ο πρωθυπουργός θα συνεχίσει να πιστεύει τις ανοησίες που του καλλιεργούν οι παρατρεχάμενοι. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη να προστατευθεί από την αφόρητη ψυχική πίεση με την οποία επιδρούν τα γεγονότα, αλλά η παράθεση ενός τελείως ψεύτικου αφηγήματος παραμένει το κύριο εμπόδιο μεταξύ του πρωθυπουργού και της χώρας.
Επιμένω λοιπόν να πιστεύω ότι ο κ. Τσίπρας δεν μας λέγει ψέματα. Οποια κι αν είναι η λύση, όποια συμφωνία κι αν βρεθεί μέχρι την Κυριακή το βράδυ, από Δευτέρα η χώρα θα παραμείνει στην ευρωπαϊκή της κοιτίδα, πρόθυμη να ξεπεράσει νεότερα και παλαιά προβλήματα εντός του περιγράμματος του ευρώ.
Είναι άλλωστε αυτό προς το συμφέρον του ιδίου. Αντιλαμβάνομαι πόσο δύσκολο είναι να εφαρμόζεις δύσκολες κυβερνητικές αποφάσεις μετά από μια τόσο δύσκολη περίοδο. Να ελπίζουμε ότι ο κ. Τσίπρας κατανοεί πόσο δυσκολότερη θα γίνει κάθε κυβερνητική πράξη αν ποτέ βγει από το ευρωπαϊκό πλαίσιο.