ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ: Τόκυο, 13.- Ο υπουργός Εξωτερικών της κομμουνιστικής Κίνας κ. Τσεν Γι είπε σήμερον προς Ιάπωνας επισκέπτας εις Πεκίνον ότι αναμένει εις το μέλλον επίθεσιν κατά της Κίνας εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας. Αν αρχίσουν τον πόλεμον κατά της Κίνας, οι Κινέζοι είναι έτοιμοι και θα αντιμετωπίσουν ευχαρίστως (sic) παρομοίαν εξέλιξιν. Η Κίνα, προσέθεσεν ο κ. Τσεν Γι, δεν πρόκειται να κατακτηθή δι’ ατομικών βομβών. Ακόμη και αν καταστραφούν το Πεκίνον και η Σαγκάη, οι Κινέζοι θα πολεμήσουν μέχρι τέλους. Αι Ηνωμέναι Πολιτείαι και η Ρωσία θα ηττηθούν. Ο κ. Τσεν Γι δεν είπε πότε αναμένει την πραγματοποίησιν της επιθέσεως.
ΠΤΩΣΙΣ ΑΛΕΞΑΝΤΑΡ ΡΑΝΚΟΒΙΤΣ: Ρώμη, 12.- Ο κ. Μπακάριτς, μέλος της γιουγκοσλαβικής εκτελεστικής επιτροπής και αρχηγός του κομμουνιστικού κόμματος της Κροατίας, εις συνέντευξίν του προς τον εν Βελιγραδίω έκτακτον απεσταλμένον της επιθεωρήσεως «Τέμπο» του Μιλάνου γράφει ότι «το πρόβλημα του κ. Ράνκοβιτς μας εβασάνισεν επί τινα χρόνον και από τριών και πλέον μηνών ο πρόεδρος Τίτο μου ωμίλει περί αυτού συγκεκινημένος και τεταραγμένος δεδομένου ότι ο σύντροφος Ράνκοβιτς ήτο συνδεδεμένος αναποσπάστως με εν ένδοξον παρελθόν και ο πρόεδρος αγωνιούσε με την σκέψιν ότι όφειλε να τον απομακρύνη. Οταν έλαβε την απόφασιν ηρέμησε διότι όταν είναι βέβαιος ότι ευρίσκεται εν δικαίω δεν διστάζει να δράση με σαφήνειαν και αποφασιστικότητα». […] Διά την κατάχρησιν της εξουσίας εκ μέρους της ΟΥΜΠΝΤΑ (Γιουγκοσλαβικής Υπηρεσίας Κρατικής Ασφαλείας) περί της οποίας ωμίλησεν ο πρόεδρος Τίτο, κατά την αποπομπήν του κ. Ράνκοβιτς, ο κ. Μπακάριτς εβεβαίωσεν ότι «θα έπρεπε να επέμβωμεν πολύ ενωρίτερον, προ 10ετίας. Ο πρόεδρος ετέλει εν γνώσει των μικροφώνων τα οποία είχον σχεδόν εγκατασταθή παντού και των φακέλλων που ο σύντροφος “Μάρκο” (Ράνκοβιτς) εκράτει εν σχέσει με την ιδιωτικήν ζωήν των άλλων συντρόφων. […].»
ΙΟΝΙΟΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑ: Κέρκυρα, 12.- Πάνδημον συλλαλητήριον συνεκροτήθη σήμερον εις την πλατείαν Δημαρχείου με αίτημα την επανίδρυσιν της Ιονίου Ακαδημίας εις πανεπιστημιακόν επίπεδον. Προς τους συγκεντρωθέντας ωμίλησεν ο μητροπολίτης Μεθόδιος αναπτύξας τους ιστορικούς και πραγματικούς λόγους, οι οποίοι εδραιώνουν το αίτημα του κερκυραϊκού λαού.